غیرمقدور

مقاله حاضر به بررسی دقیق تقسیم بندی مقدورات از منظر ابن تیمیه و تأثیرات آن بر نگرش مسلمانان نسبت به امور الهی و انسانی می پردازد. ابن تیمیه با ارائه تقسیم بندی خاص خود، امور را براساس قدرت و توانایی خداوند و انسان دسته بندی نموده است. او با تفسیر نامتوازن آیات قرآن، مسلمانان را در معرض اتهام شرک قرار داده و با تقلیل جایگاه بشر، قدرت های اعطایی الهی را نادیده انگاشته است. تقسیم بندی او پیامدهای کلامی همچون مباحثی همچون شرک انگاری برخی از آموزه های دینی مسلمانان همچون معجزه، کرامت، توسل، شفاعت، استغاثه و زیارت قبور، را به دنبال دارد بر این اساس پژوهش حاضر با روش تحلیلی انتقادی به نقد و بررسی این تقسیم بندی می پردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که این تقسیم بندی با اشکالات فراوانی همچون ناسازگاری با آموزه های قرآنی، عدم جامعیت، عدم تنافی سببیت با توحید، عدم توجه به جایگاه انسان کامل و احتمال تنزیهی بودن نهی طلب از غیر خدا روبروست.