ریسک پذیری

هدف این مقاله تعیین میزان کارآفرینی و ویژگی های آن در بین دانشجویان دانشگاه های شهرستان ارومیه می باشد. بدین منظور در این مقاله سه سوال مطرح شده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانشجویان دانشکده های فنی و مهندسی دانشگا ه های ارومیه تشکیل می دهند که تعداد آنها 15000 1ست. نمونه آماری با استفاده ازجدول مورگان، 375 تعیین شده است. ابزار جمع آوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه می باشد که پس از تعیین روایی و پایایی آن در بین اعضای نمونه آماری توزیع شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در این تحقیق از آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف، تئوری تخمین، آزمون کروسکال والیس و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که نمره کارآفرینی در هریک از دانشکده های دانشگاه ها در حد متوسط می باشد. همچنین دانشگاه ارومیه از نظر کارآفرینی در رتبه اول قرار دارد. آزمون فریدمن نیز نشان داد که ویژگی توفیق طلبی در بین سایر ویژگی ها بیشترین مقدار را دارا می باشد.

هدف: هدف از تحقیق حاضر، بررسی و تبیین الگوی ارتباطی میان ارکان سرمایه اجتماعی با ریسک پذیری جوانان در راستای برپایی و توسعه کارآفرینی روستایی در شهرستان تنکابن بوده است. روش: تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از نوع توصیفی– تحلیلی و هم بستگی است. داده ها با دو روش مطالعات اسنادی و میدانی گردآوری شده است. جامعه مورد مطالعه، جوانان روستایی شهرستان تنکابن بوده که از میان آن ها تعداد ۳۶۵ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده است. تجزیه وتحلیل داده ها با انجام معادلات ساختاری به کمک دو نرم افزار SPSS و LISREL صورت گرفته است. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل مسیر با ضریب ۴۸ درصد نشان داد که تا حدودی ریسک پذیری جوانان روستایی در محدوده مورد مطالعه متأثّر از مؤلفه های سرمایه اجتماعی بوده و هم چنین، مؤلفه های سرمایه اجتماعی علاوه بر اثر مستقیم در ریسک پذیری جوانان روستایی، دارای اثر غیرمستقیم نیز بوده است. در میان مؤلفه های مورد بررسی، بیش ترین میزان اثرگذاری به ترتیب، مشارکت با میزان ۲۲/۰، اعتماد اجتماعی با میزان ۱۹۵/۰، تعلّق مکانی با میزان ۱۰۶/۰ و هم بستگی و انسجام اجتماعی با میزان ۱۰/۰ بوده است. محدودیت ها: پراکندگی روستاها و بالابودن هزینه های مراجعه به روستاهای نمونه تحقیق از مهم ترین محدودیت ها بوده است. راه کارهای عملی: افزایش میزان تعامل و ارتباط مؤثّر و سطح اعتماد بین کارآفرینان جوان روستایی با ایجاد شبکه های اجتماعی بین کارآفرینان، گسترش فرهنگ کارآفرینی در میان جوانان روستایی، حمایت از ریسک و خلّاقیت های جوانان در جوامع روستایی و فرهنگ سازی و افزایش آگاهی مدیران و سایر اقشار جوامع نسبت به مزایای کارآفرینی. اصالت و ارزش: نقطه قوت تحقیق حاضر، توجّه به نقش سرمایه اجتماعی در ریسک پذیری و کارآفرینی در میان جوانان روستایی است که تا کنون تحقیقات کم تری پیرامون این موضوع انجام شده است.

صادرات نقش مستقیمی در توسعه و رشد اقتصادی کشور داشته و از این رو در دنیای پرتلاطم و مملو از رقابت کنونی وجود رهیافتی مطمئن به منظور دست یابی به اهداف کوتاه و بلند مدت در شرکت ها می تواند شرکت را در مسیر تکامل و رشد و بلوغ همراهی کرده و آن را به جایگاه مطلوب خود نزد مدیران و کارکنان آن برساند. با وجود پیشرفت های تجربی و تئوریکی در زمینه استراتژی-عملکرد؛ هنوز توافق اندکی در مورد ماهیت و شکل تعامل این دو مفهوم وجود دارد. هدف از این پژوهش بهبود عملکرد صادراتی شرکت ها با توجه نوع جهت گیری استراتژیک مدیران شرکت ها می باشد. جامعه آماری مطالعه حاضر را کلیه مدیران شرکت های صادراتی فعال استان بوشهر تشکیل می دهند، که مجموعا تعداد33 شرکت فعال واقعی است؛ جهت سرشماری مدیران جامعه ی مورد مطالعه کل 33 شرکت مورد نیاز است. با همکاری اتاق بازرگانی استان، جمعا 30 پرسشنامه گردآوری شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری نرم افزار Smart-PLS استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که استراتژی تهاجمی بر عملکرد صادراتی تاثیر معناداری ندارد و با توجه به آماره T فرضیه پژوهشی رد می شود. همچنین نتایج نشان دادند که استراتژی آینده گرایی، پیشگامی و ریسک پذیری بر عملکرد صادراتی تاثیر مثبت و معناداری دارند.

کارآفرینی یکی از مباحث مهم در امر توسعه می باشد تا جایی که عده ای از کارآفرینی به عنوان موتور رشد اقتصادی یاد می برند.در همین راستا هدف اصلی تحقیق حاضر مطالعه قابلیت های کارآفرینی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز محسوب می شود. روش اجرای این پژوهش به شیوه پیمایشی است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز در سال 1391 می باشد. که 286 نفر از آنان با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده اند و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفته اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که، دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز از روحیه کارآفرینی تا حد متوسط و کمی پایین تر از متوسط برخوردارند. همچنین، نتایج آزمون همبستگی حاکی از آن است که متغیر سرمایه اجتماعی با پتانسیل کارآفرینی رابطه مثبت و معنی داری دارد. پتانسیل کارآفرینی بر حسب متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل، تفاوت معنی داری ندارد. نتایج به دست آمده از مدل رگرسیونی نشان می دهد که دو متغیر حمایت اجتماعی و مشارکت اجتماعی توانسته اند حدود 10 درصد تغییرات مربوط به پتانسیل کارآفرینی دانشجویان تحصیلات تکمیلی را تبیین کنند.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مکانیزم های راهبری شرکتی بر رفتار ریسک پذیری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بررسی ها نشان می دهد در حالیکه ریسک پذیری نیروی محرک اساسی در کسب وکار و کارآفرینی است، هزینه های شکست مدیریت ریسک هنوز هم برای بنگاه های دولتی و خصوصی دست کم گرفته می شود. راهبری شرکتی باید این اطمینان را حاصل کند که خطرات درک، مدیریت و در زمان مناسب ابلاغ می شوند. مکانیز م های راهبری شرکتی شامل؛ درصد مالکیت سهام داران نهادی، تمرکز مالکیت و مدت زمان تصدی مدیرعامل شرکت ها می باشد. همچنین متغیرهای وابسته ریسک (ریسک مالی(نسبت بدهی بلندمدت) و ریسک جریان نقدی) می باشد. از اطلاعات مالی ۸۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بین سال های ۱۳۹۳- ۱۳۸۶ استفاده شده است. داده ها از سایت های بورس اوراق بهادار تهران و نرم افزار بورسی ره آورد نوین به دست آمده است. جهت آزمون فرضیه ها، از تحلیل رگرسیون چندمتغیره (EGLS) و روش داده های ترکیبی با استفاده از نرم افزار Eviews ۸ استفاده شده است. نتایج پژوهش به طور خلاصه حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار بین تمرکز مالکیت، مدت زمان تصدی مدیرعامل و متغیرهای وابسته ریسک مالی و ریسک جریان نقدی است. همچنین ارتباط منفی و معنادار را بین درصد مالکیت سهام داران نهادی و متغیرهای وابسته ریسک مالی و ریسک جریان نقدی نشان دادند.

امروزه رفتار توده وار، که یکی از مهم ترین تورش های رفتاری در بین شرکت های سرمایه گذاری، مدیران و سرمایه گذاران است، نقش بسیار مهمی در پذیرش ریسک، بازده سهام و سبد سرمایه گذاری بازی می کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر رفتار توده وار مدیران شرکت های سرمایه گذاری در ریسک پذیری آنها است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مدیران عامل و مدیران مرتبط با سرمایه گذاری در شرکت های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 196 نفر محاسبه شد. برای تحلیل فرضیه های ارائه شده در قالب الگوی مفهومی پژوهش، از روش الگوسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی (PLS) استفاده شد. نتایج تحلیل ها نشا ن دهنده تأیید فرضیه اصلی پژوهش و چهار فرضیه فرعی مرتبط با آن است. نتایج نشان داد بین ریسک پذیری و رفتار توده وار مدیران شرکت های سرمایه گذاری، رابطه ای معکوس وجود دارد.

این پژوهش به بررسی تاثیر استراتژی کسب و کار بر رابطه بین ریسک پذیری و ارزش شرکت می‌پردازد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی بوده و از بعد روش‌شناسی از نوع تحقیقات علّی (پس رویدادی) می‌باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد و با استفاده از روش نمونه‌گیری حذف سیستماتیک، 125 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دوره‌ی زمانی 7 ساله بین سال‌های 1390 تا 1396 مورد تحقیق و بررسی قرار گرفتند. روش مورد استفاده جهت جمع‌آوری اطلاعات، کتابخانه‌ای بوده و برای آزمون فرضیه‌ها از رگرسیون چندگانه با الگوی داده‌های تابلویی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بین بین ریسک پذیری و ارزش شرکت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و نیز استراتژی کسب و کار (تدافعی) بر رابطه بین ریسک پذیری و ارزش شرکت تأثیر مستقیم و معنادار دارد. ولی تاثیر استراتژی کسب و کار (تهاجمی) بر رابطه بین ریسک پذیری و ارزش شرکت معکوس و معنادار است.

سیل در میان سوانح طبیعی بیشترین خسارت را به بخش های مختلف کشور وارد می کند و به شدت در فعالیت های اقتصادی و اجتماعی تأثیر می گذارد. حوضه آبخیز نکارود به دلیل خصوصیات خاص محیطی مستعد رخداد سیل های متعدد و خطرناکی است. هدف از مطالعه حاضر پهنه بندی ریسک پذیری حوضه آبخیز نکارود ناشی از سیل با استفاده از روش تصمیم گیری چندمعیاره مبتنی بر استدلال شهودی است. برای برطرف کردن عدم قطعیت موجود در نظر کارشناسان متخصص در مورد درجه اهمیت معیارهای مؤثر در ریسک پذیری سیل، از تئوری استدلال شهودی و مدل دمپستر- شافر استفاده شده است. سپس، با بهره گیری از روش تصمیم گیری چندمعیاره نقشه ریسک پذیری ناشی از سیل برای منطقه تهیه شده و در سطح زیرحوضه و کاربری های اراضی منطقه تحلیل شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از بررسی طبقات مختلف ریسک پذیری، زیرحوضه پایاب نکا و سراب نکا به ترتیب بیشترین و کمترین مساحتِ مربوط به طبقه ریسک زیاد و خیلی زیاد را به خود اختصاص داده اند. همچنین، برای کاربری های جنگل انبوه، جنگل تنک، و مرتع نسبت مساحت طبقه ریسک کم و خیلی کم بیشتر از نسبت مساحت طبقه ریسک زیاد و خیلی زیاد است؛ ولی این نسبت برای کاربری های ساخته شده، زراعی، و باغ و آبی برعکس است.

یکی از ویژگی های اقتصادی بارز شرکت ها چرخه عمر می باشد. طبق تئوری چرخه عمر، اهمیت شاخص های ریسک و عملکرد طی مراحل چرخه عمر متفاوت می باشد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر چرخه عمر و احساسات سهامداران بر ریسک پذیری می پردازد. بدین منظور 170 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1384 الی 1395 به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و با استفاده از روش داده های ترکیبی مورد بررسی قرار گرفتند. روش آزمون فرضیه ها نیز رگرسیون چندمتغیره با روش برآورد حداقل مربعات معمولی می باشد. برای اندازه گیری ریسک پذیری از دو شاخص ریسک پذیری سهامداران و ریسک پذیری مدیران استفاده شد؛ احساسات سهامداران نیز از طریق نسبت گردش ریالی سهام و چرخه عمر از طریق مدل دی آنجلو و همکاران (2006) اندازه گیری شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد ریسک پذیری در مراحل ظهور و رشد چرخه عمر بیشتر از مراحل بلوغ و افول می باشد. همچنین نتایج بیانگر این است که با افزایش احساسات سهامداران، ریسک پذیری در مراحل چرخه عمر افزایش می یابد.

این پژوهش با توجه به اهمیت تصمیم گیری های مالی در زندگی افراد، تأثیر حالت های روحی را در ریسک پذیری سرمایه گذاران فعال در بورس اوراق بهادار تهران بررسی کرده است. ریسک پذیری صفتی است که افراد براساس آن تشویق می شوند به ابتکار عمل روی آورند و کارهای مخاطره آمیز انجام دهند. درواقع، ریسک پذیری تمایل فرد به قرارگرفتن در سناریوی تصمیم گیری است. حالت روحی، مجموعه ای از احساسات پایدار و با نمود خارجی است که در افراد مختلف، شدت و مدت استمرار متفاوتی دارد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیّه سرمایه گذاران بورس اوراق بهادار تهران است که از این میان، 386 نمونه انتخاب شد. برای جمع آوری داده های لازم در زمینه حالت های روحی و ریسک، به ترتیب از پرسشنامه استاندارد پاناس و پرسشنامه ریسک پذیری و برای آزمودن فرضیه های پژوهش از روش الگوسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج نشان داد ریسک پذیری سرمایه گذاران تحت تأثیر چهار حالت روحی عاطفه مثبت زیاد، عاطفه مثبت کم، عاطفه منفی زیاد و عاطفه منفی کم است؛ به گونه ای که با عاطفه مثبت زیاد و عاطفه منفی کم، رابطه مستقیم و با عاطفه مثبت کم و عاطفه منفی زیاد، رابطه عکس دارد. همچنین عاطفه مثبت زیاد، بیشترین و عاطفه مثبت کم،کمترین تأثیر را در میزان ریسک پذیری سرمایه گذار دارد.

1 یکی از متغیرهای شخصیتی، ریسک پذیری است که هم به عنوان یک ویژگی کارآفرینان و هم به عنوان ضرورتی برای برخی از مشاغل در درون سازمان، اهمیت زیادی یافته است؛ ازاین رو یافتن متغیرهای رفتاری مرتبط با آن، سازمان ها را در راستای گماشتن افرادی مناسب با مشاغل سازمانی یاری می رساند. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه میان سیستم رفتاری دلبستگی، رفتار کاوشگرانه و ریسک پذیری است. این پژوهش، ماهیتی توصیفی تحلیلی دارد و از طریق آزمون همبستگی و به طور مشخص مدل معادلات ساختاری ) SEM ( روابط یادشده را بررسی میکند. نتایج پژوهش که در نمونه ای به حجم 176 نفر از کارکنان یکی از بیمارستان های شهر تهران صورت پذیرفت، حاکی از آن است که بین دلبستگی و رفتار کاوشگرانه رابطه منفی، بین رفتار کاوشگرانه و ریسک پذیری رابطه مثبت و بین دلبستگی و ریسک پذیری نیز رابطه منفی وجود دارد.

یکی از اهداف اصلی شرکت ها در بازار، حفظ و توسعه سهم بازار است که در عین حال یکی از دغدغه های اصلی آنان نیز به شمار می رود. از آنجاکه برند شرکت ها به عنوان یکی از اصلی ترین سرمایه آنها محسوب می شود، بازاریابان همواره در جستجوی راهکارهایی بوده اند تا به این وسیله، شرکت ها به اهداف شان نائل آیند. به دلیل آن که ایجاد و خلق یک برند جدید، بسیار پرهزینه و زمان بر است؛ استفاده از استراتژی تعمیم برند می تواند بازاریابان را در رسیدن به این مهم یاری نماید. البته در این راستا، باید عوامل متعددی که می توانند بر پذیرش تعمیم برند از سوی مصرف کنندگان، مؤثر باشند را نیز مد نظر قرار داد. در این پژوهش عوامل میزان علاقه، ریسک پذیری، موقعیت و نمایاندن اجتماعی به عنوان عوامل مؤثر بر پذیرش تعمیم برند شناخته شده است؛ ولی از آنجاکه درگیری با محصول نیز می تواند بسیار اثرگذار باشد لذا، این بررسی در دو گروه محصولات با درگیری کم و زیاد انجام می گیرد. بنابراین، هدف این مقاله بررسی تأثیر میزان علاقه، ریسک پذیری، موقعیت و نمایاندن اجتماعی بر پذیرش تعمیم برند است. از این رو، عکس العمل مصرف کنندگان را نسبت به هشت محصول جدید فرضی که از هشت برند واقعی و جا افتاده در بازار استفاده کرده اند –چهار محصول با درگیری کم و چهار محصول با درگیری زیاد- مورد ارزیابی قرار می دهد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی است و برای جمع آوری داده های آن از پرسش نامه استفاده شده است. شیوه تجزیه و تحلیل های آماری نیز طرح های تکراری، آنوا و آنکوا است. نتایج این پژوهش از جمله نشان می دهد تنها عامل علاقه است که به صورت مشترک در مورد تمام محصولات عاملی تأثیرگذار در پذیرش تعمیم برند محسوب می شود. Abstract One of the main companies’ goals in today’s markets is to maintain their market shares. So, as brands are one of the main assets of companies; therefore, marketers try to vitalize the companies’ brand, in order to maintain their situations in market. Whereas, creation of a new brand is very costly and time consuming and its chance of success is limited, nowadays, more than ever, marketers are trying to achieve their goals through brand extension strategy. Of course, there are some numerous factors which can effect on brand extension acceptance among consumers. In this research some factors such as interest, risk acceptance, situation, and social visibility are recognized as factors that influence brand extension acceptance. But, because of the importance of involvement, this research is conducted to evaluate acceptance of brand extensions in both high and low involvement products. So, the goal of this research is to analyze the impact of interest, risk acceptance, situation, and social visibility on brand extension acceptance. Thus, consumer’s responses about eight new presumptive products which are used eight established brands –four high involvement products and four low involvement products-. In this descriptive survey, the data has been collected by a self-administrated questionnaire. For data analysis, repeated measures, ANOVA, andANCOVA have been used. Research findings indicate, among others, that: interest is the only factor that influences the acceptance of brand extensions in all products. Keywords: Brand Extension; Purchase Involvement; Interest; Risk Acceptance; Situation; Social Visibility

امروزه یکی از معیارهای مهم برای سنجش درجه ی توسعه یافتگی یک کشور، سطح اشتغال زنان است. بنابراین توجه بیشتر به اشتغال زنان منجر به استفاده ی بهتر از این ظرفیت بالقوه در جامعه می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر خود اشتغالی زنان روستایی انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان روستایی استان زنجان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 200 نفر از آنان انتخاب شد (که تنها 188 پرسش نامه قابل استفاده بود). ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، پرسش نامه بود. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله ی نرم افزارهای SPSS₂₀  و AMOS₂₀ انجام شد. داده های گردآوری شده با استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل گردید. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری با روش برآورد بیزی نشان داد: شرایط اقتصادی، شرایط اجتماعی، دوره های آموزشی و ترویجی، دارای اثر مستقیم معنی داری بر خوداشتغالی زنان روستایی هستند. همچنین، بر اساس نتایج مدل ساختاری میانجی مشخص شد که متغیر عزت نفس و ریسک پذیری در رابطه ی بین متغیرهای شرایط اقتصادی و اجتماعی دارای نقش میانجی جزئی بوده و متغیر ریسک پذیری از نقش میانجی کلی در رابطه بین دوره های آموزشی ترویجی بر خوداشتغالی زنان روستایی برخوردار است. به طور کلی مهیا بودن شرایط اقتصادی، اجتماعی و برگزاری برنامه های آموزشی و ترویجی متناسب همراه با تقویت قابلیت های فردی مانند عزت نفس و ریسک پذیری می تواند زمینه ساز توسعه ی خوداشتغالی در میان زنان روستایی باشد.

در این پژوهش رابطه ریسک پذیری شرکت با ساختار مالکیت بررسی شده است. ریسک پذیری با استفاده از واریانس بازده دارایی های شرکت و ساختار مالکیت از طریق سطح مالکیت سهامدار عمده اندازه گیری شده اند. به علاوه، اثر عضویت در گروه های تجاری و بهبود بستر قانونی بر رابطه ریسک پذیری با ساختار سرمایه نیز تحلیل شد. در این راستا اطلاعات ۱۱۳ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۸۹ الی ۱۳۹۴ بررسی گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها، تحلیل رگرسیون- روش اثرات ثابت به کار گرفته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است درصد مالکیت سهامدار عمده با ریسک پذیری رابطه منفی معناداری دارد، بدین معنی که با افزایش درصد مالکیت سهامدار عمده ریسک پذیری شرکت کاهش می یابد. همچنین یافته ها نشان داد عضویت شرکتها در گروه تجاری و بهبود بسترقانونی تاثیری بر رابطه بین مالکیت سهامدار عمده و ریسک پذیری نداشته است.

بیش اطمینانی هازمانی رخ می دهد که افراد توانایی و مهارت خود را، نسبت به دیگران یا بدون مقایسه با دیگران بیشتر از واقعیت تخمین بزنند. مدیران با اطمینان بیش از حد، در تصمیمات مالی توانایی خود را بیشتر از واقعیت تخمین می زنند. بیش اطمینانی مدیریت می تواند بر تصمیمات و خط مشی های شرکت اثرگذار باشد. پژوهش حاضر جهت ایجاد شواهدی مبنی بر تأثیرگذاری بیش اطمینانی مدیریت بر ریسک پذیری و عملکرد شرکت ها صورت پذیرفته است. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چند متغیره با داده های ترکیبی استفاده شده است. در این پژوهش متغیر بیش اطمینانی مدیریت به عنوان متغیر مستقل براساس دو معیار مبتنی بر سرمایه گذاری سنجیده شده است. متغیرهای وابسته شامل ریسک پذیری (انحراف معیار بازده سهام و انحراف معیار جریان وجوه نقد عملیاتی) و عملکرد شرکت (بازده دارایی ها، بازده حقوق صاحبان سهام و نسبت کیوتوبین) می باشد. نمونه پژوهش شامل 150 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390-1394 است. نتایج نشان می دهد بیش اطمینانی مدیریت بر ریسک پذیری و عملکرد شرکت تأثیر معناداری ندارد

در ادبیات رشد و توسعه اقتصادی، سرمایه انسانی و توسعه آن همواره از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است. یکی از آموزش هایی که در ایجاد سرمایه انسانی بسیار مهم است، آموزش های عمومی (ابتدایی و متوسطه) است که سرمایه گذاری روی آن توسط بخش عمومی انجام می شود و با توجه به اینکه این آموزش اولیه، نقشی فراگیر دارند از آن به عنوان آموزش عمومی نیز یاد می شود. بنابراین، نقش و مساعدت آموزش های عمومی بر تولید ناخالص ملی و رشد اقتصادی، یکی از پرسش های اساسی برای اقتصاددانان عرصه آموزش است، چراکه همواره این پرسش ها وجود دارد که با توجه به محدویت های بودجه ای، میزان سرمایه گذاری بهینه در حوزه آموزش عمومی چقدر باید باشد؟ رشد حاصل از سرمایه گذاری و اختصاص بودجه به این بخش چه میزان است؟ آیا هزینه کرد در آموزش عمومی توانسته منجر به توسعه سرمایه انسانی شود؟ آیا شرایط آموزش، یعنی بازده آموزش و شرایط جامعه، یعنی ریسک پذیری افراد بر اثرگذاری آموزش عمومی بر توسعه انسانی اثرگذار است؟ این پرسش ها در این مقاله با محوریت اثر سناریوهای مختلف ریسک پذیری و مقیاس بازده آموزش در توسعه سرمایه انسانی و رشد اقتصادی پاسخ داده می شود. در این تحقیق با توسعه الگوی  تلس و آندراده  (2008، 354-364) به بررسی مساعدت مخارج عمومی دولت بر آموزش ابتدایی و متوسطه (وزارت آموزش و پرورش) بر رشد اقتصادی کشور در سناریوهای مختلف ریسک پذیری و مقیاس بازده آموزش برای سال 1395، پرداخته شده است. براساس نتایج، مساعدت آموزش عمومی بر رشد اقتصادی ملی به طور متوسط 141/1 واحد درصد به دست آمده است که در سناریوهای مختلف ریسک گریزی، مقادیر مختلفی دارد، اما با افزایش ضریب ریسک پذیری، مساعدت آموزش عمومی بر رشد اقتصادی ملی، بیشتر می شود. در حالات مختلف، همواره اثر آموزش عمومی بر رشد اقتصادی ملی مثبت بوده، اما در زمانی که بازده کاهشی سرمایه انسانی در تولید ملی وجود دارد در افراد ریسک پذیر، این مساعدت منفی است. مساعدت 141/1 واحد درصدی آموزش عمومی بر رشد اقتصادی بیانگر آن است که 7/13 درصد از رشد 8/3 درصدی رشد اقتصادی در سال 1395در نتیجه سرمایه گذاری در آموزش عمومی (ابتدایی و متوسطه) بوده است.

تغییرات آب و هوایی با تأثیرگذاری در چرخه هیدرولوژیکی و افزایش شهرنشینی با افزایش سطوح نفوذناپذیر احتمال وقوع حوادث سیل را افزایش داده اند. در این تحقیق با رویکردی یک پارچه، آسیب پذیری، تاب آوری، و ریسک پذیری فضایی شهر ساری در مقیاس بلوک های شهری در برابر سیلاب  ارزیابی شده است. در این تحقیق برای نیل به هدف نخست شاخص های ارزیابی آسیب پذیری و تاب آوری تعیین و محاسبه شد. سپس، با استفاده از مدل سازی سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و مدل های تصمیم گیری چندمعیاره (MCDM) توزیع فضایی آن ها به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که بیش از 600 هکتار از مناطق شهر ساری پتانسیل آسیب پذیری بالا و بسیار بالا را دارد. در مقابل، بیش از 800 هکتار از مساحت شهر ساری دارای تاب آوری بالا و بسیار بالاست. بااین حال، با ادغام نقشه های آسیب پذیری و تاب آوری، مشخص شد که حدود 600 هکتار از وسعت شهر ساری دارای ریسک پذیری بالا و بسیار بالا در برابر سیل است. همچنین، نتایج نشان داد که بلوک های شهری در جنوب شهر ساری بیشترین ریسک پذیری نسبت به سیلاب را دارند.

امروزه به دلیل نقش و جایگاهی که زنان در توسعه یافتگی کشور ها دارند توجه به موقعیت آنان افزایش یافته است، موقعیت اجتماعی زنان از جمله مسایلی است که از طریق آن می توان به جایگاه برتر یا فروتر زنان در جامعه پی برد. هدف از این پ ژوهش، بررسی تاثیر مولفه های سیاسی- اجتماعی بر موقعیت اجتماعی زنان است. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر پیمایش است و اطلاعات آن با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، در میان 382 نفر از زنان 35-20 سال در شهر سنندج با بهره گیری از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شده است. یافته های توصیفی پژوهش حاکی از آنست که موقعیت اجتماعی زنان مبتنی بر مولفه های مطالعه در حد متوسط گزارش شده است.  همچنین نتایج تحلیلی پژوهش نشان می دهد که متغیرهای مستقل با متغیر وابسته موقعیت اجتماعی زنان رابطه داشته اند و در مجموع حدود 51 درصد از تغییرات موقعیت اجتماعی زنان را تبیین کرده اند.

تصمیم گیری بخشی از کنترل شناختی است که در ارزیابی خواسته ها نقش اساسی دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیرات tDCS روی ناحیه مغزی OFC نیمکره راست در تصمیم گیری پرخطر و ریسک پذیری انجام شد. روش: مطالعه حاضر از نوع مطالعه آزمایشی یک سو کور بود که روی 30 فرد بزرگسال سالم انجام شد. در این مطالعه افراد به تصادف در دو گروه آزمایشی و شم قرار گرفتند. در گروه آزمایشی تحریک آندیOFC نیمکره راست و تحریک کاتدی DLPFC نیمکره چپ در حدود 2 میلی آمپر اجرا شد. ابزارهای مورد استفاده  نسخه های کامپیوتری آزمون بارت و آزمون آیوا برای بررسی تصمیم گیری پرخطر و ریسک پذیری بودند. داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس تک متغیره(آنکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج بیانگر تفاوت معنادار بین دو گروه آزمایش و کنترل در آزمون بارت(05/0

ﻣﻘﺪﻣﻪ: تصمیم گیری و پیامدهای آن نقش کلیدی بر کیفیت زندگی انسان دارد، به گونه ای که می توان گفت زندگی انسان ماحصل مجموعه گزینش ها و تصمیمات اوست. هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش پیش بینی کنندگی کارکردهای اجرایی مغز و ریسک پذیری در سبک های تصمیم گیری دانشجویان بود. روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود. از بین این دانشجویان ۲۴۰ نفر (دختر و پسر) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های سبک های تصمیم گیری (اسکات و بروس، ۱۹۹۵)، کارکردهای اجرایی نجاتی (۱۳۹۲) و ریسک پذیری (احمد پورداریانی، ۱۳۸۹) استفاده گردید. داده ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و به کمک نرم افزار ۲۱ SPSS تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد انعطاف پذیری، برنامه ریزی، حافظه و شناخت اجتماعی توانایی پیش بینی مثبت و معنادار سبک تصمیم گیری منطقی دانشجویان را دارند (۰/۰۰۵≥ P ). از بین مؤلفه های کارکردهای اجرایی فقط شناخت اجتماعی پیش بینی کننده مثبت و معنادار سبک تصمیم گیری شهودی بود (۰/۰۰۰۱˂ P ). سبک های تصمیم گیری وابسته، آنی و اجتنابی با کارکردهای اجرایی رابطه منفی و معنادار داشتند. ریسک پذیری فقط توانایی پیش بینی مثبت و معنادار سبک تصمیم گیری آنی دانشجویان را داشت (۰/۰۰۱˂ P ). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصله می توان نتیجه گرفت ترکیب متفاوتی از مؤلفه های کارکردهای اجرایی هر یک از سبک های تصمیم گیری را پیش بینی می کنند. دلیل این امر را می توان فرایندهای متفاوت شناختی یا هیجانی دخیل در سبک های تصمیم گیری دانست.