هنر ژاپن

یکی از مهم ترین گونه های هنری ژاپن که در دنیا وجهی یگانه دارد، اوکیوئه یا چاپ نقش چوبی است. اوکیوئه (اوکیو به معنای دنیای گذران و اِ به معنای تصویر) به صحنه های زندگی گذرا اختصاص یافته و برای ارج نهادن به لذات گذرا بوده است. پیش از دوره ادو(تقریباً 1866-1615)، باسمه سازی در ژاپن رواج داشت و در معابد بودایی این چاپ نقش ها به طور رایگان به زائران اهدا می گردید؛ اما در دوره ادو ساخت چاپ نقش های غیردینی با مضامینی از مجلس عشاق، روسپیان زیبا، بازیگران محبوب کابوکی و زندگی روزمره بسیار رونق می گیرد و تصاویر بسیاری توسط اساتید اوکیوئه از جمله هیشیکاوا مورونوبو، هیروشیگه و هوکوسای و... خلق می گردد. در قرن نوزدهم اوکیوئه در میان عموم مردم محبوبیت خاصی پیدا کرد و منبع الهامی غنی برای هنر غرب گردید.

بررسی رابطه جلوه های زیبایی شناسی ظروف راکوی ژاپنی با نگرش های مکتب ذن و آیین چای، موضوع اصلی این نوشتار را به خود اختصاص داده است. ذن مکتب رفتار و اندیشه بر پایه سلوک زاهدانه و ادراک ساده ترین کارهای زندگی است و الهام بخش هنرهای گوناگون از جمله آیین چای بوده است. مطالعه این مکتب و آیین چای- که خواستگاه اصلی ظروف راکو به شمار می آید، می تواند رابطه و تأثیر اندیشه های ذن و اصول آیین چای را بر خصوصیات ظروف راکو آشکار کند. این نوشتار با استفاده از روش کتابخانه ای، به بررسی عینیت نگرش های مکتب ذن در مراسم چای، و درک ملموس اندیشه ها و اصول آن ها در رابطه با ویژگی های ظروف راکو می پردازد. استفاده از ارکانی چون وابی و سابی، هماهنگی و آرامش اندیشه هایی است که پشتوانه های اعتقادیِ ظروفِ راکو را دربر می گیرد.

بیان مسئله زیبایی شناسی فمینیسم، همانند سایر شاخه های این مکتب، مفروضات بنیادین و سنتی غرب را به دلیل تکیه بر پیش فرض ها و نظریات متعصبانه و جنسیت زده، مورد انتقاد قرار داده و این مفروضات را عامل اساسی در شکل گیری و عملکرد زیبایی شناسی می داند. این رویکرد معتقد است که در حوزه هنر و زیبایی شناسی، تبعیض جنسیتی مانع رشد نبوغ، استعداد و خلاقیت زنان در تولید آثار هنری شده است. زیبایی شناسی فمینیستی با بهره گیری از مطالعات میان رشته ای به تحلیل دستاوردهای حوزه های فلسفه، جامعه شناسی و تاریخ هنر می پردازد. هدف پژوه ش: هدف این مقاله، ارزیابی زیبایی شناسی فمینیستی بر اساس نظریات کارولین کورسمایر در پوسترهای منتخب از هنرمندان معاصر ژاپن است. سؤال پژوه ش تفسیر تصاویر استفاده شده در پوسترهای گرافیکی معاصر ژاپن از دیدگاه فمینیسم چیست؟ روش پژوهش  در این پژوهش، از رویکرد و چارچوب نظری کارولین کورسمایر، منتقد فمینیست و استاد دانشگاه در ایالات متحده، برای تحلیل آثار استفاده شده است. شش مؤلفه مهم در نظریه ی او، با توجه به ویژگی های تصویری هنر پوستر ژاپنی، تبیین و تحلیل شده اند. تمرکز پژوهش بر تحلیل نحوه عملکرد هنرمندان مرد ژاپنی در استفاده از تصاویر به کاررفته در آثار پوستر ایشان با رویکرد فمینیستی است. نتیجه گیری نتایج پژوهش نشان می دهد که محیط اجتماعی، تحولات سیاسی، تاریخی، فرهنگی و رسانه ای تأثیر بصری قابل توجهی بر آثار هنرمندان معاصر ژاپنی گذاشته است. بر اساس یافته ها، سه نفر از هشت هنرمند نسل پنجم گرافیک ژاپن درصد بالایی از ایده های زیبایی شناختی فمینیستی کارولین کورسمایر را در آثار خود منعکس کرده اند.