بی نظمی های غذایی

سلامت پدیده ای است که آسیب می بیند و باردیگر بازیافته می شود. برای فهم درست مفهوم نیاز به تندرستی باید آن را در ارتباط با پاسخ اجتماعی- فرهنگی آن درک نمود. بر این اساس، هدف اساسی تحقیق حاضر، تعیین تأثیر تمایل به درونی­سازی ایده­آل لاغری، مدیریت بدن، نارضایتی بدنی بر بی­نظمی­های غذایی می­باشد. روش تحقیق، پیمایشی بوده و ابزار اندازه­گیری، پرسشنامه بسته پاسخ می­باشد. جامعه آماری این پژوهش، زنان و دختران 49-15 ساله شهر تبریز در سال 89 می­باشد که تعداد آن بر اساس سرشماری سال 1385، 432127 نفر بوده که از این تعداد، 400 نفر به روش تصادفی طبقه­ای انتخاب شده­اند. اطلاعات پرسشنامه، توسطSPSS و LISREL مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می­دهد، بی­نظمی غذایی در بین زنان در حدود 37 درصد است. نتایج تحلیل مسیر صورت گرفته نیز نشان داد که از بین متغیرهای مورد استفاده، متغیر درونی­سازی ایده­آل لاغری بیشترین تأثیر را بر میزان بی­نظمی غذایی پاسخگویان داشته است. نتیجه­گیری: متغیرهای به کار گرفته شده، توانسته­اند 31 درصد تغییرات متغیر وابسته (بی­نظمی­های غذایی) را تبیین نمایند.