پیامد

هدف این مقاله اعتبار سنجی چارچوب اکوسیستم کارآفرینی پارک های علم و فناوری کشور است.ضرورت این مقاله در بهبود زیرساخت ها و دستیابی به چشم انداز پارک، مدیریت و جهت دهی تعاملات میان بازیگران در راستای خلق ارزش پایدار و فرصت های کارآفرینی، مقیاس پذیری کسب و کارها می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و با رویکرد توصیفی از نوع همبستگی و راهبرد کیفی از نوع اکتشافی متوالی می باشد. نمونه آماری در بخش کیفی به صورت هدفمند نظری از طریق مصاحبه با 15 نفر از خبرگان حوزه کارآفرینی و پارک های علم و فناوری در کشور انجام شد. در بخش کمی نیز به صورت تصادفی ساده شامل 181 نفر از مدیران پارک و واحدهای فناور عضو و سایر بازیگران در این اکوسیستم است. سنجش پایایی و روایی پرسش نامه محقق ساخته با استفاده از آلفای کرانباخ و میانگین واریانس استخراجی به ترتیب بالای 0.845 و 0.604 بوده است. یافته ها نشان می دهد عوامل علّی (ویژگی ساختارهای محلی، سیاست های کارآفرینی و شاخص های کارآفرینی محلی) و عوامل زمینه ای (منابع مالی، انسانی، زیرساخت فیزیکی و ناملموس، ظرفیت سازی، ترویج، توانمندسازها)، عوامل مداخله گر (سازگاری، حذف تنش، تاب آوری)، به ترتیب 0.487، 0.541، 0.634 از تغییرات راهبردها (تعاملات داخل و خارج ازاکوسیستم)، را پیش بینی می کند. مقوله محوری 0.798 از تغییرات راهبردها راپیش بینی می کند. راهبردها نیز 0.782 از تغییرات پیامدها (خلق ثروت، نیروی کار، کسب وکارها) را پیش بینی می نماید. پیشنهاد می شود پارک های علم و فناوری در ارزیابی های اکوسیستم کارآفرینی خود را مقوله های فوق الذکر را مورد توجه قرار دهند.

هدف: هدف این پژوهش، بررسی چالش ها و پیامدهای بین المللی شدن برنامه های درسی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی بود. روش پژوهش: پژوهش کنونی با رویکرد کمّی و با استفاده از راهبرد پیمایش انجام گردید. جامعه آماری پژوهشی 2779 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شیراز بودند که از این تعداد 338 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب و مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه پژوهشگر ساخته با اقتباس از پژوهش فتحی واجارگاه(1388) و بوستروم(2010) بود.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی مشکلات تجهیزاتی، انسانی، محتوایی و روش های تدریس از مهم ترین چالش های بین المللی شدن برنامه های درسی دانشگاه مورد مطالعه می باشد. همچنین از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی مثبت ترین پیامد بین المللی شدن برنامه های درسی دانشگاهی، ارتقا کیفیت دانشگاه، منفی ترین پیامد به زعم دانشجویان تحصیلات تکمیلی گرایش بیش از حد به تجاری سازی برنامه های آموزشی و درسی دانشگاهی می باشد.نتیجه گیری: مطالعه موجود نشان داد به زعم دانشجویان تحصیلات تکمیلی، دانشگاه در فرآیند بین المللی شدن برنامه های درسی، بیشتر با پیامدهای مثبت روبرو خواهد شد. دانشجویان بر این باوربودند که توسعه و بین المللی شدن برنامه های درسی ایجاد فرصت برای جذب نخبگان خارجی، تغییر رویکرد آموزش به سمت تغییر شهروند جهانی، فراهم آوردن امکان نوآوری در برنامه های درسی دانشگاهی، دسترسی به نظریات و پژوهش های جدید، نوآوری در تدریس و پژوهش، تنوع بخشی به برنامه های آموزشی و صلاحیت ها، افزایش رقابت پذیری، جبران کمبود آموزش مهارت ها، افزایش اعتبار نظام های آموزش عالی ملی.

فروش شبکه ای از دو دهه قبل در ایران آغاز شد. هرچند این نوع تجارت از همان ابتدا مسائل فراوانی را برای کشور به وجود آورده بود و از فعالیت آنان جلوگیری شد، اما بااین حال در سال های اخیر به شیوه های جدیدی ادامه فعالیت می دهد. پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد کیفی و بهره مندی از روش مردم نگاری انتقادی تدوین شده است. در این روش، از رویکرد پنجگانه کارسپیکن بهره گرفته شده و سعی گردیده است با استفاده از مشاهده مشارکتی پنهان و همچنین مصاحبه های عمیق از تجربه افراد از حضور در شرکت های بازاریابی شبکه ای، پیامدهای مشارکت جوانان در این شبکه ها مورد واکاوی و بررسی قرار گیرد. در طول پژوهش نیز سعی شد قابلیت اعتماد و اتکاپذیری پژوهش حفظ شود. همچنین ملاحظات بازاندیشانه نیز به کار گرفته شدند. یافته ها در قالب مفاهیم و مقولاتی چون سود و هزینه نامتوازن، حذف دو سویه سیستمی، تردیدهای فراخود، خلق فاصله با جامعه، آوار آرزوها، دغدغه های فرساینده، فرسایش امید و آرزو، آسیب پذیری عاطفی اعضا، کاریکاتوری بودن بازاریابی شبکه ای و ... استخراج شدند. یافته ها در نهایت مورد بحث قرار گرفتند.

هدف این پژوهش، شناسایی راهکارها و پیامدهای حضور زنان در استادیوم فوتبال به عنوان تماشاگر بود. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی با رویکرد کیفی بود و در این راستا از روش دلفی استفاده شد. مشارکت کنندگان در این رویکرد، صاحب نظران رشته مدیریت ورزشی سراسر کشور، روحانیان و پرسنل نیروی انتظامی بودند. برای جمع آوری داده ها، از سه دور دلفی استفاده شد (مشارکت کنندگان دور اول 23 نفر و مشارکت کنندگان دور دوم و سوم، 16 نفر بودند). پرسشنامه دلفی در دور سوم در بخش راهکارها شامل 6 مؤلفه و در بخش پیامدها شامل 5 مؤلفه بود. برای تعیین درجه هماهنگی و توافق بین افراد بر شاخص های به کار رفته از ضریب هماهنگی کندال استفاده شد. نتایج نشان داد که رفع موانع سیاسی، امنیتی، فرهنگی- اجتماعی، اقتصادی، مدیریتی و زیرساختی از جمله راهکارهای مهم جهت حضور زنان بودند. پیامدهای حضور زنان نیز عبارت بودند از: پیامدهای سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی. در نتیجه گیری کلی می توان گفت به کار گیری راهکارهای ارائه شده در این تحقیق نیاز به همکاری سیستماتیک نهادهای ذی ربط دارد  و حضور زنان منجر به ارتقای جایگاه سیاسی و دموکراسی کشور در منطقه و جهان، کاهش شکاف بین دولت و خواسته بخشی از مردم و کاهش فشارهای سیاسی درزمینه نقض حقوق بشر می شود.

هدف پژوهش طراحی مدل کاربست فناوری های نوین در توسعه ورزش همگانی ایران بود. این تحقیق حاضر از نوع کاربردی و کیفی مبتنی بر داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین بود. جامعه آماری شامل اساتید منتخب مدیریت ورزشی دانشگاه ها و مدیران ادارات کل ورزش و جوانان و فدراسیون های ورزشی بودند. نمونه گیری به روش هدفمند با دو نمونه اولیه انجام و حجم آن بر اساس اشباع اطلاعاتی، 15 نفر تعیین شد. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق از نوع میدانی و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و برای تحلیل داده ها از کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری، گزینشی) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل علی کاربست فناوری های نوین در توسعه ورزش همگانی ایران عبارت اند از سبک زندگی، جامعه مخاطب و نیاز ورزش همگانی به فناوری نوین، عوامل زمینه ای آن شامل عوامل زیرساختی، مدیریتی، فرهنگی و جغرافیایی، عوامل مداخله گر آن شامل عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی-فرهنگی و راهبردهای آن شامل راهبردهای آموزشی، راهبردهای مدیریتی، فرهنگ سازی، راهبردهای پژوهشی و راهبردهای مالی است که در نهایت موجب پیامدهایی اعم از توسعه ورزشی، توسعه دانشی، توسعه اقتصادی، توسعه بهداشتی و توسعه بین المللی می شود. بنابراین بکارگیری اصولی و مناسب فناوری های نوین و توجه به عوامل موثر، از جهات مختلف موجب توسعه ورزش همگانی می شود.

با توجه به اهمیت برنامه ریزی راهبردی در توسعه مقوله های مختلف از جمله ورزش، ضرورت توجه به این مهم در کشور ما نیز بیش از پیش بر مسئولان کشور آشکار شده است. از این رو، هدف پژوهش حاضر، شناسایی شاخص های برنامه کنترل راهبردی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود. روش تحقیق، کیفی (نظریه داده بنیاد) و ابزار جمع آوری اطلاعات، مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند بود. پس از انجام 15 مصاحبه با صاحب نظران، کدها به حد اشباع نظری رسیدند. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت همزمان و با استفاده از رویکرد ظاهرشونده گلیزر (1978) صورت گرفت. با انجام فرایند سه گام کدگذاری (باز، انتخابی و نظری) در نهایت برای برنامه کنترل راهبردی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران تعداد 84 کد اولیه غیرتکراری به دست آمد که در قالب 23 مقوله طبقه بندی شد. نتایج حاصل از کدگذاری ها نشان داد که برنامه کنترل راهبردی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بر مبنای چهار عامل قرار دارد: 1) بازدارنده، 2) تسهیل کننده، 3) توسعه دهنده و 4) پیامد. لذا زمانی که مکانیسم اثر این عوامل به درستی شناسایی و تشخیص داده شود، می توان شاهد رشد برنامه کنترل راهبردی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود که همواره به کنترل راهبردی در کلیه سطوح توجه شود. یکی از مهم ترین راهکارهای پیاده سازی موفقیت آمیز کنترل راهبردی جامع و پویا در سازمان، درونی کردن کنترل و یا به تعبیری ترویج فرهنگ خودکنترلی میان کلیه اعضای وزارت خانه است.