میزان آشنایی

هدف: هدف شناسایی میزان آشنایی فهرستنویسان با آر.دی.ای. و آمادگی آنها برای پذیرش این قواعد و تأثیر آموزش بر آن است. روش/ رویکرد پژوهش: میزان آشنایی 49 نفر از فهرستنویسان شاغل در بخش فهرستنویسی پیش از انتشار (فیپا) کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران با آر.دی.ای. با دو روش خوداظهاری (نظر شخصی) و میزان آشنایی واقعی (از طریق پرسش های باز) در قبل و بعد از آموزش و همچنین میزان پذیرش این قواعد از سوی ایشان سنجیده شده است . یافته ها: آشنایی خوداظهاری فهرستنویسان با آر.دی.ای. در پیش از آموزش بالاتر از حد متوسط و میزان آشنایی واقعی ایشان پایین تر از سطح متوسط است. پس از آموزش، هر دو نوع آشنایی آنان - اعم از خوداظهاری و واقعی- بالاتر از سطح متوسط بود. همچنین، وجود تفاوت معنادار بین میزان آشنایی خوداظهاری، آشنایی واقعی و میزان پذیرش فهرستنویسان کتابخانه ملی با جنسیت، میزان تحصیلات، سن و سابقه کار فهرستنویسی مختلف بررسی شد. در این بررسی به جز تأیید فرضیه، وجود تفاوت معنادار بین وضعیت آشنایی خوداظهاری و واقعی فهرستنویسان دارای میزان تحصیلات متفاوت با آر.دی.ای.، تفاوت دیگری مشخص نشد. نتیجه گیری: براساس یافته ها، مشخص شد که در قبل و بعد از آموزش، میزان آشنایی خوداظهاری فهرستنویسان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد بیشتر از میزان آشنایی خوداظهاری فهرستنویسان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی است. همچنین مشخص شد که قبل از آموزش، میزان آشنایی واقعی فهرستنویسان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد بیشتر از میزان آشنایی واقعی فهرستنویسان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی است.

مدیران ورزشی با کمک فناوری­های اطلاعاتی، رایانه و نرم­افزارهای مرتبط می توانند وظایف و پروژه هایشان را به صورت هر چه اثربخش تر از قبل انجام دهند. در نتیجه کسب توانمندی های فناوری اطلاعات برای مدیران ورزشی ضروری به نظر می رسد و می تواند به پیشبرد اهداف سازمان کمک نمایید. بنابراین به منظور اولویت­بندی شاخص­های مورد استفاده فناوری اطلاعات در بخش ورزشی فوق برنامه دانشگاه­های سراسری کشور، تعداد50 مدیر بخش ورزشی فوق برنامه دانشگاه­ها به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه های محقق ساخته با روایی و پایایی (نرخ ناسازگاری کمتر از 1/0) مناسب پاسخ دادند. برای تحلیل آماری نیز از آزمون­های آماری توصیفی و روش تحلیل سلسله مراتبیAHP و نرم­افزار Expert choice استفاده شد. براساس نتایج تحقیق وزن نهایی نرم­افزار واژه­پرداز ورد با وزن (522/0) دارای اولویت اول و میزان آشنایی و استفاده از برنامه­های گرافیکی با وزن نهایی (041/0) اهمیت کمتری نسبت به دیگر شاخص­های فناوری اطلاعات بود. بطورکلی می توان گفت بدلیل گستردگی وظایف بخش ورزشی فوق برنامه، تنوع و پیچیدگی فعالیت ها، مدیران این بخش ملزم به آشنایی و استفاده هرچه بیشتر با فناوری اطلاعات هستند تا فرآیندهای سازمان با سرعت و دقت بیشتر و هزینه کمتری انجام گیرند.

تحقیق حاضر باهدف میزان آشنایی با حقوق ورزشی در بین دبیران تربیت بدنی غرب استان فارس طراحی و اجرا گردید. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع مطالعات تحلیلی است که جمع آوری اطلاعات آن به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری بخش کیفی شامل تمامی نخبگان آگاه به موضوع پژوهش بودند که بر اساس روش نمونه گیری هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری، تعداد 14 نفر به عنوان نمونه ی تحقیق انتخاب شدند؛ و در بخش کمی جامعه ی آماری تحقیق شامل تمامی دبیران تربیت بدنی غرب استان فارس می باشد که تعداد آنان مطابق با آمارهای کسب شده، 320 نفر می باشد که بر اساس جدول حجم نمونه ی مورگان و انتخاب تصادفی تعداد 175 نفر به عنوان نمونه تحقیق مشخص شد. ابزار گردآوری تحقیق حاضر، پرسشنامه محقق ساخته است. از روش های آماری آلفای کرونباخ جهت محاسبه ضرایب پایایی و کلوموگروف اسمیرونف برای عادی بودن داده ها، تحلیل عامل اکتشافی، ضریب همبستگی و آزمون t تک گروهی جهت آزمون فرضیه ها استفاده شده است. عملیات آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که از بین 39 مؤلفه شناسایی شده چهار عامل: استانداردهای تجهیزات و اماکن (0.689)، مسئولیت های مدیر و کارشناسی اداره (0.701)، قوانین و مقررات (0.598) و آموزش (0.756) با مؤلفه های آشنایی با حقوق ورزشی در بین دبیران تربیت بدنی رابطه معنی داری وجود دارد. درنتیجه می توان گفت، درصورتی که معلمان و مربیان وظایف خود را به طور متعارف انجام دهند هیچ گونه مسئولیتی در قبال حوادث نخواهند داشت.

هدف: پژوهش حاضر در صدد بررسی میزان آشنایی پژوهشگران دانشگاه تهران با تعریف ها، مفاهیم و مصادیق تخلفات و سوءرفتارهای پژوهشی است. روش شناسی: این پژوهش که از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات از نوع پیمایش توصیفی است، با استفاده از ابزار پرسش نامه (محقق ساخته) به صورت خوداظهاری، میزان آشنایی اعضای نمونه با مقوله تخلفات پژوهشی را بررسی می کند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که پژوهشگران دانشگاه تهران، به طور کلی معتقدند با مفاهیم و مصادیق سوءرفتارهای پژوهشی آشنایی بالایی دارند. اعضای نمونه، در عین حال که اذعان می کنند آموزش منسجمی در این زمینه ندیده اند، معتقدند قانون های کافی و مناسب در زمینه پیشگیری و برخورد با سوءرفتارهای پژوهشی وجود ندارد. از لحاظ جنسیت، تفاوت آماری معناداری در شناخت زنان و مردان از مقوله سوءرفتارهای پژوهشی وجود ندارد، اما اعضای نمونه، میزان ارتکاب سوءرفتارهای پژوهشی را در مردان، بیش از زنان می دانند. علاوه بر این پژوهشگران دانشگاه تهران، اظهارکرده اند که احتمال ارتکاب ناآگاهانه سوءرفتارهای پژوهشی در بین پژوهشگران ایرانی زیاد است و در مقابل احتمال کمی برای ارتکاب سوءرفتار پژوهشی در آثار خود قائل هستند.