بی نظمی محله ای

تحقیق حاضر با روش پیمایش سعی در مقایسه رابطه بی سازمانی اجتماعی با ترس از جرم در بین زنان و مردان 18 ساله به بالای شهر کرج را داشته است. بدین منظور نمونه ای شامل 413 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. یافته ها حاکی از آن بود که تنها متغیر بی نظمی محله ای بصورت مشترک در مردان و زنان رابطه معناداری با ترس از جرم دارد. از میان سایر متغیرها ترس از جرم در زنان با متغیرهای پیوند محله ای، رضایت از پلیس، سن و نوع مسکن و در مردان با متغیرهای تعلق خاطر به محله، مدت اقامت در محله و ناهمگونی قومیتی دارای رابطه معناداری بود. در نهایت متغیرهای وارد شده به معادله رگرسیون به شیوه گام به گام، توانستند در زنان و مردان به ترتیب 3/18 و 5/17 درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق را تبیین نمایند.

هدف پژوهش حاضر، ارتباط بین ترس از جرم و بی نظمی محلی با وفاداری به مقصد (گرایش به اقامت مجدد) در گردشگران خارجی در بافت تاریخی شهر شیراز بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. تکنیک گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که در میان 380 نفر از گردشگران خارجی که در بافت تاریخی و فرهنگی شهر شیراز اقامت داشته اند، توزیع شده است. پایایی ابزار پژوهش بر اساس میزان آلفای کرونباخ که بیشتر از 7/0 بوده تأیید شده و روایی صوری و محتوایی ابزار نیز با استفاده از نظرات متخصصان مورد تأیید و روایی سازه پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. یافته ها: بیشتر گردشگران از کشورهای اروپایی به ایران سفر کرده که در این میان کشور فرانسه و ایتالیا بیشترین سهم گردشگران ورودی را داشته اند. بیشترین میزان دوره اقامت در شیراز 3 روز بوده است. همچنین، از یک سو میان سن، وضعیت تأهل، تحصیلات، شغل، کشور مبدأ و میزان وفاداری به مقصد گردشگران، و از سوی دیگر میان ترس از جرم و بی نظمی محله ای و میزان وفاداری گردشگران خارجی به مقصد (گرایش به اقامت مجدد در بافت تاریخی) شهر شیراز رابطه وجود داشت. بحث: باید عنوان کرد که راه اندازی مدیریت واحد گردشگری و پلیس گردشگری در مقاصد گردشگرپذیر از جمله راهکارهای کاهش ترس از جرم و بی نظمی محلی و در نتیجه افزایش مقاصد گردشگری در شهر شیراز است