محرک دیداری

در این تحقیق برای روشن­ تر شدن ماهیت مدخل واژگانی فعل­های متعدی در زبان فارسی، به ابزارهای تجربی روی آورده ایم. در این آزمون افعال متعدی فارسی را به پنج طبقه تقسیم کرده­ایم. تفاوت این طبقات فعلی در تعداد احتمالات ساختار موضوعی و قالب زیرمقوله­ای آن ها است. هدف از این آزمون این است که بدانیم کدام­یک از این دو دسته ویژگی­های بازنمودی در پردازش فعل، نقش اساسی­تری دارند. افعالی که احتمالات ساختار موضوعی کمتری دارند سریع تر پردازش می­شوند یا افعالی که احتمالات قالب زیرمقوله­ای کمتری دارند؟ بیست آزمون شوندة طبیعی که سخنگوی بومی فارسی بودند، در این پژوهش شرکت کرده اند. آن ها باید به قصد ادراک معنی، به جملاتی که می­شنیدند، گوش می دادند و در همان حال دربارة واژه بودن یا نبودن محرک های دیداری که پس از فعل جمله به آن ها ارائه می­شد تصمیم می گرفتند. زمان پاسخ­دهی آزمون شونده ها به تکلیف دوم، پیچیدگی بازنمودی فعل ها را نشان می­داد. این روش تصمیم گیری واژگانی چندحسی نام دارد. این آزمون­ها با استفاده از برنامة نرم افزاری DMDX اجرا شده­اند و نتایج حاصل نیز با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون tمورد محاسبه قرارگرفته اند. نتایج آزمون نشان داده­اند که تعداد احتمالات ساختار موضوعی و قالب زیرمقوله­ای فعل بر زمان پردازش جمله تأثیر داشته است.