خاندان یقطین

خاندان یقطین، یکی از تأثیرگذارترین خاندان های علمی و سیاسی شیعی کوفه از اواسط قرن دوم تا اواسط قرن سوم هجری است که از سویی در زمره اصحاب ائمه: قرار داشتند و از سوی دیگر، در دستگاه خلافت عباسی از موقعیت ویژه ای برخوردار بودند. این امر، به آنان موقعیتی ویژه برای نقش آفرینی در گسترش سیاسی تشیع داد. با توجه به گستره ارتباطات این خاندان، این پرسش مطرح است که فعالیت های سیاسی آن ها، چه خاستگاهی داشته است؟ یافته های مقاله حاضر که با هدف واکاوی این موضوع نگاشته شده، نشان می دهد که فعالیت سیاسی خاندان یقطین، هرچند در مقیاس خُرد بر ابتکارات شخصی آن ها مبتنی بوده، اما در سطح کلان، بر راهبردهای سیاسی تعیین شده توسط امامان شیعه منطبق بوده است.

حضور خاندان های شیعی گوناگون کنار امامان در عصر حضور و دوره های پس از آن و تأثیر این خاندان ها در دگرگونی های جامعه شیعی، از موضوع های درنگ کردنی در تاریخ شیعه امامیه است. این خاندان ها در تکوین مبانی فکری شیعه بسی تأثیر گذاردند و در گرفتن احکام و گسترش علوم و معارف اهل بیت (ع) در جامعه اسلامی، بسیار کوشیدند و در صحنه مبارزات سیاسی حاضر شدند. خاندان یقطین از خاندان های متقدّم علمی و سیاسی شیعه در کوفه (میانه قرن دوم تا میانه قرن سوم هجری) بود که اعضایش از اصحاب و یاران امامان به شمار می رفتند. شماری از آنان، از محدّثان این خاندان بودند که از امامان شیعه حدیث روایت کردند. اینان در زمینه های حدیث، فقه، تفسیر و کلام می کوشیدند و برخی از آنان از محدّثان و فقیهان معروف شیعه اند. خدمات علمی خاندان یقطین در انتقال و گسترش مبانی فقه و کلام امامیه و گسترش روی کرد نقل گرایانه پیروان تشیع، تأثیرگذار بوده است. عمل کرد خاندان یقطین افزون بر انتقال و گسترش مبانی فقه و کلام امامیه، زمینه ای برای گرایش مبتنی بر اصالت حدیث در شیعه فراهم آورد. بررسی سهم خاندان یقطین در انتقال و گسترش میراث شیعه از هدف این پژوهش است .