مدیریت نوعی مسئولیت فراتر از مسئولیت های عمومی و اجتماعی است. مدیریت دخالت در مصالح و مفاسد دیگران و به نوعی تصرف در خواسته ها بلکه خرد و اندیشه آنان است. بسیاری ازآفات اعم از خیر و شر به طورکامل در مدیریت ها نمایان می شود. از آن جا که تعارض در منافع و مضرات در قلمرو مدیریت بسیار حساس و زمینه ساز ظهورآ فات درونی است، مدیریت صحیح، باید همراه با شرایط و ویژگی هایی باشد تا مدیر گرفتار خسارت مادی و معنوی نشود و از آن جا که التزام عملی به همه لوازم عقلی و شرعی برای مدیر یک مجموعه، کار آسانی نیست، واقع بینی و واقع نگری در نظام هستی و به تعبیری جهان بینی به عنوان زیربنای اساسی برای ویژگی های مدیریت موفق و وسیله آسان شدن کار، مورد توجه می باشد. بر همین اساس است که کارکرد مدیران با شاخصه های مخصوصی که در موفقیت آنان مؤثر است سامان می پذیرد. در این مقاله به موارد عمده ای از آن ها اشاره شده است.
