گرانباری شغلی

امروزه، تعارض کار– خانواده چالشی برای پرستاران و حرفه پرستاری محسوب می شود. در این مقاله، روابط میان تعارض بین افراد (شامل تعارض نقش و ابهام نقش)، حمایت سازمانی و گرانباری شغلی با تعارض کار- خانواده و قصد ترک خدمت با استفاده از یک مدل مفهومی مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا، از میان 448 پرستار بیمارستان قائم(عج) 100 نفر براساس نمونه گیری تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور تحلیل داده های جمع آوری شده، آزمون حداقل مربعات جزئی(PLS) و رویه هالاند به کار گرفته شد. نتایج حاصله روابط معنادار و مثبتی را بین متغیرهای تعارض بین افراد با قصد ترک خدمت و تعارض کار– خانواده نشان می دهد. همچنین، نتایج نشان داد که حمایت سازمانی، تعارضات پرستاران را تعدیل نموده و قصد ترک خدمت کارکنان را کاهش می دهد و تعارض کار- خانواده به صورت مثبتی قصد ترک خدمت پرستاران را تحت تأثیر قرار می-دهد. از طرفی، رابطه معناداری میان تعارض کار- خانواده و گرانباری شغلی وجود دارد که قصد ترک کارکنان را افزایش می دهد. بنابراین، با توجه به افزایش روزافزون بروز تعارض کار– خانواده درمیان کارکنان سازمان ها، شناخت عواملی که روی قصد ترک خدمت کارمندان اثرگذارند، می-تواند به واحد منابع انسانی سازمان جهت حفظ کارمندان مطلوب یاری رساند.

با توجه به نقش بالقوه شناخت در رفتارها و احساسات انسان، این پژوهش با هدف بررسی نقش اسناد شناختی استرس در پیوند میان استرس شغلی با بیگانگی شغلی و رفتارهای انحرافی اجرا شد. تعداد 168 نفر از کارکنان یک سازمان صنعتی در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد پرسشنامه محقق ساخته اسناد استرس شغلی (AJSQ)، پرسشنامه گرانباری شغلی (WOQ)، پرسشنامه بیگانگی شغلی (WAQ) و پرسشنامه رفتارهای انحرافی (DBQ) را پاسخ دهند. نتایج نشان داد بین رفتارهای انحرافی با گرانباری شغلی، بیگانگی شغلی و اسناد شناختی استرس رابطه معنادار وجود ندارد. اما بین گرانباری شغلی با بیگانگی شغلی و اسناد شناختی به استرس رابطه معنادار به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد که اسناد استرس به سازمان، رابطه گرانباری شغلی را با بیگانگی شغلی تعدیل می کند. به این معنا که وقتی اسناد استرس به سازمان بالا است، گرانباری شغلی با بیگانگی شغلی دارای رابطه منفی است، ولی زمانی که اسناد استرس به سازمان در حد پایین است، گرانباری شغلی با بیگانگی شغلی رابطه مثبت دارد. هم چنین اسناد استرس به خود، رابطه گرانباری شغلی را با رفتارهای انحرافی تعدیل کرد. به این معنا که وقتی اسناد استرس به خود پایین است، رابطه گرانباری شغلی با رفتارهای انحرافی مثبت است و در مقابل وقتی اسناد استرس به خود بالا است، گرانباری شغلی با رفتارهای انحرافی رابطه منفی دارد.