میزان شیوع

هدف این تحقیق مقایسه وضعیت اعتیاد به اینترنت در بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه های دولتی شهر تهران بود. جامعه آماری همه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه های دولتی شهر تهران در سال 1390 را دربر می گرفت و نمونه تحقیق شامل 1500 نفر بود. برای انتخاب نمونه ابتدا 6 دانشگاه شامل دانشگاه های تهران، علامه طباطبایی، امیرکبیر، شریف، علم و صنعت، و الزهرا از میان دانشگاه های دولتی شهر تهران به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس از هر دانشگاه 6 دانشکده و از هر دانشکده 10 کلاس به روش تصادفی انتخاب شدند. دانشجویان این کلاس ها اعضای نمونه تحقیق را تشکیل می دادند. آزمودنی ها پرسش نامه اعتیاد به اینترنت یانگ و پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند. نتایج با روش t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، و آزمون شفه تجزیه و تحلیل شد. تحلیل نتایج نشان داد: ۱. دختران دانشجو بیش از پسران به اینترنت معتادند؛ ۲. دانشجویان رشته های فنی مهندسی، اعم از دختر و پسر، بیش از بقیه رشته ها به اینترنت معتادند؛ ۳. دانشجویان غیر خوابگاهی بیش از دانشجویان خوابگاهی به اینترنت معتادند؛ ۴. ۸/۹% دانشجویان معتاد (۹/۵% دختران و ۸/۳% پسران) به اینترنت و ۱۰/۸% از آن ها در معرض خطر ابتلا به اعتیاد اینترنتی اند.

این پژوهش به منظور بررسی شیوع اعتیاد به اینترنت و رابطه آن با سن و جنس و مقطع تحصیلی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی صورت پذیرفت. به این منظور 667 نفر از تمام دانشکده های دانشگاه علامه طباطبائی که همگی کاربر اینترنت بودند، از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و از آنان آزمون 20 سؤالی اعتیاد به اینترنت یانگ گرفته شد. از بین این افراد 6 نفر یعنی 9/0 درصد معتاد به اینترنت و 97 نفر یعنی 14.5 درصد کاربران در معرض خطر بودند. این نتیجه نشان می دهد که میزان شیوع اعتیاد به اینترنت در میان دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی نسبت به سایر آمارهای موجود در میزان حداقل است. به منظور بررسی رابطه اعتیاد به اینترنت با جنس و تحصیلات از آزمون معناداری نسبت استفاده شد و مشاهده شد که شیوع اعتیاد به اینترنت در بین دختران نسبت به پسران و نیز در بین دانشجویانی که در مقطع کارشناسی مشغولند، نسبت به دانشجویان کارشناسی ارشد بالاتر است. بین میزان شیوع اعتیاد به اینترنت و سن همبستگی منفی داری وجود داشت اما این رابطه معنادار نبود.

در این تحقیق میزان شیوع اهمال­ کاری تحصیلی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور اهواز در نیمسال اول تحصیلی 1388-1387 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. از بین دانشجویان مشغول به تحصیل در آن دانشگاه 1200 نفر( 155 پسر و 1045 دختر) به شیوه تصادفی انتخاب و از این تعداد 207 نفر آنان دارای اهمال­ کاری تحصیلی تشخیص داده شدند. به منظور جمع­ آوری داده­ ها از پرسشنامه اهمال­ کاری تحصیلی محقق ساخته استفاده به عمل آمد. تحلیل داده­ ها با کمک آمار توصیفی (فراوانی، درصد و نمودار) و استتباطی (T گروه­های مستقل) صورت گرفت. روش تحقیق توصیفی – پیمایشی است. در این تحقیق این سئوال که میزان شیوع اهمال­ کاری تحصیلی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام ­نور اهواز تا چه اندازه است؟ و آیا بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام­نور اهواز از آن لحاظ تفاوت وجود دارد؟ مورد بررسی قرار گرفت. یافته ­ها نشان داد که میزان شیوع اهمال­ کاری تحصیلی در جامعه دانشجویان دانشگاه پیام نور اهواز 2/17 درصد (در دانشجویان پسر 8/17 و در دانشجویان دختر 03/17 درصد) است. یافته ­ها همچنین نشان می ­دهد که بین میزان شیوع متغیر یاد شده در دانشجویان دختر و پسر از لحاظ آماری تفاوت معنی ­داری وجود ندارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان شیوع و تفاوت های جنسیتی اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان کلاس های چندپایه مقطع متوسطه اول انجام شد. روش تحقیق از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا مطالعه موردی و از نظر هدف کاربردی بود. شرکت کنندگان تعداد 150 دانش آموز پایه نهم مشغول به تحصیل در کلاس های چندپایه استان خراسان جنوبی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه اهمال کاری تحصیلی سواری (1391) انجام پذیرفت. نتایج بررسی آمار توصیفی نشان داد که 24 درصد دانش آموزان یک انحراف معیار بالاتر از میانگین قرار گرفتند و دارای اهمال کاری شدید تلقی شدند، 61.33 درصد بین یک انحراف معیار بالاتر و یک انحراف معیار پایین تر از میانگین قرار گرفتند و دارای اهمال کاری متوسط دسته بندی شدند و 14.66 درصد یک انحراف معیار پایین تر از میانگین را به خود اختصاص دادند و دارای اهمال کاری خفیف تشخیص داده شدند. هم چنین، دانش آموزان پسر میانگین نمره بالاتری در پرسش نامه اهمال کاری تحصیلی نسبت به دانش آموزان دختر کسب کردند و بررسی آمار استنباطی از طریق اجرای آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت مشاهده شده بین میانگین نمرات دو گروه به لحاظ آماری معنی دار می باشد. نتایج این پژوهش می تواند توسط متخصصین امر تعلیم و تربیت مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: سلامت روان کارکنان نیروهای نظامی با توجه به ماهیت و حساسیت شغلی آنها از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار می باشد.هدف مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع اختلالات روانی در کارکنان یکی از نیروهای نظامی بود. روش: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 1835 نفر از کارکنان یکی از نیروهای نظامی به صورت نمونه گیری خوشه ای از میان 11 یگان عمده آن انتخاب شدند.اطلاعات به کمک پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی محقق ساخته و پرسشنامه نشانه های مرضی 90- SCL جمع آوری شد.داده ها به کمک نرم افزار SPSS با آزمون های توصیفی و تحلیل واریانس و آزمون LSD تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میزان شیوع اختلالات روانی 16/3% تعیین شد. توزیع اختلالات به ترتیب اولویت شیوع شامل افسردگی 16/7%، پرخاشگری 16/2%، وسواس اجبار 15/8%، جسمانی سازی 15/6%، حساسیت در روابط متقابل 15/4%، اضطراب 15/3%، روان گسستگی 15/3%، ترس مرضی 12/6%، افکار پارانوئیدی 8/9% بود.در متغیرهای جمعیت شناختی نیز با بالا رفتن سن احتمال ابتلای افراد به اختلالات روانی افزایش می یابد. بحث: با توجه به میزان شیوع اختلالات روانی در کارکنان نیروهای نظامی، اهمیت و حساسیت شغلی آنها و نیز اختلاف نتایج بین مطالعات متعدد همه گیری شناسی، انجام پژوهش های همسو با روشی یکسان در سایر واحدهای نظامی و نیز معاینات ادواری به منظور کنترل سلامت روانی کارکنان لازم و ضروری به نظر می رسد.