نامه اعمال

درباره آیات 19-16 سوره قیامت دو دیدگاه وجود دارد: الف: این آیات در بین آیات مربوط به قیامت معترضه و مخاطب آنها پیامبر اسلام(ص) و زمان خطاب این دنیا و هنگام نزول وحی قرآنی است. ب: این آیات در راستای دیگر آیات سوره و مخاطب آن انسان کافر و زمان خطاب روز قیامت و هنگام خواندن نامه اعمال است. در این مقاله با نگاه تدبرمحورانه ابتدا دیدگاه دوم بررسی شده و با توجه به آیات نامه اعمال و آگاهی انسان از آنها و روایات و همچنین سیاق سوره و سیاق کلی آیات قیامت و مراحل و حوادث آن پذیرش این دیدگاه با مشکل جدی روبرو گشته است. و اما با مطالعه دیدگاه اول به نظر می رسد از اعتبار بیشتری برخوردار بوده و سیاق آیات و روایات نیز آن را بیشتر تقویت می کند.

علی ضوء روایه ابن عباس: إنّ الآیات 16 إلی 19 من سوره القیامه خطاب للنبی (ص) وموضوعها نهی النبی (ص) عن العجله والقراءه حین نزول الوحی. تقع هذه الروایه أساساً لأکثر المفسرین حتّی لمن لم یأخذ بذاک التفسیر أیضاً ، فهم باقون فی سجن تلک الروایه. فی الدراسه الحالیه، بعد نقد تلک الروایه تمت إعاده تفسیر هذه الآیات باستخدام الآیات المتشابهه والاهتمام بسیاق السوره والزواج المعنوی الذی یحکم علی السوره. وفقاً لهذا التفسیر الجدید، إنّ الآیات خطاب للإنسان المنکر للقیامه؛ فی البدء یُنهی ذاک الإنسان عن استعجال الساعه، ثم تُعلن عن جمع الناس وقراءه صحفهم یوم القیامه علی ید الله. ثم یُترک صحف الأعمال للانسان نفسه لیقرأه بنفسه. وأخیراً یبیَّن الشواهد والنتائج لأعمال الإنسان. إنّ هذا التفسیر الجدید بالاضافه إلی الحفاظ علی ترابط سیاق السوره، یجعل إرجاع الضمائر فی هذه الآیات بعیده عن التکلّف.