دوره آل بویه

هدف از این پژوهش بررسی روند دگرگونی معنایی و کارکردی منصب معونت از 321 تا 448 هجری قمری است. در این تحقیق به تأثیرات «ساختار سیاسی دولت آل بویه» و «تحولات درونی شهرها» بر نمود بیش از پیش منصب «معونت» در جامعه شهری آل بویه پرداخته می شود. روش انجام این پژوهش بر نظریه «نقش» و «کارکرد» گیدنز در حوزه علوم اجتماعی استوار است. بر این اساس، با توجه به منابع مکتوب، داده های منابع گردآوری و پس از آن با صورت بندی مبانی نظری، ضمن توصیف وضعیت «معونت»، داده های به دست آمده ارزیابی شده است. یافته های پژوهش گویای آن است که اهمیت یافتن منصب معونت، به مثابه بازوی نظامی و مجری قانون در شهرها، نشان دهنده بهره گیری هوش مندانه امرای آل بویه از تغییرات اجتماعی (شکل گیری فرهنگ غیردینی)، و رضایت نداشتن رعایای شهری از نهاد شرطه، و با هدف تسلط بر بغداد و دستگاه خلافت عباسی بوده است.

بناء علی المصادر المکتوبه فی العصور الإسلامیه، کانت الملابس ذات الکتابات والنقوش فی حقبه البویهیین لها مکانه مرموقه، وهذه الخِلَع هی عباره عن ملابس یهدیها الحکّام إلی أتباعهم أو خدامهم تعبیراً عن إخلاصهم ووفائهم لرؤسائهم. وفی بعض الأحیان یتمّ رسم صور الحکام علی هذه الأقمشه والملابس. وفی عصر البویهیین أدی المیل نحو التشیع والرغبه فی نشر الثقافه الإیرانیه – الساسانیه إلی خلق أعمال بدیعه فی هذا الخصوص. ولا تزال هناک بعض الأقمشه الحریریه ذات النقوش والکتابات الّتی تمّ اکتشافها من ساحتی "برج نقاره خانه" و"بی بی شهربانو" فی مدینه ری. واستناداً إلی وثائق علم الآثار فإنّ الأقمشه المتبقیه کانت تُعتمد لتغطیه القبر وأکفان الموتی. وکانت کتابات هذه الأقمشه بالخطّ الکوفی المبسط والمورد وهو فی الغالب یعدّ جزءاً من زخرفه القماش وزینته. یهدف هذا البحث إلی دراسه 25 صوره للأقمشه فی عهد البویهیین وقد تمّ الحصول علیها من عملیات الحفر التی تمّت فی مقبره من مقابر مدینه ری. ونظراً إلی أنّ هذه الأقمشه استخرجت من المقابر، فإنّ الدراسه تحاول التعرّف علی مصدر هذه الکتابات والنقوش فی الأقمشه. إنّ معرفه العلاقه بین نقوش الأقمشه والصخور هی من الأسئله الأخری التی نحاول الإجابه عنها فی هذه الدراسه. اعتمدنا فی البحث علی منهج التحلیل الکیفی. وأظهرت نتائج البحث أنّ نصوصاً فی الأقمشه تضمنت أدعیه ورسائل أخلاقیه وأشعاراً من شعراء العرب منذ القرن الإسلامی الأول إلی عهد البویهیین. إنّ النقوش الکتابیه إلی جانب وجود المضامین الدینیه والسیاسیه کانت تتمتع بخصائص جمالیه أیضاً. وفی بعض الحالات غیرت رسوم الورود أشکال الحروف لکی یحصل التوازن فی النصوص؛ ولهذا کانت بعض النصوص غیر قابله للقراءه أو متضمنه لأخطاء بصریه أو کتابیه. إنّ هذا الأمر أظهر بأنّ الجانب الجمالی کانت له أهمیه تضاهی جانب المضمون فی هذه النقوش. وکانت أکثر الأقمشه من نوع الخلع ومحتوی هذه النقوش الصخریه کان فی الغالب حوارات شخصیّه أو جمل دعائیه.

دوره حکومت آل بویه(322-448ق)، یکی از ادوار مهم از نظر فرهنگی و تمدنی در تاریخ ایران بوده است. از این دوره آثاری بر جای مانده که نشان دهنده معماری این دوره است. بررسی ماهیت معماری این دوره و عناصر آن می تواند سیر معماری در ایران و تحولات آن در این دوره را آشکار سازد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای انجام شده است. یافته های تحقیق حکایت از آن دارند که در دوره آل بویه، معماری صدر اسلام با تغییرات فرهنگی دوره ساسانی و استفاده از بهینه های فرهنگی و برداشت های اجتماعی و مذهبی دارای عناصر بنیادی در قالب نوآوری بود. به طریقی که هم یادآور دوره گذشته است و هم بیان پدیده تنوع در سیر تطور معماری ایرانی است. مصالح معماری صدر اسلام با اتکا به شرایط محیط پیرامون شامل چینه، خشت، آجر و سنگ است. در بیشتر مناطق ایران استفاده از خشت و چینه از گذشته تاکنون مورد استفاده قرار داشته اند زیرا مصالح همواره بوم آور بوده و از همان محیط و پیرامون تأمین می شدند. تزئینات بناهای صدر اسلام اتکاء به تزئینات ادوار پیش از خود دارد و به عبارتی رنگ گذاری تاریخی طولانی است چنان که در اولین معابد پیش از تاریخ از آن استفاده شده است. در دوره آل بویه نیز ترکیبی از معماری برگرفته از فرهنگ اسلامی و معماری برجای مانده از دوره ایران باستان به چشم می خورد که انعکاس آن را می توان در کاربست نقوش تزیینی در کنار مصالح و مواد معماری کهن مشاهده کرد. اهداف پژوهش 1.بازشناسی عناصر معماری پایدار در بناهای دوره آل بویه. 2. بررسی زیباشناسی نقوش در معماری دوره آل بویه. سؤالات پژوهش 1.معماری در دوره آل بویه دارای چه ویژگی ها و عناصری بوده است؟ 2. نقوش و طرح ها چه جایگاهی در معماری دوره آل بویه داشته اند؟