رقابت مالیاتی

در این مقاله دو پرسش اصلی در مورد مشوق های مالیاتی مورد توجه قرار می گیرد: نخست اینکه، آیا کشورها بر سر مشوق های مالیاتی به همان روشی رقابت می کنند که در مورد نرخ های مالیاتی چنین کاری را انجام می دهند؟ و دوم، آیا مشوق های مالیاتی به کار گرفته شده، بر سرمایه گذاری و رشد اقتصادی اثر دارد؟ نتایج آزمون پرسش اول با استفاده از روش اقتصادسنجی فضایی برای داده های پانل و به کارگیری روش تخمین حداکثر درست نمایی(MLE)، حاکی از آن است که کشورهای درحال توسعه، به دنبال رقابت بر سر نرخ های مالیاتی و تعطیلات مالیاتی (و نه تخفیف های سرمایه گذاری) هستند. به عبارت دیگر، حکومت یک کشور، سیاست مالیاتی دولت های دیگر را به عنوان ملاکی برای قضاوت در مورد سیاست مالیاتی خود در نظرمی گیرد. همچنین نتایج آزمون پرسش دوم با استفاده از روش اقتصادسنجی برای داده های پویا و به کارگیری روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) حاکی از آن است که نرخ های مالیاتی و تعطیلات مالیاتی بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی تأثیر می گذارند، در حالی که تخفیف های سرمایه گذاری چنین حالتی ندارند و از سویی، تنها نرخ های مالیاتی اثر معنا داری بر سرمایه گذاری بخش خصوصی و رشد اقتصادی دارند. مشوق های آزمون شده در این مقاله شامل کاهش نرخ های مالیاتی، تعطیلات مالیاتی و تخفیف های سرمایه گذاری و شواهد تجربی، براساس دوره زمانی 2008- 1985 و اطلاعات 45 کشور درحال توسعه است.

براساس مطالعات تجربی که تا کنون انجام شده است، از دولت های چپگرا انتظار می رود در مقایسه با همتایان راستگرای خود، نرخ های بهره پایین تر و مالیات بر سرمایه بالاتری را به همراه داشته باشند. اهمیت نرخ بهره در شکل دهی تغییرپذیری سیاست های مالیاتی کشورهای OECD، خصوصا کشورهایی که توسط دولت های چپگرا اداره می شوند، موضوعی قابل توجه را برای تحقیق پیشنهاد می کند. این مقاله بر آنست تا با استفاده از داده های ۲۰ کشور OECD در بازه زمانی ۲۰۰۰ ۱۹۶۶ نظریه های حزبی رشد اقتصادی را به چالش بکشد. در این مقاله نشان می دهیم که ماهیت استراتژیک رقابت های مالیاتی تنها عاملی تعیین کننده سیاست های مالیاتی یک کشور نیست، بلکه عواملی دیگر، به ویژه نرخ بهره، نقش مهمی را در سیاست گذاری مالیاتی ایفا می کنند. براساس یافته های این بررسی، دولت های چپگرا به دلیل افزایش نرخ بهره به کاهش مالیات بر سرمایه تمایل دارند، که این نتیجه با پیش بینی های نظریه های رقابت مالیاتی مطابقت دارد، ولی با نظریه های حزبی رشد اقتصادی ارائه شده در این مقاله در تضاد است.

این مقاله، رقابت مالیاتی برای سرمایه گذاری مستقیم ریسک کشور، با استفاده از مدل دو کشوری با اندازه بازار های متفاوت را تجزیه و تحلیل می کند. ما نشان دادیم که سنجش بین انداره کشورها به عنوان مزیت منطقه ای و ریسک کشورها به عنوان یک ضعف منطقه ای، بر انتخاب منطقه یک موسسه خارجی تاثیر دارد. با توجه به این شرایط محیطی که موسسات خارجی با احتمالات یکسان ریسک کشورها در هر دو کشور بالقوه، در هنگام تصمیم گیری درباره ی مکان سرمایه گذاری، مواجه هستند، تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که اگر اندازه بازارهای کشورهایی با ریسک بالا به اندازه کافی بزرگ باشند در ارتباط با کشورهای کم ریسک ، موسسات خارجی از انتخاب کشورهایی با ریسک بالا حتی اگر دولت کشورهای میزبان مالیات های سنگینی را تحمیل کنند دارای منفعت است. با توجه به شرایطی که موسسات خارجی با احتمالات متفاوت ریسک کشورها در هر کشور میزبانی مواجه هستند، نتایج ما نشان می دهد که موضوع مهم برای موسسات خارجی این است چه کشور میزبان هزینه بالایی داشته باشد یا هزینه پایین، کشور میزبان کشور پر ریسک است.