قدرت توضیح دهندگی

"در این مقاله تأثیر متغیرهای حسابداری سود، سود ‌تقسیمی و ارزش دفتری بر قیمت ‌سهام و قدرت پیش‌بینی قیمت سهام با استفاده از این متغیرها مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی این مطالعه این است که نشان دهد توان توضیح‌ دهندگی و قدرت پیش‌بینی کدام یک از متغیرهای سود تقسیمی، ارزش ‌دفتری و سود بیشتر است. از این رو تعداد 159 شرکت از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی 1385-1381 مورد بررسی قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از رگرسیون مقطعی استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که سود هر سهم در تمامی سال‌های مورد بررسی، بیشترین و ارزش دفتری هر سهم، کمترین محتوای اطلاعاتی را دارد. در مدل ترکیبی سود و ارزش ‌دفتری، «سود» و در مدل ترکیبی سود ‌تقسیمی و ارزش ‌دفتری، «سود‌تقسیمی» نسبت به ارزش‌دفتری، عامل عمده در قدرت توضیح‌ دهندگی مدل است. قدرت توضیح دهندگی مدل ترکیبی سود و ارزش ‌دفتری در تمامی سال‌های مورد بررسی بجز سال 1384 از مدل ترکیبی سود ‌تقسیمی و ارزش ‌دفتری، بیشتر است. زمانی که هر سه متغیر را وارد مدل می‌کنیم، قدرت توضیح دهندگی مدل در تمامی سال‌های "

مفهوم بهره وری سرمایه به اندازه گیری توان مدیریت در استفاده بهینه از سرمایه به عنوان یکی از منابع مهم و محدود شرکت می پردازدو طبیعی است که سهام شرکت های با بهره وری سرمایه بالا، بازده بالاتری نیز داشته باشند و همچنین قدرت توضیح دهندگی مدل های ارائه شده جهت پیش بینی بازده سهام با استفاده از بهره وری سرمایه افزایش یابد. هدف این مطالعه، بررسی چگونگی تأثیر بهره وری سرمایه بر قدرت توضیح دهندگی مدل های پیش بینی بازده سهام و همچنین بررسی این تأثیر در مراحل مختلف چرخه عمر شرکت ها است. نسبت سود عملیاتی به سرمایه ی سرمایه گذاری شده شرکت(ROIC) به عنوان شاخص بهره وری سرمایه و از مدل های سه عاملی فاما و فرنچ (1993) و پنج عاملی فاما و فرنچ (2013) به عنوان مدل های پیش بینی بازده سهام و از روش جریان های نقدی دیکنسون(2011) جهت طبقه بندی چرخه عمرشرکت ها استفاده شده است. دوره مورد مطالعه، سال های 1384 الی 1394 است و نمونه ی انتخابی110 شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و با ویژگی های تعریف شده، می باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بهره وری سرمایه بر رابطه بین عامل بازار و رشد با صرف ریسک در تمام مراحل چرخه عمر تأثیر دارد ولی بر رابطه بین عامل اندازه با صرف ریسک فقط در مرحله بلوغ تأثیر معنادار دارد.