خودآموزی

پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی آموزش مهارت های خودآموزی بر مشکلات دست خط دانش آموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری ویژه با نوع نارسانویسی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری ویژه با نوع نارسانویسی پایه های دوم تا ششم ابتدایی مدارس عادی شهرستان خرامه در سال تحصیلی 94-1393 بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 32 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جاگماری شدند، به طوری که هر گروه 16 نفر بودند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش مداخله آموزش مهارت های خودآموزی (مایکنبام و گودمن، 1971) را در 15 جلسه دریافت کردند در حالی که گروه کنترل این مداخله را دریافت نکردند و در پایان برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. برای سنجش مشکلات دست خط از سیاهه محقق ساخته مشکلات دست خط(کشاورزی، 1394) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره و تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های خودآموزی بر بهبود مشکلات دست خط و خرده مؤلفه های آن(خطاهای دست خط و خطاهای وضعیت بدن هنگام نوشتن) تأثیر معنی دار داشته است (01/0>p). بنابر این اجرای مداخله آموزش مهارت های خودآموزی در بهبود مشکلات دست خط دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری ویژه با نوع نارسانویسی مؤثر است.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی مشکلات نظام آموزش از راه دور در فرایند تعلیم و تربیت مؤسسات و مراکز آموزشعالی از دیدگاه اساتید و دانشجویان بود. روش تحقیق پژوهش حاضر با توجه به موضوع آن توصیفی- پیمایشی از نوع مقطعی بود. برای وصول به هدف از بین جامعه آماری پژوهش حاضر که شامل کلیه دانشجویان و اساتید دانشگاههای پیام نور استان اردبیل در سال تحصیلی 1387-88 بودند، با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای 400 دانشجو و 50 استاد از انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمعآوری اطلاعات موردنیاز از اساتید حیات علمی و دانشجویان، از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد که دانشجویان در همه سؤالات پژوهشی (تعاملات مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات، خودآموزی، برنامهریزی درسی، ارزشیابی و مشکلات برونسازمانی)، مشکلات را بیشتر از حد متوسط خودارزیابی نمودهاند و اعضای هیئتعلمی نیز در این زمینهها بهغیراز مسائل برونسازمانی مشکلات را بیشتر از حد متوسط ارزیابی کردهاند. برای توسعه و تکمیل سیستم آموزش از راه دور زمینههای لازم ارائهشده در زیر را باید تأمین نمود: 1- برای توسعه سیستم آموزش از راه دور باید برنامههای دولتی کامل ایجاد گردد. 2- برای فعالیت سیستم آموزش از راه دور باید کادر متخصص به وجود آید. 3- در سیستم آموزش از راه دور لازم است قانونی و نظارتی، اطلاعات تحلیلی و خدمات بازاریابی توسعه یابد. 4- در سیستم آموزش از راه دور اطلاعات و زیرساختهای ارتباطی باید تکمیل گردد. 5- برای توسعه سیستم آموزش از راه دور روشهای تدریس، روشهای علمی و سایر روشها باید تکمیل گردد. 6- باید مکانیزم های کنترل فردی در سیستم آموزش از راه دور ایجاد گردد.

امروزه خود آموزی به یکی از کلیدی ترین عوامل و راهبردهای فرایند یاددهی – یادگیری و پرورش استعداد ها تبدیل شده است بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی نظری مهارت خودآموزی دانش آموزان در مقطع دبستان انجام شد. طرح پژوهش کیفی و روش شناسی فراترکیب از نوع تلفیقی می باشد که در این پژوهش پایگاه های معتبر مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت 50 مقاله مرتبط مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که متغییر های خود تنظیمی، خود کنترلی، پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی با پدیده خودآموزی در ارتباط قرار دارند و همچنین نتایج نشان داد که خود آموزی مخصوصا به شیوه راهبری و آموزش دیجیتال بر پرورش تفکر و یادگیری عمیق اثر گذار می باشد. با بررسی های انجام شده مشخص شد که خودآموزی بهتر است از سنین آغازین مدرسه و در مقطع دبستان آغاز شود که دانش آموز با آن دست و پنجه نرم کند و تسلط کامل به این روش پیدا کند تا یادگیری بهتر و در نتیجه پیشرفت تحصیلی حاصل شود. همچنین مشخص شد در مهارت خود آموزی ، تنیدگی تحصیلی ،اضطراب و مضرات آموزش مستقیم قابل کنترل می باشد.

استقلال و خودآموزی مفاهیمی هستند که در روش های نوین آموزش زبان های خارجی ارزش و معنایی دوباره یافته اند. هدف از انجام این تحقیق بررسی این مسأله است که چگونه می توان در کلاس آموزش زبان فرانسه به زبان آموزان جهتِ داشتن استقلال در یادگیری و مهارت خودآموزی کمک کرد؟ برای ارائه راهکار در این زمینه ابتدا نیاز به پاسخ به این پرسش داریم که اساساً چه تفاوتی میان زبان آموزان خودآموز و غیرخودآموز وجود دارد؟ فرضیه ما این است که فراگیرانِ خودآموز بطور طبیعی از «دانش-مهارت بودن»، «دانش-مهارت یادگیری» و تجربه زیسته ی بالاتری نسبت به دیگران برخوردارند. بمنظور مقایسه توانایی های فراگیران خودآموز و غیرخودآموز در بکارگیری استراتژی های شناختی و فراشناختی، فراخوانی منتشر کردیم و از 35 نفر از فراگیرانی که زبان فرانسه را کاملاً و یا نسبتاً بصورت خودآموز فراگرفته بودند خواستیم تا به دو پرسشنامه در خصوص بکارگیری راهبردهای شناختی و فراشناختی پاسخ دهند. این دو پرسشنامه برگرفته از پولیتزر، مک گروارتی و ویلینگ می باشد. همزمان از 35 نفر از افرادیکه در هیچ دوره ای از یادگیری زبان فرانسه بصورت خودآموز عمل نکرده بودند نیز خواسته شد تا به دو پرسشنامه فوق پاسخ دهند.. نتایج این پژوهش که بصورت آمار توصیفی ارائه گردید نشان می دهد که فراگیران خودآموز در بکارگیری هر دو گونه راهبردی از توانایی های بالاتری برخوردارند. در نتیجه باید گفت که استقلال و کلیه راهبردهای شناختی و فراشناختی اگر چه ممکن است بصورت طبیعی در تمامی افراد وجود داشته باشد اما ظهور آنها از حالت بالقوه به بالفعل در بیشتر موارد امری خود به خودی نیست و نیاز به حمایت آموزشی دارد.

جامعه پذیری در گروه های حرفه ای یکی از انواع جامعه پذیری است که به فرایند یادگیری نقش ها، هنجارها، ارزش ها و مهارت های مربوط به حرفه، شغل یا گروه اجتماعی اشاره دارد. هدف این مطالعه، کشف فرایند جامعه پذیری حرفه ای در بین بازیگران دارای تحصیلات دانشگاهی تئاتر در شهر تهران، به مثابه یک گروه حرفه ای است؛ کشف و شناسایی فرایندهایی که طی آن، فرد مبتدی، به عضوی حرفه ای از گروه بازیگرانِ تئاتر تبدیل می شود. تحقق این هدف از طریق فهم و شناسایی داستان بازیگر شدن مصاحبه شوندگان، تحت هدایت روش گرانددتئوری دنبال شده است. گرانددتئوری روشی است که در فقدان یک نظریه مدون، از طریق گردآوری، تحلیل و دسته بندی نظام مند داده ها، الگویی از یک فرایند اجتماعی ارائه می دهد. این الگو در اینجا، مشابهت های مسیری است که هر یک از بازیگران تئاتر برای نیل از وضعیت مبتدی به وضعیت حرفه ای پیموده اند. پس از جمع آوری اطلاعات با تکنیک مصاحبه روایی و تجزیه وتحلیل آن ها، از مجموعه مقولات بستری/ شرایطی، «بستر محرک» به عنوان مقوله هسته انتزاع و از میان مقولات فرایندی/ تعاملی، مقوله «خودآموزی حداکثری» به عنوان مقوله هسته انتخاب شد. از ترکیب این دو مقوله، مقوله مرکزی نهایی به دست آمد: «خودآموزی حداکثری در بستر محرک». این بستر محرک گاهی زمینه خانوادگیِ موافق است، گاهی بستر مورفولوژیکی است که دانشگاه فراهم آورده است، و گاهی نیز به فضای مأیوس کننده برخی کلاس های دانشگاه اشاره دارد که به مثابه عامل برانگیزنده در جهتِ رشد عمل می کند. خودآموزی مستمر و حداکثری نیز همان نکته اصلی موجود در داده هاست که در این فرایند بیشترین اهمیت و تأثیر را از منظر پاسخگویان داشته است؛ یک موتور فعال درونی که موجب شده است فرد پیوسته در پی یادگیری و کسب مهارت های بازیگری از طریق منابع گوناگون آموزشی باشد.