دادرسی و راه های نرفته

پیش از آن که دست به قلم برده و نگارش این مختصر را آغاز کنم، دغدغه فکری و نگرانی من این بود که نکند در دام سخنان کلیشه ای درباره نشریه گرفتار شوم، همان گرفتاری اغلب نشریاتی که حرفی برای گفتن ندارند! اما انتخاب عنوان «دادرسی و راه های نرفته» خیالم را تا حدود زیادی راحت کرد چرا که این عنوان به خوبی حکایت از آن دارد که دست اندرکاران ماهنامه دادرسی ، نیک آگاهند که برای پاسخ گویی به نیازهای مخاطبان خود با آن دامنه و تنوع گسترده اش، هنوز راه زیادی باید پیموده شود.
ما به خوبی می دانیم که "دادرسی" تا ایفای نقش کلیدی در راستای هدف ارزشمند نهادینه شدن فرهنگ دادرسی و دادگری در میان همه قاضیان و دولتمردان جامعه اسلامی و افزایش آگاهی های حقوقی و قضایی دادجویان و در نهایت کاهش جرایم و انحرافات در جامعه اسلامی و پایین آوردن "ظرفیت جنایی" فاصله دارد.
ما آگاهیم که پس از دست کم یک دهه انتشار بی وفقه _ که در بین نشریات حقوقی کم نظیر و شاید بی نظیر است _ و ارایه اندیشه های حقوق دانان، جرم شناسان و فقها در عرصه حقوق جزا، جرم شناسی، حقوق عمومی، حقوق بین الملل و... نیازمند بازنگری در مسیر پیموده شده برای ترسیم چشم انداز راه های نرفته هستیم.
ما از دگرگونی های گسترده و پرسش های فزاینده و موضوعات جدید طرح شده در عرصه اندیشه های حقوقی باخبریم.
و بالاخره ما «در انداختن هر طرحی نو» در مسیر حرکت خود را بدون یاری همراهان وفادارمان در میان حقوق دانان، دانشجویان، قضات، وکلا و دریک کلام همه مخاطبان خود، محکوم به شکست می دانیم.
بنابراین صمیمانه از همه این عزیزان درخواست داریم درخصوص تغییرات شکلی ایجاد شده در نشریه دادرسی تنوع مطالب و مقالات و افق های پیش روی آن هرگونه پیشنهاد، انتقاد ونوشته و مقاله ای را از طریق وبلاگ دادرسی_ که به لطف خداوند در آینده نزدیک به سایت دادرسی تبدیل می شود _ یا به نشانی نشریه ارسال نمایند، منتظر می مانیم.