دانایی محوری

دانش کلید ایجاد ارزش در سازمانهاست. نقش و اهمیت دانش در سازمان های امروزی روز به روز در حال افزایش می باشد. جامعه دانایی محور، جامعه ای است که در آن دانایی سرمایه محسوب میشود و دانشگران سرمایه داران این جامعه اند. چنانچه سازمانی بتواند سرمایه های دانشی خود را بدرستی هدایت نماید رقابت پذیری در سازمان افزایش می یابد. از طرفی استرس اگر از حد بهینه آن بیشتر یا کمتر شود می تواند سلامت دانشگران را مورد تهدید قرار دهد .از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان مدیریت دانش و استرس در دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام پذیرفته است . جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی این دانشگاه به تعداد 440 نفر بوده که نمونه آماری آن بر اساس جدول مورگان به تعداد 205 نفر انتخاب گردیدند . پژوهش حاضر با توجه به هدف آن، عمدتاً پژوهشی کاربردی است . از لحاظ ماهیت و روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. به منظور بررسی روابط بین متغییرهای پژوهش از تکنیک های مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل حاکی از آن است که فرایندهای مدیریت دانش به طور طبیعی استرس را افزایش می دهد و می تواند بر مؤلفه های تقاضا- کنترل –حمایت سرپرستان-ارتباطات-تغییرات تاثیر بگذارد.