حرکات درشت

هدف این پژوهش هنجاریابی حرکات درشت و ظریف کودکان 6-3 ساله و تعیین روایی و پایایی آن در شهرستان شیراز است. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کودکان شیراز تشکیل می دهند که در آن 1524 کودک 6-3 ساله به طور خوشه ای – طبقه ای از مهد کودک ها، مراکز بهداشتی، کانون های فرهنگی و سالن های ورزشی جمع آوری شدند. در این پژوهش حرکات درشت و ظریف در کودکان از طریق آزمون رشد دنور II مورد مشاهده قرار گرفت. در بخش حرکات درشت مهارت هایی چون پرش افقی، حفظ تعادل و در حرکا ت ظریف مهارت هایی چون روی هم گذاشتن مکعب، تقلید خط عمودی، چرخش انگشت شست و ... وجود داشت. پایایی آزمون از طریق روش آزمون – بازآزمون روی 83 کودک و با فاصله زمانی 10-7 روز محاسبه شد که ضریب توافق آن 87/91 درصد به دست آمد. ضریب روایی با استفاده از تحلیل واریانس (نظریه آلن وین، 1979) به دست آمد. همچنین با استفاده از آمار توصیفی روند حرکتی کودکان، تفاوت های جنسیتی و جداول هنجار سنی به تفکیک مواد آزمون تهیه شد. یافته های پژوهش نشان داد که آزمون دنور II پایایی و روایی زیادی دارد. آزمودنی های پژوهش حاضر در حرکات درشت و ظریف، در تمام نقاط درصدی نسبت به کودکان دنور عقب تر بودند. داده های مربوط به دو جنس نشان داد که در بخش حرکات ظریف تفاوت معنی داری بین دو جنس وجود دارد، اما در بخش حرکات درشت این تفاوت معنی دار نیست. همچنین مشخص شد که از این آزمون می توان برای اندازه گیری حرکات درشت و ظریف در کودکان 6-3 ساله استفاده کرد. ازاین رو پیشنهاد می شود، که مراکز مسئول برنامه های حرکتی – فعالیت بدنی را با همکاری متخصصان تربیت بدنی برای جبران این عقب ماندگی ها تدوین و اجرا کنند. آزمون دنور II در بخش حرکات ظریف و درشت استاندارد شده و برای شهر شیراز دارای روایی و پایایی و جداول نورم است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تجربه ادراکی – حرکتی بر بهره رشد حرکتی حرکات درشت و ظریف نوزادان بود. به این منظور 15 نوزاد 8 – 5 ماهی سالم و بالیده به صورت تصادفی از مرکز شیرخوارگاه آمنه شهر تهران انتخاب شدند و به صورت همگن از نظر سنی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. نوزادان گروه آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط غنیشده ادراکی – حرکتی تمرین کردند. برای ارزیابی مهارت های حرکتی درشت و ظریف، از مقیاس رشد حرکتی پی بادی استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین میانگین نمره های بهره رشد حرکتی حرکات ظریف (004 /0 = p) و میانگین نمره های بهره رشدی – حرکتی حرکات درشت (02 /0 = P) دو گروه تمرین و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. براساس یافته های حاصل، تمرین و تجربه بر رشد حرکتی به طور کلی و بر بهره رشد حرکتی حرکات درشت و ظریف به طور اختصاصی تأثیر مثبت دارد. به عبارت دیگر، تمرین و تجربه عاملی مثبت در رشد مهارت های حرکتی پایه ای و بنیادی نوزادان شرکتکننده در دو گروه تمرین بود. این یافته ها با دیدگاه سیستم های پویا در رشد حرکتی سازگار است.

هدف این تحقیق، اعتباریابی، رواسازی و هنجاریابی حرکات درشت و ظریف آزمون دنورII در کودکان 6-3 ساله شهر اهواز است. روش پژوهش، توصیفی- پیمایشی است که بر روی 1044 دختر و پسر 6-3 ساله که به طور خوشه ای- طبقه ای از مهدکودک ها و سالن های ورزشی اهواز انتخاب شدند، به اجرا درآمد، ابزار اندازه گیری آزمون غربالگری رشدی دنور 2 است و از آمار توصیفی برای محاسبه فراوانیها، از رتبه درصدی برای تنظیم جدول های هنجاری و از آمار استنباطی برای تحلیل واریانس استفاده شد. پایایی آزمون به کمک روش بازآزمایی بر روی59 آزمودنی با فاصله زمانی 10-7 روز محاسبه شد که مقدار آن 98 درصد به دست آمد. برای تعیین ضریب روایی آزمون از روش تفاوت های گروهی(تحلیل واریانس) استفاده شد که حرکات ظریف و درشت در سطح 001/0 معنادار بود. جدول های هنجار حرکات درشت و ظریف کودکان 6-3 ساله شهر اهواز تهیه شد. نتایج نشان می دهد که آزمون غربالگری دنور، روایی و پایایی زیادی برای ارزیابی رشد حرکتی کودکان 6-3 ساله شهر اهواز دارد و کودکان اهوازی نسبت به کودکان جامعه دنور از رشد حرکتی کمتری برخوردارند.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسة رشد حرکتی کودکان 3 تا 6 سالة اهواز با آزمون غربالگری رشد دنور II بود. روش پژوهش از نوع توصیفی – پیمایشی است. جامعة آماری تحقیق، کودکان اهوازی بودند که 1044 کودک 3 تا 6 ساله به­صورت خوشه­ای تصادفی از مهدکودک­های اهواز جمع­آوری شدند. ابزار گردآوری آزمون غربالگری، رشد دنور 2 است. روش تحقیق شامل آمار توصیفی برای محاسبة فراوانی­ها و رتبة درصدی برای تنظیم نقاط درصدی است. یافته­ها نشان می­دهد که کودکان اهوازی در تمام نقاط درصدی (90، 75، 50، 25) در حرکات درشت نسبت به هنجار دنور تأخیر دارند. همچنین کودکان در تمام نقاط درصدی (90، 75، 50، 25) در حرکات ظریف نسبت به هنجار دنور دارای تأخیر هستند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر غنی سازی )ادراکی- حرکتی و موسیقی) محیط بر رشد حرکات درشت و ظریف اطفال بود. 32 طفل 8-5 ماهه سالم در این پژوهش شرکت داشتند که به صورت همگن در چهار گروه 8 نفری (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. اطفال گروه های آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط های غنی ویژه خود تمرین کردند. اطفال گروه آزمایش اول در محیط غنی سازی شده به لحاظ «ادراکی- حرکتی و موسیقی»، گروه دوم در محیط غنی سازی شده «ادراکی- حرکتی» و گروه سوم در محیط غنی سازی شده «موسیقیایی» قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های حرکتی درشت و ظریف از مقیاس رشد حرکتی پی بادی (نسخه دوم) استفاده شد . در تحلیل داده ها از متغیرهای معادل سنی این آزمون استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد، بین میانگین نمره های معادل سنی در حرکات درشت (001/0P=) و میانگین نمره های معادل سنی در حرکات ظریف (001/0P=) در گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یافته های حاصل نشان می دهد که تجربه ادراکی- حرکتی و موسیقی بر رشد حرکتی به طور کلی و بر معادل های سنی حرکات درشت و ظریف به طور اختصاصی تأثیر مثبت دارد. بنابراین، شرایط محیطی و تجربه عاملی مثبت در رشد مهارت های حرکتی پایه ای و بنیادی اطفال شرکت کننده در سه گروه تمرین بود.

خلاصه مقدمه: از جمله مواردی که نظریات کنونی در مورد کودکان ناتوان در یادگیری، بر آن تاکید دارد مهارت های حرکتی می باشد. از این رو هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرینات بدنی اسپارک در بهبود کندی روانی- حرکتی کودکان پیش از دبستان بود. مواد و روشها: در این پژوهش، از بین افرادی که تشخیص ناتوانی در یادگیری دریافت کرده بودند، در شهرستان جلفا در سالتحصیلی 94-93، تعداد 30 نفر بعد از تشخیص اختلال به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون تبحر حرکتی بروینینکس- اورزتسکی، مقیاس مشکلات یادگیری کلورداو و آزمون هوش وکسلر کودکان بود. داده های جمع آوری شده به کمک برنامه SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده تفاوت معناداری در نمرات پس آزمون بین گروه های آزمایش و کنترل نشان داد (P<./.5). به نحوی که برنامه مورد نظر باعث ارتقای سطح روانی- حرکتی در کودکان ناتوان در یادگیری شده است. نتیجه گیری: تمرینات بدنی منتخب باعث پیشگیری از مشکلات یادگیری کودکان پیش از دبستان می شود و این تاثیر به طور قابل توجهی معنی دار است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل پویای مؤثر در حرکات درشت کودکان نه تا 12 ماهه بوده است. این پژوهش مطالعه ای توصیفی- پیمایشی است که با درنظرگرفتن نوع و اهداف آن در حیطه پژوهش های کاربردی است. تعداد 283 کودک به وسیله مقیاس مرحله- سن غربالگری شدند. مقیاس های مورداستفاده شامل فراهم سازه محیط خانه برای تکامل حرکت اطفال، دلبستگی والدین پس از زایمان، پرسش نامه فرصت محیطی، پرسش نامه فعالیت بدنی عادتی بک و پرسش نامه سلامت عمومی بودند. عوامل مؤثر در رشد حرکات در سه بخش عوامل فردی، عوامل مادر و عوامل محیطی کودک دسته بندی شدند. برای تجزیه وتحلیل داده های کیفی از تی مستقل و برای تحلیل داده های کمی از مانوا، رگرسیون خطی به روش گام های منطقی و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که عوامل فردی با ضریب اثر استاندارد برابر با 85/0 بیشترین تأثیر را بر رشد حرکات درشت داشتند و بعد از آن، عوامل محیطی با ضریب استاندارد برابر با 42/0- و عوامل مادرِ کودک با ضریب استاندارد برابر با 14/0 رشد حرکات درشت را پیش بینی کردند. نتایج رگرسیون نشان داد که در قسمت عوامل فردی، انگیزش و در قسمت عوامل محیطی، فراهم سازه محیط خانه سهم معناداری در پیش بینی حرکات درشت داشتند. نتایج پژوهش حاضر تأکیدی بر مدل برانفن برنر است. برانفن برنر ادعا می کند که رشد و تکامل طفل در ابتدا تحت تأثیر عوامل فردی و بیولوژیک او است و سپس، متأثر از عوامل محیطی طفل است.