عوامل تعدیل گر

از همان روزهای اولیه شکل¬گیری مدیریت، تلاش برای بهبود عملکرد به¬عنوان یک اصل اساسی مورد توجه بوده است و این مسأله هر روز ابعاد گسترده¬تر و جدیدتری پیدا می-کند. امروزه رفتارهایی فراتر از شرح شغل و شرایط احراز مشاغل مورد انتظار است. رفتارهایی با عناوین مختلف همچون؛ رفتارهای فرانقشی، عملکرد زمینه¬ای، رفتارهای نوآورانه یا خودجوش و یا رفتار شهروندی سازمانی. از طرف دیگر مطالعات نشان داده تنیدگی مانع بروز این¬گونه رفتارهاست. در همین راستا، ارائة راه¬کارهایی برای کاهش تنیدگی و به تبع آن افزایش رضایت¬مندی کارکنان و بروز رفتارهای شهروندی سازمانی، شناسایی عوامل موثر بر این رفتارها جهت حفظ، افزایش و تقویت آنها از مهم¬ترین اقدامات برنامه¬ریزان و تصمیم¬گیران سازمانی است. رویکرد فراتحلیلی این پژوهش سعی دارد عوامل تعدیل¬گر موثر بر رابطة تنیدگی و رفتارهای شهروندی را مورد شناسایی و بررسی قرار دهد. جامعة آماری این پژوهش کلیة مطالعات منتشر شده در مجلات معتبر داخلی و بین¬المللی است که رابطة تنیدگی و رفتار شهروندی را بررسی نموده¬اند. مجموعاً 169 پژوهش با تعداد 893 اندازه¬اثر مورد شناسایی و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می¬دهد که پنج مورد از عوامل تعدیل¬گر مربوط به ویژگی¬های نمونه (نوع شغل، نوع سازمان، نقش و جایگاه سازمانی، نوع کارکنان و تعداد جامعة آماری) رابطه تنیدگی و رفتار شهروندی را تحت تأثیر قرار داده¬اند.

استفاده از فرهنگ و به خدمت گرفتن ابزار های فرهنگی در دیپلماسی در مقایسه با ابزار ها و اهرم های رایج دیگر در روابط بین الملل دارای امتیازاتی است که باعث شده کشور ها از این پتانسیل برای ارتقا و بهبود روابط بین الملل بهره برند. بر همین اساس، دیپلماسی فرهنگی با استفاده از ابزار های فرهنگی و هنری به دنبال شناسایی، تعریف و ترویج ارزش ها و منافع مشترک میان ملت هاست. بررسی ها نشان می دهد که عوامل مداخله گری به شکل های مختلف در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران دخیل هستند که می توانند در مسیر حرکت دیپلماسی فرهنگی تغییراتی ایجاد کنند. لذا شناسایی عوامل مداخله گر در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، می تواند به شناخت بهتر از رویکرد ها و دیدگاه های مختلف در دیپلماسی فرهنگی کمک کند. به علاوه، این شناسایی می تواند بر جهت افزایش قدرت نرم کشور و ارتقای تأثیرگذاری فرهنگی در جهان نیز مؤثر باشد. بر این اساس پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد پدیدارشناسانه و مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با 24 نفر از سفرا، صاحب نظران، مدیران ارشد حوزه دیپلماسی فرهنگی، مبلغین دینی، شخصیت های فرهنگی مردمی فعال در حوزه بین الملل با هدف شناخت عوامل مداخله گر در میدان اجرای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران انجام شد و  در نهایت یافته ها در قالب عوامل: تعدیل گر، ضعف و کاستی، تهدید و  فرصت محیطی استخراج و دسته بندی شد.