۱۹.
« ابوجعفر محمّد بن عیسی بن عُبید عُبَیدی» از راویان فعّال در عرصه انتقال تراث حدیثی امامیه و پُرروایت در منابع حدیثی شیعه است. گفت وگو درباره طبقه روایی و تعاملات حدیثی «محمّد بن عیسی» به دلیل نقش بسیار در اعتبارسنجی روایات وی ، از قرن سوم پیوسته مورد توجّه دانشیان و پژوهش گران قرار گرفته است. نخستین خاستگاه گفت وگو پیرامون طبقه محمّد بن عیسی بن عبید عبارت «نصر بن صباح» از مشایخ کشّی است که به کتاب «رجال کشّی» و به دنبال آن به «رجال نجاشی» راه یافت. سخن وی چالش جدّی را در تعامل حدیثی گسترده محمّد بن عیسی با «حسن بن محبوب» و «یونس بن عبدالرّحمان» و نیز بهره گیری مستقیم وی از امام رضا × پیش آورده است. برخی از دانشیان رجال و فقیهان ، چنین برداشت کرده اند که استثنای ابن ولید قمی نسبت به محمّد بن عیسی نیز به دلیل وجود خلل در طبقه وی بوده است؛ بدین بیان که وی با توجّه به خردسال بودن ، امکان عملی نقل از یونس بن عبدالرّحمان را بدون واسطه ندارد. در پژوهش حاضر پس از بررسی و تعیین دوره زندگی محمّد بن عیسی بن عبید (ولادت و وفات) بر پایه قرینه ها به بحث تحمّل حدیث وی از امامان شیعه و داد و ستد حدیثی او با اصحاب پرداخته شده است. گفتنی است در این پژوهه به هدف برون رفت از چالش های موجود پیرامون رابطه روایی محمّد بن عیسی در اخذ حدیث ، به سه راهکار نوین در تعیین طبقه راوی ، روی آورده شده که دستاورد آن چنین است: با توجّه به قرینه های فراوان ، هیچ ابهام و خللی در طبقه محمّد بن عیسی وجود ندارد؛ بلکه امکان تحمّل حدیث وی از امام رضا× و حسن بن محبوب و یونس اثبات می شود.