آموزش مستمر

هدف: این پژوهش به بررسی دیدگاه کتابداران کتابخانه های مرکزی دانشگاه های دولتی شهر تهران دربار? ضرورت آموزش مستمر و یافتن کمترین نیازهای آموزشی آنها میپردازد. روش: در این پژوهش از روش پیمایشی استفاده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه است و کتابداران شاغل در کتابخانه های مرکزی دوازده دانشگاه دولتی شهر تهران مورد پرسش قرار گرفته اند. از میان این تعداد، 7/76 درصد به پرسشنامه ها پاسخ داده اند. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان میدهد که در نظر اکثریت کتابداران، گذراندن دوره های آموزش مستمر بسیار ضروری است. در میان چهار مبحث اصلی پیشنهادی در این پژوهش، کتابداران مهارت های مبتنی بر شبکه و فناوری اطلاعات را نخستین اولویت خود معرفی کرده اند و بعد از آن، مبحث مدیریت و سپس مباحث کتابداری و دوره های زبان انگلیسی به طور مشترک در اولویت قرار گرفته اند. کتابداران بر این عقیده اند که بهترین شکل آموزش مستمر به صورت درون سازمانی و بعد از آن از طریق محیط های مجازی است. همچنین آنها از کارگاه های آموزشی به عنوان مناسب ترین قالب ارائة آموزش مستمر یاد کرده اند و عدم تناسب موضوعات ارائه شده در دوره های آموزشی را با نیازهای شغلی، از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر عدم شرکت در دوره های آموزش مستمر میدانند.

مقدمه: قبل از پیاده سازی مشاغل جدید نیاز است که آمادگی کارکنان برای تصدی این مشاغل و عوامل تأثیرگذار بر آمادگی آنان مورد بررسی قرار گیرد. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین آمادگی کارکنان بخش مدارک پزشکی برای تصدی مشاغل جدید حرفه ی مدیریت اطلاعات سلامت و عوامل انگیزشی و بازدارنده ی شرکت در دوره های آموزشی مستمر بود. روش بررسی: این پژوهش، از نوع کاربردی بود که به روش تحلیلی در سال 1390 انجام شد. جامعه ی پژوهش در بر گیرنده ی 40 نفر از فارغ التحصیلان رشته ی مدارک پزشکی شاغل در بیمارستان های تأمین اجتماعی شهر تهران بود که به علت محدود بودن جامعه ی پژوهش، نمونه گیری انجام نشد. برای گردآوری داده ها، پرسش نامه ای بر اساس سایر متون مرتبط طراحی و با مراجعه ی حضوری پژوهشگر، در بین افراد شرکت کننده در پژوهش توزیع گردید. برای تأیید اعتبار محتوای پرسش نامه، نظر صاحب نظران دریافت و برای تأیید پایایی آن از روش آزمون- بازآزمون استفاده شد (945/0 = r). از آمار توصیفی و تحلیلی نظیر ضریب همبستگی (rs) Spearman rho و T-test برای تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: بین میزان آگاهی کارکنان از مشاغل جدید حرفه ی مدیریت اطلاعات سلامت و متغیرهای سن، سابقه ی کار و سال فراغت از تحصیل آنان ارتباط معنی دار وجود داشت. همچنین بین میزان آگاهی کارکنان و عوامل انگیزشی برای مشارکت در دوره های آموزشی رابطه ی معنی دار و معکوس مشاهده شد، در حالی که بین میزان آگاهی آنان و عوامل بازدارنده برای شرکت در دوره های آموزشی ارتباطی وجود نداشت. نتیجه گیری: ضروری است که قبل از پیاده سازی مشاغل جدید، آموزش های لازم جهت افزایش آگاهی و مهارت کارکنان ارایه شود. با شناسایی عوامل انگیزشی و کنترل عوامل بازدارنده، شرکت کارکنان در دوره های آموزشی تسهیل خواهد شد.

شرایط اجتماعی و اقتصادی سازمان های عصر حاضر، لزوم انعطاف و توجه ویژه به ساختارهای سازمانی را بیش از پیش نمایان ساخته است؛ همچنین اهتمام مستمر نسبت به توسعه ی سازمان بر اساس ویژگی های سازمانی سالم از ملزومات هر سازمان است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکردهای سیستم مدیریت سایبرنتیکدر تثبیت شاخصه های سلامت سازمانی در سازمان های ورزشی تدوین شده است. روش تحقیق همبستگی بوده وبه شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش همه ی کارشناسان 15 فدراسیون ورزشی و آکادمی ملی المپیک است که بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعیین شد و در نهایت 89 پرسش نامه دریافت گردید (149 N=). برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه ی مدیریت سایبرنتیک قربانی زاده (1389) (92/0α =) و پرسش نامه ی استاندارد سلامت سازمانیOHI (مدل لایدن و کلینگل،92/0α=) استفاده شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون، t مستقل و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. بر اساس یافته های این پژوهش، بین مدیریت سایبرنتیک با سلامت سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت، همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که 6/73% از واریانس سلامت سازمانی مربوط به مدیریت سایبرنتیک بوده و جریان صحیح اطلاعات بیشترین اهمیت را در پیش بینی تغییرات سلامت سازمانیداراست. با توجه به نتایج به دست آمده می توان لزوم توسعه ی سلامت و بسط شاخصه های سیستم مدیریت سایبرنتیک را با اهمیت دانست؛ همچنین لزوم توجه ویژه به اخلاقیات، توسعه و آموزش فناوری های نوین، ایجاد جریان اطلاعات و رهبری راهگشا در جهت ارتقای بهره وری مضاعف سازمان های ورزشی امری مهم دررسیدن به اهداف و راهبُردهای سازمان است.

در دهه اخیر، مدیریت سازمان ها دریافته است که سرمایه انسانی، بیشترین اهمیت را در دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و بهره وری دارد. دراین راستا، هدف این پژوهش، مدل سازی شاخص های تأثیرگذار و مهم سرمایه انسانی در یک دانشگاه نظامی به منظور افزایش اثربخشی و کارایی و همچنین ارائه پیشنهاده های کاربردی است. داده های موردنیاز از 15 نفر خبرگان یک دانشگاه نظامی به وسیله پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزاری های MATLAB و SUPER DECISIONS تجزیه تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در بخش ارزیابی به روش ISM-ANP شاخص آموزش مستمر به عنوان علت علت ها و تأثیرگذارترین و بعد از آن تحصیلات دانشگاهی، دانش حرفه ای، تجربه کاری و خلاقیت فردی به عنوان متغیرهای تأثیرگذار و بااهمیت شناسایی شدند. دراین راستا، به دانشگاه موردمطالعه پیشنهاد می شود که به تدوین برنامه های متنوع آموزشی مستمر، فعالیت های یادگیری رسمی و غیررسمی و استقرار نظام مدیریت دانش بین کارکنان خود اقدام کند و درنهایت، فرهنگ مناسبی را که پذیرای ایده های جدید و نظرات متنوع در دانشگاه است، پیاده سازی و اجرا نماید.

ورود جهان غرب به عصر روشنگری، مستلزم آن بود که سطح سواد در طبقات مختلف جامعه ارتقا یابد و همه افراد جامعه در گستره ای فراگیر، از آگاهی بیشتری برخوردار گردند و این به معنای آموزش عمومی مستمر بود. آموزش عمومی که در عرصه فرهنگ، اصطلاحی ساخت یافته است، بیشتر تداعی کننده آموزش های مدرسه ای است، ولی این نوع آموزش ها همواره دوره ای محدود دارند و پس از ورود فرد به جامعه، به طور معمول دوام ندارند؛ در حالی که جریان روشنگری نیازمند استمرار آموزش و آگاهی بخشی بود. دانشنامه ها به عنوان نهادی در عرض مدرسه که بتواند این استمرار در آموزش عمومی را تأمین کند، توانستند چنین نقشی را برعهده گیرند. آنچه در عرصه غرب در جریان روشنگری عملاً اتفاق افتاد، پای گرفتن دانشنامه به معنای جدید آن و عملکرد جدی این امر فرهنگی به مثابه نهادی برای آموزش عمومی مستمر، تکمیل عملکرد مدرسه و کمک به ارتقای سطح آگاهی در طبقات مختلف جامعه است. در پژوهش حاضر، مسئله اصلی نقش دانشنامه ها در آموزش عمومی مستمر و عملکرد آنها در جریان روشنگری، به خصوص نزد ملت های پیشرو اروپاست و از نظر روش شناسی، این مطالعه از جنس تاریخ اندیشه و بهره جوینده از روش های این حوزه است.