رویه های آموزشی
چکیده
متن
فعالیتهای تمرین و کاربرد
شاگردان نیاز به فرصت کافی دارند تا آنچه را که میآموزند تمرین کنند و به کار بندند و به نتایجی دست یابند که در جهت پیشرفت آنان باشد.
یافتههای پژوهشی
آموزگاران برای کمک به یادگیری شاگردان خود سه راه اصلی در پیش دارند.نخست آنکه اطلاعات ارائه دهند، به توضیح مفاهیم بپردازند و مهارتها را الگوسازی کنند.ثانیا پرسشهایی مطرح کنند و شاگردان خود را به بحث و سایر اشکال گفتوگو درباره محتوا وا دارند.ثالثا، شاگردان را در فعالیتهایی درگیر و متعهد کنند یا تکالیفی بر عهده آنها بگذارند که فرصت تمرین یا به کاربندی آنچه را که یاد میگیرند به دست آورند.تحقیقات نشان میدهد مهارتهایی که با نرمش و روانی تمام تمرین شده باشند معمولا به طور نامحدود در حافظه باقی میمانند، در حالی که مهارتهایی که فقط به شکل جزئی و ناقص فراگیری شدهاند به طور معمول رو به تباهی و فراموشی مینهند. بیشتر مهارتهای مندرج در برنامه درسی مدارس، هنگامی که به بهترین وجه فراگرفته میشوند که تمرین در مقطع تحصیل به درستی توزیع شود و در بستر وظایف گوناگون جای داشته باشد.پس مهم است که پیگیری این کار از مرحله ابتدایی تدریس منظور شود، با بازنگری گاهبهگاه فعالیتها همراه باشد، و با دادن فرصت به محصلان برای کاربرد آنچه آموختهاند در انواع زمینههای کاربردی، تکمیل گردد.
در کلاس درس
تمرین، یکی از مهمترین جنبههای یادگیری در کلاس است و با این حال جنبهای است که به آن توجه کمی مبذول شده است.رفتارهای سادهای مانند تلفظ کلمات، شاید اصلا نیازمند تمرین نباشند، اما تمرین هنگامی مهمتر میشود که یادگیری صورت پیچیدهای پیدا کند. تمرین موفقیتآمیز، متضمن صیقل دادن مهارتهایی است که از پیش در سطوح ابتداییشکل گرفتهاند تا هموارتر، کارآمدتر و خودکارتر شوند، نه آن که برای جا انداختن اینگونه مهارتها از آزمایش و خطا استفاه شود.
پر کردن جاهای سفید اوراق تکالیف، {O1O} صفحات حاوی مسائل ماسبات ریاضی و وظایف مرتبط که شاگردان را درگیر از بر کردن ارقام و اطلاعات میکنند یا آنها را در شرایطی جدا از بقیه برنامه دروس به تمرین وامیدارند، باید به حداقل رسانده شوند.به جای آن، حداکثر تمرین باید در چارچوب زمینه های کاربردی که درک مفهومی دانش و مهارتهای «خود سامان»{O2O}را منعکس میکند، گنجانده شود.مثلا بیشترین تمرین مهارتهای قرائت، مستتر در دروسی است که قرائت و تفسیر متن گسترش یافته{O3O}را در برمیگیرند یا بستر بیشترین تمرین مهارتهای نوشتن، در چارچوب فعالیتهایی قرار دارد که مستلزم نوشتن به معنای درست و اصیل آن هستند، و بیشترین تمرین مهارتهای ریاضی، بسترشان در کاربردهای حل مسائل است.
فرصت یادگیری در مدارس را می توان به کمک تکالیف منزل، که باید با در نظر گرفتن قابلیتهای محصل برای کار مستقل از نظر اندازه و مقدار دشواری تکالیف واقعبینانه باشند، دامنهدارتر کرد و گسترش داد.برای حصول اطمینان از این که دانشآموزان میدانند که چه باید بکنند، معلم میتواند آنها را وادارد که انجام دادن تکالیف را در کلاس آغاز کنند، و سپس آنان را وادارد که در خانه به اتمام آن بپردازند.
لازم است که یک نظام حسابرسی در مدرسه موجود باشد تا تضمین کند که شاگردان، تکالیفی را که برای انجام دادن در خانه تعیین شدهاند تکمیل خواهند کرد.کار انجام شده به وسیله شاگرد، روز بعد در مدرسه وارسی میشود.تمرین برای آنکه مؤثر و سودمند باشد باید نه فقط فرصتهای به کاربندی مهارت را شامل شود بلکه لازم است پس خور به موقع نیز دریافت کند.پس خور باید به جای آنکه جنبه ارزیابانه{O4O}داشته باشد، آگاهیبخش{O5O}باشد و به شاگردان کمک کند تا پیشرفت خود را در نیل به اهداف عمده ارزیابی کنند و اشتباهات و برداشتهای نادرست را تصحیح نمایند.در مواقعی که معلمان قارد نیستند در میان شاگردان بچرخند و پیشرفت آنها را زیر نظر بگیرند و پس خور فراهم آورند، باید ترتیبی بدهند تا شاگردانی که روی تکالیف تعیین شده کار میکنند، پس خور را با مراجعه به راهنماهای تحصیل که با پست فرستاده میشوند، یا با رجوع به برگههای پاسخ، یا با پرسیدن از هم شاگردانی که به عنوان مبصر یا اشخاص مورد مراجعه{O5O}شناخته میشوند، به دست آورند.
شاگردان نیاز به فرصت کافی دارند تا آنچه را که میآموزند تمرین کنند و به کار بندند و به نتایجی دست یابند که در جهت پیشرفت آنان باشد.
یافتههای پژوهشی
آموزگاران برای کمک به یادگیری شاگردان خود سه راه اصلی در پیش دارند.نخست آنکه اطلاعات ارائه دهند، به توضیح مفاهیم بپردازند و مهارتها را الگوسازی کنند.ثانیا پرسشهایی مطرح کنند و شاگردان خود را به بحث و سایر اشکال گفتوگو درباره محتوا وا دارند.ثالثا، شاگردان را در فعالیتهایی درگیر و متعهد کنند یا تکالیفی بر عهده آنها بگذارند که فرصت تمرین یا به کاربندی آنچه را که یاد میگیرند به دست آورند.تحقیقات نشان میدهد مهارتهایی که با نرمش و روانی تمام تمرین شده باشند معمولا به طور نامحدود در حافظه باقی میمانند، در حالی که مهارتهایی که فقط به شکل جزئی و ناقص فراگیری شدهاند به طور معمول رو به تباهی و فراموشی مینهند. بیشتر مهارتهای مندرج در برنامه درسی مدارس، هنگامی که به بهترین وجه فراگرفته میشوند که تمرین در مقطع تحصیل به درستی توزیع شود و در بستر وظایف گوناگون جای داشته باشد.پس مهم است که پیگیری این کار از مرحله ابتدایی تدریس منظور شود، با بازنگری گاهبهگاه فعالیتها همراه باشد، و با دادن فرصت به محصلان برای کاربرد آنچه آموختهاند در انواع زمینههای کاربردی، تکمیل گردد.
در کلاس درس
تمرین، یکی از مهمترین جنبههای یادگیری در کلاس است و با این حال جنبهای است که به آن توجه کمی مبذول شده است.رفتارهای سادهای مانند تلفظ کلمات، شاید اصلا نیازمند تمرین نباشند، اما تمرین هنگامی مهمتر میشود که یادگیری صورت پیچیدهای پیدا کند. تمرین موفقیتآمیز، متضمن صیقل دادن مهارتهایی است که از پیش در سطوح ابتداییشکل گرفتهاند تا هموارتر، کارآمدتر و خودکارتر شوند، نه آن که برای جا انداختن اینگونه مهارتها از آزمایش و خطا استفاه شود.
پر کردن جاهای سفید اوراق تکالیف، {O1O} صفحات حاوی مسائل ماسبات ریاضی و وظایف مرتبط که شاگردان را درگیر از بر کردن ارقام و اطلاعات میکنند یا آنها را در شرایطی جدا از بقیه برنامه دروس به تمرین وامیدارند، باید به حداقل رسانده شوند.به جای آن، حداکثر تمرین باید در چارچوب زمینه های کاربردی که درک مفهومی دانش و مهارتهای «خود سامان»{O2O}را منعکس میکند، گنجانده شود.مثلا بیشترین تمرین مهارتهای قرائت، مستتر در دروسی است که قرائت و تفسیر متن گسترش یافته{O3O}را در برمیگیرند یا بستر بیشترین تمرین مهارتهای نوشتن، در چارچوب فعالیتهایی قرار دارد که مستلزم نوشتن به معنای درست و اصیل آن هستند، و بیشترین تمرین مهارتهای ریاضی، بسترشان در کاربردهای حل مسائل است.
فرصت یادگیری در مدارس را می توان به کمک تکالیف منزل، که باید با در نظر گرفتن قابلیتهای محصل برای کار مستقل از نظر اندازه و مقدار دشواری تکالیف واقعبینانه باشند، دامنهدارتر کرد و گسترش داد.برای حصول اطمینان از این که دانشآموزان میدانند که چه باید بکنند، معلم میتواند آنها را وادارد که انجام دادن تکالیف را در کلاس آغاز کنند، و سپس آنان را وادارد که در خانه به اتمام آن بپردازند.
لازم است که یک نظام حسابرسی در مدرسه موجود باشد تا تضمین کند که شاگردان، تکالیفی را که برای انجام دادن در خانه تعیین شدهاند تکمیل خواهند کرد.کار انجام شده به وسیله شاگرد، روز بعد در مدرسه وارسی میشود.تمرین برای آنکه مؤثر و سودمند باشد باید نه فقط فرصتهای به کاربندی مهارت را شامل شود بلکه لازم است پس خور به موقع نیز دریافت کند.پس خور باید به جای آنکه جنبه ارزیابانه{O4O}داشته باشد، آگاهیبخش{O5O}باشد و به شاگردان کمک کند تا پیشرفت خود را در نیل به اهداف عمده ارزیابی کنند و اشتباهات و برداشتهای نادرست را تصحیح نمایند.در مواقعی که معلمان قارد نیستند در میان شاگردان بچرخند و پیشرفت آنها را زیر نظر بگیرند و پس خور فراهم آورند، باید ترتیبی بدهند تا شاگردانی که روی تکالیف تعیین شده کار میکنند، پس خور را با مراجعه به راهنماهای تحصیل که با پست فرستاده میشوند، یا با رجوع به برگههای پاسخ، یا با پرسیدن از هم شاگردانی که به عنوان مبصر یا اشخاص مورد مراجعه{O5O}شناخته میشوند، به دست آورند.