نظریه سیگنال

محیط بی ثبات، بازارهای پویا و شدید شدن رقابت برای وارد شدن به بازارهای جدید، شرکت ها را مجبور می کند از استراتژی های خلاقانه برند مانند مشارکت برند استفاده کنند. با این حال، با توجه به پیش زمینه ها و سیگنال هایی که برند برای هریک از مشتریان دارد، قبل از هر چیز باید از تفسیر مشتریان برای این تغییر آگاه شد. علاوه بر این، برخی مشخصه های فرهنگی می تواند به شدت بر تفاوت تفسیرهای مشتریان از مشارکت برند تاثیرگذار باشد. لذا این مقاله علاوه بر بررسی تفسیر و نگرش مشتریان از مشارکت برند در برخی ابعاد به بررسی تفاوت قومیت های ایرانی در تفسیر از آن ها می پردازد. برای این منظور، از توزیع پرسشنامه در بین دانشجویان مدیریت و مهندسی صنایع دانشگاه های تهران استفاده شد. این پرسشنامه با استفاده از ادبیات موضوع و پژوهش های قبلی تهیه و با روش صوری و آلفا کرونباخ روایی محتوی و پایایی آن ها تایید شد. در زمینه محصول و برند از سه محصول و شش برند استفاده شد. نتایج نشان می دهد به جز مشارکت در محصول لپ تاپ که به نظر می رسد تفاوت عمده ای بین مشخص شدن و نشدن نحوه برندگذاری برای قومیت ها وجود ندارد، در بقیه موارد (خودرو و گوشی همراه) بین قومیت ها تفاوت وجود داشته است. در نهایت می توان گفت بیشترین اختلاف رویکردی، بین قومیت های لر و کرد در زمینه فرضیه های پژوهش در ایران وجود دارد.

اتحاد برند یا مشارکت برند یک راهبرد بالقوه است که که به دو برند این امکان را می دهد که با ترکیب نام هایشان با یکدیگر، اثرات مثبتی را کسب کنند. این پژوهش با هدف بررسی نگرش مشتریان از مشارکت برند انجام شده است. برای این منظور پژوهشگران با بررسی ادبیات نظری در این زمینه، بررسی خود را بر ابعاد نقش،هدف، مسئولیت، مالکیت و پیشنهاد دهنده مشارکت قرار داده اند. پرسشنامه با طیف هفت گانه ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات بوده است که همه سوالات از پژوهش هایی قبلی استخراج شد و تغییرات اندکی روی آن انجام شده است. روایی محتوای ابزار به صورت صوری و پایایی توسط آزمون آلفا کرونباخ رقم 794/0 بوده است. جامعه آماری پژوهش 370 نفر ازدانشجویان مدیریت و مهندسی صنایع دانشگاه های سراسری تهران هستند. در این پژوهش از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS 16 برای تجزیه و تحلیل استفاده شد. نتایج نشان داد که جهت گیری نگرش مشتریان به هدف مشارکت برند بیشتر ارتقا و بهبود محصول قبلی توسط دو برند است. مالکیت و مسئولیت برند اصلی بیشتر از برند همکار است. علاوه بر این می توان گفت شهرت برند در کیفیت، نقش عمده ای در نگرش مشتریان در زمان مشارکت برند دارا می باشد. پیشنهاد می گردد برندهایی که دارای شهرت کیفیتی بالاتر هستند در هنگام مشارکت، نسبت به برندهای معمولی تر به تفسیرها و نگرش های مشتریان بیشتر توجه کنند.