باور سلامت

هدف از این پژوهش، مطالعه مدل تعهد ورزشی بانوان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی بود. کلیه بانوان (۶۰۰۰N=) شرکت کننده در فعالیت های ورزشی شهرداری مشهد جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند،که از بین آنها ۵۲۶ نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه مدل تعهد ورزشی (اسکانلن، ۱۹۹۳) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تعهد ورزشی و لذت ورزشی با فرصت های مشارکت، سرمایه گذاری شخصی، باور سلامت و محدودیت های اجتماعی ارتباط مثبت و معنا دار وجود دارد، ولی با فعالیت های جایگزین رابطه معنا داری وجود ندارد. آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد که محدودیت های اجتماعی، فرصت های مشارکت، جایگزین های مشارکت، سرمایه گذاری های شخصی و لذت ورزشی به طور مستقیم و غیرمستقیم، ولی باور سلامت فقط به طور غیرمستقیم بر تعهد ورزشی تأثیر داشت. در این مدل لذت ورزشی متغیر میانجی در نظر گرفته شد. در قسمت اثر کل مشخص شد که فرصت های مشارکت بیشترین تأثیر (۳۸/۰=β) را بر تعهد ورزشی داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که به ترتیب ۶۰ و ۶۱ درصد از واریانس متغیرهای لذت و تعهد ورزشی توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین است. درنهایت، کلیه شاخص های برازش مدل نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند.