افتان و پیوستگی

یکی از عناصر زبر زنجیری مهم در زبان، آهنگ است و برای شناخت بهتر آن می توان از بررسی های صوت­شناختی کمک گرفت. در این مقاله، به بررسی صوت­شناختی آهنگ پاره گفتارهای پرسشی در گونه[1]­ های فارسی اصفهانیو فارسی محاوره­ تهرانی در چهار چوب مدل آوایی خیزان، افتان و پیوستگی[2]تیلر[3](2009) پرداخته ایم.برای انجام دادن این تحقیق، برای هر دو گونه­، دو مرد و دو زن را در نظر گرفتیم. این افراد پنج جمله پرسشی را بیان کردند و در نهایت، چهل پاره­گفتار به دست آمده را تجزیه و تحلیل کردیم. برای انجام دادن تحلیل­های آماری، از روش طرح آزمایش­ها در نرم­افزار SPSSاستفاده کردیم و نتایج نشان داد که در گونه­ها­ی بررسی شده، مقادیر دیرش عناصر افتان و خیزان، تقریباً مشابه است؛ ولی دامنه­­ زیر و بمی عناصر خیزان و افتان در گونه­ فارسی اصفهانی، نسبت به گونه فارسی محاوره تهرانی، بزرگ تر است.

پژوهش حاضر به تحلیل آکوستیکی آهنگ در قصه گویی کودکان فارسی زبان 6-5 ساله و میزان همبستگی آن با عامل جنسیت می پردازد. به همین منظور توزیع الگوهای زیر و بمی و دیرش آهنگ در پاره گفتارهای پرسشی (40 پاره گفتار پرسشی) تولیدشده در فرایند قصه گویی کودکان، مورد بررسی قرار می گیرد. در این جستار بر پایه الگوی خیزان، افتان و پیوستگی تیلر (2009) به تحلیل و اندازه گیری پارامترهای آکوستیکی ”دامنه زیر و بمی“ و میزان ”دیرش“ پرداخته می شود. در ادامه با تحلیل آماری و با بهره گیری از آزمون تی مستقل، میزان همبستگی و معناداری رابطه بین عامل جنسیت و چگونگی الگوی آهنگ در گفتار کودکان مورد تحلیل قرار می گیرد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عامل جنسیت بر چگونگی الگوی آهنگ در قصه گویی چندان تأثیرگذار نبوده و علیرغم وجود برخی تفاوت های ظاهری، در هر دو پارامتر آکوستیکی ”دامنه زیر و بمی“ و ”دیرش“، تفاوت ها معنادار نیست. به عبارت دیگر، هم مقادیر دیرش عناصر افتان و خیزان و هم دامنه زیر و بمی این عناصر در دو جنس دختر و پسر، تفاوت قابل ملاحظه ای با یکدیگر ندارد. گرچه میانگین مقادیر دامنه زیر و بمی و دیرش در بخش خیزان، در کودکان دختر و در بخش افتان در کودکان پسر بزرگ تر است، اما این تفاوت به لحاظ آماری معنادار نیست.