شغلی

"هدف از این پژوهش «بررسی اثربخشی مشاوره شغلی به شیوه سازگاری شغلی دیویس بر فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان» بود. طرح تحقیق از نوع شبه آزمایشی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان مرد دانشگاه (157 نفر) در سال 1387 بود، برای انجام پژوهش 40 نفر از کارکنان مرد که در پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش نمره بالاتر از صدک پنجاه را کسب کرده بودند، به طور تصادفی طبقه ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقه ای در جلسات مشاوره گروهی شرکت کردند. جلسات مشاوره گروهی شغلی براساس نظریه سازگاری دیویس اداره می شد. پس از اتمام جلسات، جلسه پیگیری (یک ماه بعد) انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون t گروههای مستقل، تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) استفاده شد. در سطح 05/0>P نتایج نشان دادند که مشاوره شغلی به شیوه دیویس بر کاهش فرسودگی شغلی کارکنان مؤثر بوده است. همچنین یافته ها اثربخشی این شیوه بر کاهش خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و کاهش نداشتن موفقیت فردی کارکنان در دو مرحله پس آزمون و پیگیری را نیز تایید نموده اند (05/0>P). "

یکی از مفاهیم بسیار حائز اهمیت در حوزه مدیریت منابع انسانی، مدیریت مسیر پیشرفت شغلی کارکنان است. کارراهه شغلی، دربردارنده یک الگو یا جهت گیری ترقی در کار، مطابق با نگرش ها و انگیزه های کارکنان است که آنها در نقش های کاری خود ایفا می کنند و موجب پیشرفت در طی سنوات خدمت خود می شوند. بر این اساس هدف اصلی پژوهش حاضر، آزمون الگوی بلوک ها یا جهت گیری های کارراهه شغلی یا به تعبیر دیگر لنگرگاه های مسیر ترقی در سازمان های دولتی است. به لحاظ روش شناسی، پژوهش از نوع پیمایشی کاربردی بوده و مبتنی بر روش های اکتشافی - زمینه یابی است. داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. در تدوین این مقیاس، اعتبار محتوای عوامل احصا شده با نظر خبرگان و اعتبار سازه نیز با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و شاخص کی ام او تأیید شد. پایایی سنجه نیز به روش آلفای کرونباخ محاسبه و تأیید شد. یافته های پژوهش، نشان از تأیید الگوی پیشنهادی پژوهش دارند، به این معنی که متغیرهای مطرح شده، تبیین کننده های مناسبی از مرجع های کارراهه یا مسیر ترقی شغلی بوده اند و روابط مفروض در نمونه نیز به طور معنی داری مورد تأیید واقع شدند. سایر نتایج، حاکی از رتبه ابعاد و شاخص های مطرح شده و نیز برازش و درجه تقریب مناسب نمونه در جامعه مورد مطالعه است.

امروزه توانمند سازی به عنوان یکی از ابزارهای سودمند ارتقای کیفی کارکنان و افزایش اثربخشی سازمانی تلقی می شود. به منظور کسب موفقیت در محیط درحال تغییر کسب وکار امروزی، سازمان ها از جمله شهرداری ساری به دانش، نظرات، انرژی و خلاقیت کلیه کارکنان، اعم از کارکنان خط مقدم تا مدیران سطح بالا، نیازمندند. برای تحقق این امر، سازمان ها ازطریق توانمندسازی کارکنان مربوطه جهت تشویق آنان به ابتکارعمل بدون اعمال فشار، ارج نهادن به منافع جمعی سازمان با کم ترین نظارت و انجام وظیفه به عنوان مالکان سازمان، اقدام می نمایند. بنابراین، این تحقیق به بررسی عوامل مؤثر بر توانمندسازی کارکنان شهرداری ساری می پردازد. این تحقیق، توصیفی (پیمایشی) از نوع زمینه یابی است. جامعه آماری، کارکنان شهرداری ساری بودند (1698=N). برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شدکه 225 کارمند با روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب، انتخاب شدند و مورد پرسش قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد، ویژگی های سازمانی، اقتصادی، آموزشی، اجتماعی و شغلی بر توانمندسازی کارکنان شهرداری ساری تأثیر دارند. همچنین نتایج حاصل از آزمون رتبه ای فریدمن نشان داده است که ویژگی های اقتصادی،  سازمانی، شغلی، اجتماعی و آموزشی، به ترتیب  بیشترین و کم ترین  تأثیر را بر توانمندسازی کارکنان شهرداری ساری دارند.

هدف : هدف پژوهش، طراحی الگویی برای پرورش کارکنان با اشتیاق در بخش دولتی ایران بود. روش: روش پژوهش شامل فراترکیب، پیمایش و نظام خبره فازی بود. جامعه آماری در روش فراترکیب، تعداد 158 مقاله، در روش پیمایش، تعداد 1039 نفر از کارکنان سه اداره کل استان آذربایجان غربی و در روش الگوسازی ریاضی، 20 نفر از کارکنان بود. نمونه گیری در فراترکیب، انتخاب 65 مقاله از میان 158 مقاله از مجله های معتبر داخلی به زبان فارسی از سال 1389 تا 1395و خارجی به زبان انگلیسی از سال 2003 تا 2016، و در روش پیمایش انتخاب 290 نفر از کارکنان، و در روش الگو سازی ریاضی انتخاب 20 نفر از کارکنان برای تکمیل ابزار پژوهش بود. برای تعیین اعتبار مقیاس از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و نیز اعتبار همگرا از طریق محاسبه همبستگی از پرسشنامه 56 گزینه ای تائیدشده توسط خبرگان در بهار 1396، استفاده شد و برای تعیین پایایی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی بازآزمایی محاسبه شد و پس از حذف 6 پرسشنامه ناقص و 3 داده پرت، داده های 281 آزمودنی ازطریق رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد ضریب مسیر کل بین متغیر مکنون فرهنگ ایرانی-اسلامی و حالت های روان شناختی (375/0β = ، 001/0=P) و ضریب مسیر غیرمستقیم بین مؤلفه های شرایط شغلی (125/0β= ، 001/0 = P)، شخصی (134/0β = ، 01/0 = P) و سازمانی (231/0β = ، 002/0 = P ) با متغیر اشتیاق کارکنان مثبت و معنادار است. نتیجه گیری: از آن جا که جامعه هدف، ابعاد و مؤلفه ها و شاخص های استخراجی از روش فراترکیب را تائید کرد؛ بنابراین توجه به مؤلفه های دارای وزن عاملی بالاتر در اشتیاق کارکنان، می تواند ظرفیت های روان شناختی بیشتری را در آن ها خلق کند.

سازه آرایی تحصیلی-شغلی به عنوان سازه ای مرکب از دو بعد انطباق پذیری مسیر تحصیلی-شغلی و رشد شغلی، می تواند نقشی موثر در آمادگی تصمیم گیری مسیر تحصیلی-شغلی دانش آموزان اول متوسطه ایفا کند. برای تعیین سودمندی هوش هیجانی در سنجش سازه آرایی تحصیلی-شغلی دانش آموزان اول متوسطه، با انتخاب نمونه ای تصادفی-در دسترس از 514 (240 پسر، 274 دختر) دانش آموزان اول متوسطه، رابطه بین هوش هیجانی و ابعاد سازه آرایی مسیر تحصیلی-شغلی و اعتبار نموی هوش هیجانی در پیش بینی رشد شغلی بررسی شد. همبستگی پیرسون رابطه مثبتی قابل ملاحظه ای را بین مولفه ها و ابعاد هوش هیجانی با ابعاد سازه آرایی مسیر تحصیلی-شغلی نشان داد. تحلیل کانونی وجود 5 متغیر کانونی را در ارتباط بین هوش هیجانی با سازه آرایی مسیر تحصیلی-شغلی نشان داد. رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد هوش هیجانی فراتر از ویژگی های دموگرافیکی و انطباق پذیری می تواند رشد شغلی دانش آموزان را پیش بینی کند (07/0=R 2 Δ؛ 001/0>P). این مطالعه بر حمایت ها از سودمندی هوش هیجانی در مشاوره سازه آرایی مسیر تحصیلی-شغلی افزود.

هدف تحقیق حاضر ارائه الگوی پیشگیری از رفتارهای بد سازمانی در سطح دستگاههای اجرایی می باشد که با مرور ادبیات و مبانی نظری تحقیق و تحقیق های انجام شده در داخل و خارج از کشور در نهایت عوامل موثر بر رفتارهای بد سازمانی با مرور ادبیات موضوع در 9 دسته عوامل جمعیت شناختی (سن، مهارت، استعداد)، مدیریتی (رهبری اصیل، رهبری تحول آفرین، رهبری اخلاقی)، سازمانی (سیاست سازمانی، حمایت سازمانی، تعهد سازمانی، جو سازمانی، عدالت سازمانی)، روانشناختی (توانمندسازی روانشناختی، قراردادهای روانشناختی، عواطف شغلی)، اجتماعی (سرمایه اجتماعی، بازاریابی اجتماعی، روابط اثربخش بین کارکنان)، شغلی (انگیزش شغلی، رضایت شغلی و ماهیت شغلی)، انگیزشی (اقدامات انگیزشی، سازوکارهای ایجاد تعلق در سازمان، فراهم کردن امکانات رفاهی و محیط مناسب) بهداشتی (اقدامات انظباطی مناسب، رفتارهای مدیریت، تجدید ساختارسازمانی، قوانین و مقررات سازمان)، زمینه ای (کاهش عوامل استرس زا، تناسب شغلی، ارتقا بر حسب شایستگی، رفتار شهروندی) و معنوی، اخلاقی (رهبری معنوی، معنویت سازمانی، ارزشهای اخلاقی، جو اخلاقی) دسته بندی گردید.

مقدمه و هدف پژوهش: در این پژوهش به منظور شناسایی نیازهای آموزشی کارآموزان قضایی، ابتدا به شناسایی شایستگی های شغلی و سپس تدوین نیازهای آموزشی آنان براساس این شایستگی ها پرداخته شده است. جامعه آماری را کارآموزان قضایی مرکز تهران و قم به تعداد 82 نفر تشکیل می دهند. روش نمونه گیری تصادفی و شامل دوره های کارآموزی شماره 94،200،202،203،98 و دادرسی تهران می باشد که از تمام کارآموزان نظر سنجی شده است. طی مصاحبه با کارآموزان قضایی، اساتید و قضات مهارت های مورد نیاز کارآموزی قضایی از نظر آنان سوال شد و سپس با توزیع پرسشنامه، میزان نیاز به این مهارت ها، نظر سنجی شد. روش پژوهش: روش تحقیق پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است و برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی آن به روش محتوا و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ تایید شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون عاملی و تحلیل عاملی با نرم افزار اس. پی. اس. اس. استفاده شده است. یافته ها: نشان می دهد که مهارت های شناسایی شده در شایستگی های فردی، اجتماعی، فرهنگی و شایستگی های شغلی از جمله نیازهای آموزشی کارآموزان قضایی می باشند. نتیجه گیری: مهارت های آشنایی با فرهنگ ملی و منطقه ای، فن سخنوری، آشنایی با روان شناسی و روانکاوی، مطالعات اجتماعی، مدیریت خشم و استرس، اداره جلسات، مدیریت قضایی در تعیین نیازهای آموزشی کارآموزان قضایی، بیشترین اهمیت را در میان شاخص های شناسایی شده در این تحقیق داشته اند. در میان مهارت های مرتبط با شایستگی های شغلی، شاخص آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم منطقه خدمت، اهمیت بالایی را نشان می دهد.