فوریت های پزشکی

مقدمه: بیمارستان ها به عنوان بزرگ ترین مراکز ارائه کننده ی مراقبت های بهداشتی و درمانی به آحاد جامعه، بخش عمده ی منابع و اعتبارات تخصیص یافته به بخش بهداشت و درمان کشور را به خود اختصاص می دهد. از این رو هزینه ی نیروی انسانی هر بیمارستان بیش از 60 درصد منابع یک بیمارستان می باشد. مشکلات مربوط به تعیین تعداد کارکنان واقعی و بهینه ی مورد نیاز واحدهای پیچیده ی بیمارستان از جمله اورژانس، به علت اهمیت آن در کیفیت خدمات ارائه شده به مشتریان و هزینه ی آن برای بیمارستان، از جمله موضوعاتی است که تا کنون برای آن استاندارد مشخصی تدوین نگردیده است. این پژوهش با هدف شیفت بندی و تعیین تعداد بهینه پرستار در بخش اورژانس بیمارستان شهید دکتر چمران تهران در شیفت های مختلف با استفاده از یکی از تکنیک های شناخته شده تحقیق در عملیات یعنی «برنامه ریزی خطی» صورت گرفته است.روش بررسی: نوع پژوهش کاربردی از دسته مطالعات توصیفی-تحلیلی است. جامعه ی مورد پژوهش، بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان و پرستاران آن بخش در سه ماهه ی آذر، دی و بهمن سال 1385 بودند. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست بوده که روایی آن توسط متخصصین مربوطه مورد تایید قرار گرفت که پس از مشاهده، زمان سنجی و محاسبه ی متوسط ورود بیمار در طول یک روز و همچنین زمان سرویس دهی پرستار به انواع بیماران اورژانس، با استفاده از برنامه ریزی خطی و نرم افزار Win QSB (Windows Quantitative Systems for Business)، تعداد پرستاران بهینه مورد نیاز در شیفت های مختلف بیمارستان مشخص گردید.یافته ها: برابر نتایج به دست آمده بیمارستان شهید دکتر چمران تهران برای ارائه ی خدمات مطلوب به بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس حداقل به 28 پرستار نیاز دارد.نتیجه گیری: مدل های متنوع تحقیق در عملیات همچون مدل برنامه ریزی خطی و شبیه سازی می تواند به عنوان ابزاری مفید برای زمان بندی و تعیین تعداد بهینه ی کارکنان مورد نیاز بخش های مختلف یک بیمارستان که از اهمیت حیاتی و ویژه ای برخوردار است، مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: ارائه ی خدمات با کیفیت مطلوب در بخش اورژانس به دلیل شرایط خاص آن از اهمیت بسیاری برخوردار است، به ویژه در کشور ما که به خاطر شرایط خاص طبیعی و مشکلات ناشی از بلایا و حوادث طبیعی و غیرطبیعی جان انسان های بسیاری گرفته می شود، نیاز به توجه بیشتری دارد. این پژوهش با هدف تطبیق استانداردهای اورژانس مصوب وزارت بهداشت با اصول نظام ایزو 9001 نسخه ی 2000 انجام شده است. روش بررسی: پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی است که به مقایسه و مقابله ی بندهای استانداردهای ایزو9001 ویرایش 2000 با چک لیست آمده در کتابچه ی الف/1مربوط به استانداردهای اورژانس وزارت بهدات، درمان وآموزش پزشکی پرداخته است. ابتدا امکان انطباق بندهای هشت قسمتی ایزو با استانداردهای کتابچه ی الف/1در مشورت با تعدادی از صاحب نظران مورد تایید قرار گرفت و سپس مقایسه و مقابله انجام شد. روایی و پایایی استانداردهای وزارت بهداشت در مورد اورژانس و اصول ایزو 9001 ویرایش 2000 به اثبات رسیده است. برای تجزیه تحلیل داده ها از جداول توزیع فراوانی و درصد توزیع فراوانی استفاده شد. یافته ها: بنابر نتایج به دست آمده از 51 بند ایزو، 6/47 درصد آن، حداقل در یکی از بندهای استانداردهای اورژانس وزارت بهداشت مشاهده شد ولی 4/52 درصد دیگر در هیچ موردی وجود نداشت، همچنین حدود 82 درصد بندهای استانداردهای اورژانس وزارت بهداشت حداقل با یکی از بندهای ایزو مطابقت داشت.نتیجه گیری: بسیاری از بندهای ایزو در استانداردهای اورژانس مصوب وزارت بهداشت وجود ندارد و در نتیجه ی این استانداردها، دید و نگرشی جامع نگر به کلیه ی جوانب سازمان، فرایندها و مدیریت مطابق با ایزو ندارد لذا ضرورت بازنگری در استانداردهای اورژانس مصوب وزارت بهداشت مطابق با استانداردهای ایزو از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

مقدمه: در بررسی چرخه ی درآمد اورژانس اساساً نقاطی که در آنها ارزش افزوده ایجاد نمی گردد، از روی «نقشه ی هست» شناسایی و اندازه گیری می شود. این امر توسط تیم تحقیقاتی- اصلاحاتی که ساختاری از نوع حل کننده ی مسائل دارد و ترکیبی از صاحبان با سطح متفاوت دانش و مهارت هستند، تحقق می یابد. در مرحله ی بعد تیم با توجه به «نقشه ی هست» به طراحی «نقشه ی باید» و «نقشه ی آنچه می تواند باشد» می پردازد. این مطالعه با شناسایی چرخه ی درآمد، از نقاط فاقد ارزش افزوده در فرآیند اورژانس بیمارستان کاشانی و به عبارت دیگر نقاط هزینه ساز و هزینه ی این فرآیند (نقشه ی هست)، کوشیده است تا نقشه ی فرآیند بهبود یافته را طراحی نماید. در این مطالعه سیکل درآمد در اورژانس بیمارستان کاشانی اصفهان درنیمه ی اول سال 1390 مورد شناسایی قرار گرفت. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه ی کیفی از نوع اقدام پژوهی و مبتنی بر متدولوژی توصیه شده و 8 مرحله ای تحقیق انجمن مدیریت مالی سلامت آمریکا درخصوص چرخه ی درآمد بیمارستان بود که با هدف بررسی سیکل درآمد بخش اورژانس بیمارستان کاشانی شهر اصفهان در سال 1390 انجام شد. واحد مطالعه شامل فرآیند اورژانس بیمارستان کاشانی شهر اصفهان- که دارای چند زیر فرآیند و نقطه ی فعالیت مرتبط می باشد- در سال 1390 بود. این واحد از طریق 30 پرونده بیماران اورژانسی و نقاط طی شده در آن و نیز مصاحبه به شکل بارش افکار و تکنیک گروه اسمی با کارکنان اورژانس بیمارستان -برحسب تخصص های شاغل پزشکی، پرستاری، بهیار و نیروهای خدماتی شیفت صبح به ترتیب به تعداد 3-7-2-1 نفر (جمعاً 13 نفر) که از نظر زمانی و مکانی در بیمارستان کاشانی اصفهان در نیمه اول سال 1390 حضور داشتند- مورد ارزیابی قرار گرفت. نسبت نمونه گیری (Sampling Fraction) کارکنان اورژانس بیمارستان برحسب تخصص های شاغل پزشکی، پرستاری، بهیار و نیروهای خدماتی به ترتیب 23-54-15-5/7 درصد بود. یافته ها: نتایج این مطالعه با توجه به 8 هدف مورد بررسی شامل این موارد بود: تعیین فرآیند گردش کار اورژانس بیمارستان کاشانی- تعیین فلودیاگرام گردش کار اورژانس- تحلیل عملیات کار مبتنی بر فرآیند اورژانس- تعیین نقاط و مناطق هزینه بر در فرآیند اورژانس بیمارستان- تعیین نقاط و مناطق درآمدزا در فرآیند اورژانس- تعیین نقاط قابل اصلاح در فرآیند اورژانس بیمارستان- شناسایی راه های کاهش هزینه در بخش اورژانس- شناسایی راه های افزایش درآمد در بخش اورژانس نتیجه گیری: ترکیب بررسی عملکرد فرآیند و استفاده ابزاری از خلاقیت در شکل یک مطالعه ی کیفی اساس مطالعه ی نقشه ی درآمد را شکل می دهد که اکنون به صورت روزافزون از آن استفاده می شود. نتایج این مطالعه در اصلاح و بهبود عملکرد اورژانس تأثیر جدی و بسیار مهمی خواهد داشت، چنانکه می تواند با کشف اشتباهات و خطاها و نیز سوگرایی های سیستماتیک که به شکل بالقوه یا بالفعل وجود دارد، زمینه را برای تحقق مفهوم «درست انجام بده و همیشه درست را انجام بده» فراهم نماید.

مقدمه: سازماندهی و نگهداری نظام سازمانی یکی از مهم ترین وظایف و مسئولیت های مدیریت سازمان محسوب می شود و انجام آن بدان معناست که تعهد سازمانی کارکنان و احساس مسئولیت شاغلان رشد روزافزونی داشته باشد. بنابراین مدیر یک سازمان، در واقع مسئول میزان و نوع تعهد کارکنان نسبت به ارزش های رسمی است. تعهد سازمانی یک متغیر مهم در درک رفتار کارکنان می باشد. تعهد سازمانی با تأثیر بر عملکرد کارکنان باعث افزایش بهره وری، بهبود ارائه خدمات و افزایش کیفیت آن می گردد. از این رو این مطالعه در صدد بررسی رابطه تعهد سازمانی و ابعاد آن با ویژگی های جمعیت شناختی در کارکنان مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان اصفهان برآمده است. روش ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی است که به صورت مقطعی در سال 1390 در مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان اصفهان صورت پذیرفت. جامعه پژوهش شامل تمامی کارکنان شاغل در حوزه مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان اصفهان است. حجم جامعه نمونه با فرمول کوکران معادل 128 نفر است. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد شده تعهد سازمانی آلن و مایر بهره گرفته شد. برای بررسی فرضیه های پژوهشی با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مقایسه میانگین ها (t-test) استفاده گردید. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده میانگین تعهد سازمانی در کل نمونه مورد بررسی معادل 8/59 امتیاز بوده است و نتایج آزمون فرضیه های پژوهشی نشان داده است، بین شاخص تعهد سازمانی کارکنان و میزان تحصیلات آنان رابطه معنی دار وجود داشته است. به علاوه نتایج نشان داده است، این رابطه معکوس و شدت آن ضعیف بوده است. البته وجود این رابطه تنها در مؤلفه تعهد تکلیفی کارکنان مشاهده شده است. همچنین، بین میانگین شاخص تعهد سازمانی کارکنان و وضعیت استخدامی آنان تفاوت معنی دار وجود داشته است. به طوری که نتایج نشان داده است، میانگین تعهد سازمانی نیروی های قراردادی بالاتر از سایر گروه ها (رسمی- پیمانی) بوده است. البته این تفاوت میانگین در تعهد تکلیفی و تعهد مستمر نیز مشاهده شده است. نتیجه گیری: ضروری است تا مدیران سازمان با توجه به نقش تکنسین های فوریت پزشکی در تضمین سلامت مردم و نجات جان آنها در مواقع بروز حوادث و سوانح با اقداماتی نظیر بالا بردن امنیت شغلی، ایجاد تغییرات مثبت در فرهنگ سازمانی، ارائه آموزش های مناسب و توجیهی قبل از استخدام و اجرای برنامه های تشویقی در افزایش تعهد سازمانی کارکنان خود تلاش کنند.

مقدمه: مهم ترین مهارت پرسنل فوریت های پزشکی احیای قلبی- ریوی (CPR) است و باید از آخرین تغییر اتالگوی آن مطلع باشند. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی پرسنل فوریت های پزشکی کرمانشاه از آخرین دستور العمل های CPR 2010 انجام شده است. روش ها: این مطالعه توصیفی، تحلیلی- مقطعی در استان کرمانشاه با حجم نمونه 159 نفر در سال 1391 انجام شد. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته داده ها جمع آوری و دارای روایی محتوی و پایایی (74/0=r) بود. تحلیل داده ها با نرم افزارSTATA-11 و آزمون های ناپارامتری کروسکال والیس، یو- من ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. (05/0 >P) یافته ها: طبق یافته های به دست آمده، میزان آگاهی پرسنل فوریت های پزشکی از آخرین دستورالعمل های احیای قلبی و ریوی 5/19 درصد عالی، 6/78 درصد خوب و 9/1 درصد متوسط بود. همبستگی آماری معنی دار بین میزان آگاهی با جنس، سابقه کار ، رشته تحصیلی ، محل خدمت قبلی ، گذراندن دوره احیای پیشرفته و سابقه نظاره گر بودن CPR وجود نداشت. اما میزان آگاهی در پرسنلی که سابقه گذراندن دوره CPR پایه و سابقه انجام CPR مستقل داشتند، بیشتر بود. محل خدمت ، مقطع تحصیلی و نظاره گر بودن CPR نیز بر میزان آگاهی در برخی از حیطه های عملیات احیا مؤثر بود (001/0 >P). نتیجه گیری: پیشنهاد می شود در بازآموزی پرسنل فوریت های پزشکی، آموزش CPR بر اساس دستورالعمل سال 2010 انجام و بر آموزش تعبیه راه هوایی حنجره ایو کامبی تیوب ، اختتام و عدم شروع CPR، تزریق داخل استخوانی و هیپوترمی القایی تأکید بیشتری شود.

مقدمه: امروزه در تمامی کشور ها، آمادگی پرسنل بهداشتی و درمانی در برابر تهدیدات بیولوژیک اهمیت زیادی دارد. در کشور ما نیز از بین کارکنان سیستم بهداشتی و درمانی، پرسنل فوریت های پزشکی به دلیل ماهیت ذاتی فعالیت خود در حوادث بیولوژیک پیش از همه در صحنه حادثه به امدادرسانی می پردازند. پرسنل فوریت های پزشکی باید از الگوهای بیماری و سرنخ های تشخیصی که ممکن است علامت هشدار یک اقدام بیوتروریستی باشد آگاه باشند. روش ها: این پژوهش با هدف بررسی میزان آمادگی پرسنل فوریت های پزشکی در مقابل حوادث بیولوژیک، با انتخاب 121 آزمودنی از میان پرسنل فوریت های پزشکی اورژانس تهران در سال 1391 به روش توصیفی انجام شده است. پس از تکمیل پرسشنامه توسط آزمودنی ها ، داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری20-SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بر اساس نتایج، میانگین سن آزمودنی ها 34 سال بود که 43 درصد دارای مدرک تحصیلی فوق دیپلم بودند. میانگین سابقه کاری پرسنل 6/8 سال بود. 4/60 و 9/68 درصد پرسنل به ترتیب هیچ آموزش تئوری و عملی در مورد برخورد با شرایط آلودگی های بیولوژیک ندیده بودند. در مورد تجهیزات لازم برای مقابله با حوادث بیولوژیک، 5/48 درصد آزمودنی ها اعلام نمودند که تجهیزات لازم در آمبولانس آنها وجود ندارد. در مورد وجود دستورالعمل های لازم برای مقابله با حوادث پرتلفات و بیولوژیک، 51 درصد افراد اعلام نمودند که در سازمان آنها، این قبیل دستورالعمل ها وجود ندارد. در نهایت آمادگی این پرسنل در مقابل حوادث بیولوژیک 28 درصد ارزیابی گردید. نتیجه گیری: از لحاظ تئوری و علمی یکی از موضوعات مهمی که در نهایت باعث کاهش کارایی پرسنل فوریت های پزشکی در مقابل حوادث بیولوژیک و نیز افزایش احتمال آلودگی و بیمارشدن آنها را در شرایط آلودگی های بیولوژیک می شود، مسأله نبود آموزش کافی برای پرسنل است. لذا لازم است دوره های آموزشی مربوطه طراحی و اجرا شود و در فواصل زمانی مناسب دوره های بازآموزی نیز برگزار گردد. مشکل کمبود تجهیزات و امکانات استاندارد مورد نیاز در آمبولانس ها برای مقابله با حوادث بیولوژیک نیز باید برطرف گردد. در ضمن نیاز است در این خصوص دستورالعمل های لازم تدوین گردد.