تجسم یافته

زمینه و هدف: امنیت اجتماعی مفهومی چند بعدی و پیچیده است که به طور مستقیم بر روند توسعه و تعالی هر جامعه تأثیر می گذارد. بی تردید، هیچ عاملی در پیشبرد فرآیند پیشرفت، توسعه و تکامل جوامع و نیز در شکوفایی استعدادهای فردی و جمعی، مهم تر از ایجاد و تقویت احساس امنیت و تأمین آرامش در بستر اجتماعی نیست. از این رو هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین سرمایه فرهنگی و احساس امنیت اجتماعی در میان زنان ساکن شهر دره شهر است. روش شناسی: روش پژوهش حاضر کمی و از نوع پیمایشی است. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ای بود که بر روی نمونه ای ۳۶۵ نفری از زنان ۱۹ سال به بالا با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای اجرا شد. تحلیل داده ها با نرم افزارهای SPSS وSmart PLS  انجام گرفت. یافته ها و نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین احساس امنیت اجتماعی در میان زنان متوسط رو به پایین است. همچنین، سرمایه فرهنگی و ابعاد آن (تجسم یافته، عینیت یافته و نهادی) با احساس امنیت اجتماعی رابطه معنادار و مثبتی دارند. بر اساس یافته ها، احساس امنیت اجتماعی با وضعیت تأهل، اشتغال و میزان تحصیلات تفاوت معناداری دارد، اما با متغیر سن رابطه ای معناداری مشاهده نشد. سرانجام، نتایج تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای مستقل توانسته اند ۲۴ درصد از تغییرات احساس امنیت اجتماعی زنان را تبیین کنند. توصیه می شود سیاست گذاران و مدیران محلی با تقویت سرمایه فرهنگی زنان، از طریق توسعه فرصت های آموزشی، فرهنگی و مشارکت اجتماعی، زمینه ارتقای احساس امنیت آنان را فراهم کنند.