نسبت کیو توبین

در این تحقیق به بررسی تاثیر ویژگی های حاکمیت شرکتی شامل تمرکز مالکیت، سرمایه گذاران نهادی، مالکیت دولتی، مالکیت مدیریتی، دوگانگی وظیفه مدیر عامل و درصد مدیران غیر موظف در هیات مدیره بر عملکرد مالی و ارزش شرکت های بورسی پرداخته شده است. در تحلیل ها از داده های 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله ی زمانی 1387-1384 استفاده شده است. روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه ها، روش رگرسیونی داده های ترکیبی است. نتایج تحقیق نشان داد که تمرکز مالکیت و مالکیت دولتی با عملکرد و ارزش شرکت ها دارای رابطه مثبت معنی داری هستند. سرمایه گذار نهادی عمده با ارزش شرکت دارای رابطه ی مثبت و با عملکرد شرکت دارای رابطه ی منفی است. دوگانگی وظیفه مدیر عامل با ارزش شرکت دارای رابطه ی منفی معنی دار بوده و با عملکرد شرکت ها دارای رابطه ی معنی دار نیست. هم چنین ساختار حاکمیت شرکتی که شامل تمام ویژگی های ساختاری مورد بررسی در این تحقیق بود با ارزش شرکت و عملکرد آن دارای رابطه ی مثبت و معنی داری است.

هدف این تحقیق بررسی اثر تغییرات سرمایه در گردش بر فرصت های سرمایه گذاری شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای این منظور، داده های پانلی 151 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در یک دوره هفت ساله (1384-1390) مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از آزمون لیمر و هاسمن مدل مناسب(با اثرات ثابت یا اثرات تصادفی) تعیین شده و از رگرسیون برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین تغییرات سرمایه در گردش شرکتها و فرصت های سرمایه گذاری آنها رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.

هدف کلی تحقیق بررسی تاثیر معیارهای اندازه شرکت بر اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، که دراین مطالعه از اطلاعات 201 شرکت فعال در بورس و اوراق بهادار تهران در طی بازه زمانی 1389 الی 1395 استفاده گردید، که برای تجزیه تحلیل داده ها از مدل رگرسیونی پنل دیتا با روش اثرات ثابت استفاده شده است. که در این مطالعه اطلاعات مالی (سود خالص به کل دارایی ها جاری، سود خالص به کل دارایی ها ی غیر جاری ، سود خالص به دارایی ها، سود خالص به فروش و نسبت کیو توبین) به عنوان متغیر وابسته انتخاب شدند، تا تاثیر متغیرهای مستقل اندازه ی شرکت (شاخص میزان فروش، شاخص میزان دارایی و شاخص ارزش بازار حقوق صاحبان سهام) و متغیرهای کنترلی (جریان نقدی آزاد، اهرم مالی، عمر شرکت و ارزش بازار به ارزش دفتری سهام) را بسنجند.که نتایج حاصل از تجزیه تحلیل مدل های تحقیق نشان می دهد که بین معیار های اندازه شرکت و کیوتوبین، سود خالص به دارایی جاری، سود خالص به دارایی غیر جاری، سود خالص به کل دارایی ها رابطه معنادار وجود دارد و بین معیار های اندازه شرکت بر سود خالص به فروش رابطه معنادار وجود ندارد.

سیاست خصوصی سازی از دهه 1980 به بعد به عنوان راهی در جهت کاهش فشار مالی شرکتهای دولتی بر بودجه دولت، بالا بردن کارآیی آنها و توانمندسازی بخش خصوصی است. پژوهش حاضر از طریق اندازه گیری مقایسه ای نسبت های پرمعنی مالی به دنبال ارزیابی اثر خصوصی سازی بر عملکرد شرکتهای واگذار شده از طریق بورس به بخش خصوصی طی سالهای 85 -1380  در ایران است . برای بررسی این امر سه نسبت ارزش افزوده اقتصادی ، ارزش افزوده بازار و نسبت Q توبین استخراج گردیده و با توجه به شاخصهای تعریف شده عملکرد شرکتهای واگذار شده با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون برای 2 یا 3 سال قبل و بعد از خصوصی شدن اندازه گیری و  درکنارآنها یک گروه کنترل (شرکتهای دولتی) که از نظر صنعت مشابه شرکت های خصوصی بودند انتخاب شد. بابررسی تطبیقی تجربه کشورهای مختلف در امر خصوصی سازی در سه گروه: کشورهای پیشرفته سرمایه داری، کشورهای با اقتصاد متمرکز وکشورهای جهان سوم ،نتایج حاصل از آزمون فرضیات وسطح معنی داری بالا در هریک از شاخصها در این تحقیق نشان میدهدکه تفاوت معنی داری بین میانگین شاخصها قبل و بعد از واگذاری وجود ندارد. لذا با اطمینان زیادی می توان بیان نمود که تغییرات قابل توجهی در عملکرد مالی شرکتهای واگذار شده رخ نداده و خصوصی سازی بلحاظ بهبود شاخص های مالی موفق نبوده است. به طور مشابه آزمون فرضیات برای گروه کنترل نیز سطح معنی داری بیشتر از 5 درصد  را نشان داده لذا برای شرکت های کنترل نیز نمی توان فرضیه اصلی مورد ادعادر خصوص شرکت های دولتی(فرض بهبود عملکرد دردوره زمانی منطبق بر دوره بعد از خصوصی سازی  در مقایسه با قبل از آن) را پذیرفت.   Abstract Privatization is a new Phenomenon that the world enthusiasms for delegation of activities have turned it into one of the out standing characteristics of the economic policies from 1980d on world. Privatization is a way of decreasing the financial Pressure of governmental Corporations on the budget and improving on their efficiency even distribution of incomes, mineralization of public sector and empowering the private one , extension of capital market, promoting rivalry and providing the consumers with the resources by delegation of the ownership and management of public economic firms to the private sector. The protagonist of this economic policy believes that applying this policy leads to basic improvements in the efficiency of privatized corporations. Thus, they claim that, the main goal of privatization is to improve on the efficiency of the public firms. But the experience of privatization has not proved a good solution for the governments' problems and its economic growth. This paper is to investigate the effects of privatization on the performance of the privatized corporations in Iran, and to see if the privatized corporations have performed well or not after privatization the financial information of the privatized corporations over 1380-1385 some indexes have been extracted to measure their respective performance. Considering these identified indexes, the corporations' performance over 2-3year before and after the privatization was measured empirically. Mean while some corporations of the similar industry unions with public ownership were chosen as the control group .the results of examining the theories show no improvements in the corporate performance in comparison to their pre – privatization and we see no meaningful significant difference between their performance before and after privatization