سطح رفتاری

در این مقاله تلاش بر آن بوده است تا مدلی ارایه شود که بتواند از منظری دیگر تئوری های مدیریت و سازمان را مورد بحث و بررسی قرار دهد و با سامان بخشی به آنها به زوایای پنهان و مغفول آنها روی آورد و بدین گونه ابزاری علمی برای نظریه شناسی ارایه دهد تا بر پایه آن بتوان ضعف و قوت هر یک ازنظریه ها را روشن کرد و میزان قابلیت و مورد استفاده بودن هر یک از نظریه ها را مبتنی بر بوم و ویژگی های فرهنگی خود تعیین نمود در این خصوص برای نمونه نظریه بوروکراسی ماکس و بر به اجمال مورد بررسی قرار می گیرد

ارزشیابی آموزشی درجه ارزش آفرینی برای ذینفعان را آشکار می سازد. نتایج ارزشیابی می تواند در بهبود کیفیت برنامه های آموزشی نیز مؤثر باشد و از هدر رفتن تلاش های آموزشی جلوگیری می کند. در این پژوهش، با استفاده از مدل کرک پاتریک (1994)، اثربخشی دوره های آموزشی بهبود مدیریت را در سطح رفتار/کاربردی به روش توصیفی و شبه آزمایشی مورد بررسی قرار گرفته است. باید در نظر داشت که این پژوهش از نظر افق زمانی یک تحقیق طولی محسوب می شود. پیش آزمون پژوهش، دو هفته قبل از برگزاری دوره برای سنجش تغییر رفتار ناشی از یادگیری مبتنی برتجربه بکار گرفته شده است. پس آزمون شامل سنجش تغییرات رفتاری فراگیران در دو مقطع زمانی است: 1) دو هفته بعد از اتمام دوره؛ 2) یک الی دو ماه بعداز اتمام دوره.نتایج ارزشیابی روند تغییرات نشانگر آن است که تغییر رفتار شغلی ناشی از گذراندن دوره آموزشی هرچند بعد از دو هفته مشاهده می شود، اما این امر پایدار نبوده و بعد از گذشت یکماه سیر نزولی پیدا کرده است. به سخن دیگر، یادگیری فراگیران در این دوره ها به تغییر رفتار شغلی آنان منجر نمی شود. بررسی علل این ناکامی نشانگر آن است که یازده عامل بازدارنده اثربخشی آموزش های بهبود مدیریت را تقلیل و یا خنثی می کنند. یافته های این پژوهش گویای آن است که نظام آموزش بهبود مدیریت در ایران نیاز به بازنگری اساسی دارد. این بازنگری در درجه اول مستلزم انتخاب مدل نظری مناسب و در مرحله بعد طراحی مبتنی بر نیازسنجی آموزشی در سطوح شغلی، سازمانی، و فراسازمانی است.

ورزش همگانی یا ورزش برای همه، بخش عمده ای از ورزش است که با سلامتی و نشاط جامعه ارتباطی نزدیک دارد و بسیاری از کارکردهای اساسی ورزش در آن خلاصه می شود. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت و محتوای کاری، توصیفی و ازنوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل اساتید، اعضای هیئت علمی دانشکده های تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور به تعداد 450 نفر بود. با استفاده از جدول مورگان، حجم نمونه 219 نفر به دست آمد. نمونه گیری به صورت تصادفی متناسب با حجم نمونه انجام شد. برای جمع آوری داده های موردنیاز، از پرسش نامه محقق ساخته ای مشتمل بر 22 گویه و برپایه مقیاس پنج رتبه ای لیکرت استفاده شد. برای به دست آوردن روایی پرسش نامه، از روایی محتوایی و روایی سازه و برای بررسی پایایی آن، از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها نشان داد که مدل پیشنهادی سطح رفتاری ورز ش همگانی دانشگاه های دولتی ایران، برای نتیجه گیری درمورد روابط متغیرها از ارزش و اعتبار کافی برخوردار بود. افزون براین، عوامل جمعیتی، روان شناختی، رفتاری و ساختاری، بر سطح رفتاری توسعه ورزش همگانی دانشگاه های دولتی تأثیر مثبت و معناداری داشتند. ازلحاظ شدت تأثیر نیز به ترتیب، عوامل ساختاری، رفتاری، روان شناختی و جمعیتی قرار داشتند؛ بنابراین، سطح رفتاری توسعه ورزش همگانی را می توان براساس یک مدل کلی ترسیم کرد.