نیرتبریزی

نیر تبریزی ازجمله شعرایی است که واقعه عاشورا را با استفاده از عناصر عرفانی به نظم کشیده است. او در دیوان اشعار خود بخشی را با عنوان آتشکده نیز آورده است که در این بخش واقعه عاشورا در قالب مثنوی با نگاهی عاشقانه و عارفانه روایت شده است. پژوهش پیش رو با روش تحلیلی_توصیفی به واکاوی پیوند عرفان و شعر شیعی در آتشکده نیر تبریزی پرداخته و هدف از آن یافتن مبانی پیوند بین مباحث آیینی و عرفانی در دیوان نیر تبریزی است. در این دیوان پیوندی قوی بین عناصر عرفانی و ادبیات شیعی برقرار است، پیوندی که در مثنوی آتشکده در روایتگری عاشورا در بالاترین سطح خود قرار دارد. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که نیر تبریزی مقاماتی از قبیل توبه، ورع، زهد، فقر، صبر، توکل و رضا و حالات عرفانی از قبیل: مراقبه، قرب، خوف، رجا، محبت، شوق، انس، اطمینان، مشاهده، یقین، عشق، حیرت، فنا و بقا را در سیر و سلوک لازم می داند که درنهایت وحدت وجود و یا توحید عرفانی حاصل می شود. حجت الاسلام نیر تبریزی در دیوان شعر خود با تشریح منظوم این مقامات و احوالات در صفات امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان این پیوند را به اوج رسانده است.