نشریه بانو

پهلوی دوم با هدف نوسازی اجتماعی مدنظر خود همواره درصدد بازنمایی الگوی غربی از مفهوم «زن» در جامعه ایرانی بود. مطبوعات به ویژه نشریات بانوان، از جمله نشریه بانو از ابزارهای مهم در بازنمایی الگوهای پسندیده شده دولت از بانوان بودند. سوال اصلی مقاله در خصوص نحوه بازنمایی بانوان در نشریه بانو بین سال های (26-1323ه.ش) می باشد. ماحصل پژوهش که به روش تحلیل محتوایی و با تکیه بر استراتژی های سه گانه بازنمایی مدنظر استوارت هال صورت گرفته نشان می دهد که نشریه در راستای رفع موانع راهبردی دولت شامل عدم انسجام معنایی در مورد ویژگی زن ایده آل و عدم تناسب تعاریف مدنظر با بافت ارزشی و هنجاری جامعه و همچنین تحقق اهداف راهبردی دولت شامل مقابله با ارزش های سنتی جامعه و ایجاد تشابه ظاهری بین بانوان ایرانی و غربی تلاش نموده است تا با طرح مضامین هنجاری (کلیشه سازی)، معرفی برخی از شخصیت های مدنظر با تمرکز بر زیبایی های زنانه ایشان در قالب بیوگرافی نویسی (طبیعی سازی) و پرداختن به موضوعاتی از قبیل آموزش حرکات ورزشی در راستای زیبایی و تناسب اندام، رعایت آداب معاشرت، لزوم اشتغال و تحصیل بانوان و آموزش نحوه پوشش و آرایش، آداب خانه داری و بچه داری به شیوه های نوین (برجسته سازی) خود را به عنوان مظهر افکار یک زن برجسته ایرانی معرفی نماید.