توسعه فناوری های نوین نیازمند جامع نگری در آموزش نیروی انسانی
حوزه های تخصصی:
مطالب مرتبط با کلیدواژه
۱.
۲.
۳.
۴.
۵.
۶.
۷.
۸.
۹.
۱۰.
۱۱.
۱۲.
۱۳.
۱۴.
۱۵.
نانوفناوری
شناخت و اولویت بندی ریسک های سرمایه گذاری در پروژه های دارای فناوری پیشرفته؛ مورد مطالعه: فناوری نانو(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
بررسی تغییرات فناوری در جهان، مبین رشد سهم شرکت های دارای فناوری پیشرفته و به طور ویژه فناوری نانو از اقتصاد جهانی است. در این میان، وضعیت فناوری در ایران در مقایسه با سایر کشورها مبین ضعف صنایع ایران در این حوزه است. یکی از عوامل مؤثر در رشد و توسعه این شرکت ها، میزان سرمایه گذاری در این فناوری است. از آنجا که سرمایه گذاری در هر حوزه ای همراه با ریسک و عدم اطمینان است این مقاله به دنبال آن است که از طریق روش دلفی، ریسک های سرمایه گذاری را در این صنعت، بشناسد و اولویت بندی کند. بر اساس یافته های تحقیق، با توجه به نظر خبرگان، 23 عامل اثرگذار در ریسک سرمایه گذاری در شرکت های دارای فناوری نانو در سه حوزه ریسک های تجاری، مالی و سیاسی شناخته و با تکنیک تحلیل واریانس فریدمن، اولویت ریسک ها مشخص شد. پس از شناخت و اولویت بندی ریسک ها، مشخص شد که ریسک های تجاری دارای بیشترین اهمیت است و ریسک های سیاسی و مالی، به ترتیب، در رده های بعدی قرار می گیرد.
گام ابتکاری در اختراعات نانوفناوری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
گام ابتکاری یکی از شرایط ماهوی ثبت اختراع است که در تمام قوانین و مقررات پذیرفته شده است. اعمال این شرط یکی از پرچالش ترین موضوعات دستیابی به اهداف اساسی نظام ثبت اختراع است و اهمیت آن زمانی بیش تر احساس می شود که فناوری جدیدی رشد و نمو خود را آغاز می کند تا در پرتوی حمایت های ثبت اختراع مبتکرین و مخترعان با ورود در این حوزه ها به پیشرفت دانش یاری رسانند.
حجم عظیم سرمایه گذاری های دولتی در ایران در حوزه نانو فناوری اهمیت مطالعه دقیق قابلیت ثبت اختراعات این حوزه را دوچندان می کند. به همین دلیل، در این مقاله نحوه احراز گام ابتکاری در اداره های ثبت اختراع دنیا بررسی خواهد شد تا از این راه مؤلفه های مؤثر برای احراز این شرط تعیین شود. سپس، با بررسی موردی گام ابتکاری در اختراعات نانوفناوری، معیارهای مشخصی را درباره وجود یا عدم وجود گام ابتکاری در اختراعات نانوفناوری در اختیار کارشناسان ثبت اختراع و متخصصان این حوزه قرار می گیرد.
روند توسعه فناوری اقلیمی با رویکرد توسعه پایدار(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
نقش جهان سال اول پاییز و زمستان ۱۳۹۰ شماره ۱
35-52
حوزه های تخصصی:
استفاده از منابع طبیعی با هدف تأمین نیازهای کنونی بشر و همچنین نسل های آینده، مسئله ای است که معماران را به توجه و رعایت اصول معماری و توسعه پایدار سوق می دهد. در این پژوهش به بررسی توسعه فناوری اقلیمی و انرژی های طبیعی در معماری سنتی ایران و معماری معاصر پرداخته شده است. بدین منظور در ابتدا به ضرورت توجه به معماری اقلیمی و اصول طراحی اقلیمی در معماری سنتی ایران اشاره خواهد شد. در قسمت دوم مقاله به شناسایی و استفاده از فناوری های جدید و هوشمند به منظور نیل به تحقق توسعه پایدار می پردازیم. با گذر زمان و گسترش روز افزون دانش بشری، همراه با رعایت اصول طراحی اقلیمی، توجه به توسعه پایدار، فناوری های هوشمند و جدید ضروری است تا به موازات هر دو بتوان طرح هایی کاملاً منطبق با توسعه پایدار داشته در این باره با توجه به تحول فناوری نانو در صنعت، به فناوری های هوشمند نانویی و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر پرداخته خواهد شد. هدف اصلی این مقاله تأکید بر طراحی معماری همساز با اقلیم و استفاده از فناوری های جدید است. معماری همساز با اقلیم همان اصولی است که در معماری سنتی داشته ایم. در آن زمان، مصالح اصلی خشت، گل و آجر بوده؛ حال با توسعه و گسترش روزافزون مصالح و فناوری های ساخت، چگونه می توانیم معماری همساز با توسعه پایدار داشته باشیم؟
ضرورت آموزش فناوری های نو در برنامه درسی گروه علوم پایه دانشگاه فرهنگیان
حوزه های تخصصی:
برای دست یابی به یک توسعه پایدار و با ثبات، باید زمینه های پرورش خلاقیت، نوآوری و توانایی پرداختن به رویکردهای فناورانه را در آموزش عالی توسعه داده و سطح سواد علمی- فناورانه را در جامعه معلمان افزایش دهیم. از اهم فناوری های نو می توان به فناوری نانو که کاربردهای آن درهمه عرصه های صنعت و اجتماع گسترده است اشاره کرد که لازم است حرکت ترویجی بزرگی وجود داشته باشد که همه دانشجو معلمان آگاهی لازم برای ورود به این عرصه را کسب نمایند. در بسیاری از کشورها آشنایی با این فناوری ها را از مدارس ابتدایی آغاز کرده اند و با یک برنامه درسی مناسب به آموزش دانش آموزان می پردازند. در کشور ما نیز مدارس باید از نیازهای جامعه به نیروی کاری متخصص و علمی در عرصه های جدید آگاه باشند و در این راستا مسئولین و سیاست گذاران و برنامه ریزان دانشگاه فرهنگیان وظیفه خطیری در تربیت معلمان متخصص بر دوش دارند و باید برای تربیت نیروهای متخصص در این زمینه برنامه درسی مناسبی تدوین نمایند. بنابراین بازنگری در برنامه درسی و سیاست های آموزشی امری ضروری است.
اولویت بندی ابزارهای سیاستی حمایت از صادرات محصولات با فناوری بالا [1](مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
بررسی های بازرگانی بهمن و اسفند ۱۳۹۹ شماره ۱۰۵
1 - 30
حوزه های تخصصی:
در سال های اخیر، حمایت از شرکت های دانش بنیان مورد تأکید سیاستگذاران کشور قرار گرفته و رشد کمّی تولیدات این شرکت ها، حاصل این نوع حمایت ها است. اما آمارهای تجاری نشان از آن دارد که میزان صادرات محصولات با فناوری بالای کشور روند نزولی داشته است. یکی از دلایل این روند را می توان در ابزارهای تجاری به کار گرفته شده جستجو کرد. از همین رو در این مطالعه، ابتدا ابزارهای به کار رفته برای توسعه صادرات محصولات با فناوری بالا در ایران و برخی از دیگر کشورها، به خصوص کره جنوبی و هندوستان، بررسی شده و پس از آن، ابزارهای شناسایی شده با استفاده از ابزار پرسشنامه و بر اساس روش «تحلیل مؤلفه های اساسی» رتبه بندی شده است. بر این اساس، پنج ابزار اولویت دار عبارتند از: ایجاد مؤسسات خصوصی مستقل در کشورهای هدف صادراتی به منظور ارائه خدمات تخصصی بازاریابی یا مشاوره بازار به شرکت های دانش بنیان ایرانی، حمایت از تأسیس دفتر نمایندگی شرکت ها در بازارهای هدف، ارائه خدمات پیش نیاز صادراتی، اعطاء کمک هزینه اخذ گواهینامه ها و استانداردهای صادراتی بین المللی مانند CE و برگزاری دوره های آموزشی برای انتقال تجربیات صادرکنندگان بزرگ به شرکت های تولیدکننده محصولات با فناوری بالا.
ارزیابی و اولویت بندی مولفه های موثر بر انتقال موفق نانوفناوری(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مدیریت نوآوری سال چهارم پاییز ۱۳۹۴ شماره ۳ (پیاپی ۱۳)
75 - 96
حوزه های تخصصی:
انتقال موفق فناوری، نیازمند شناسایی اهداف صنعت موردنظر، فناوری های مورد نیاز، منابع فناورانه، روش های انتقال و عوامل موثر در آن، نحوه جذب و توسعه آن دارد و انجام هر یک از اینها نیازمند به کارگیری متخصصان مربوط است. بدون استفاده از کارشناسان متخصص در این زمینه، معمولاً انتقال فناوری موردنظر، ناقص و نامناسب و با فاصله از هدف اولیه صورت می گیرد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و اولویت بندی مولفه های موثر بر انتقال موفق نانوفناوری انجام شد. نمونه آماری در بخش کیفی ،خبرگان دانشگاهی و صنعتی نانوفناوری بودند، روش پژوهش از نوع آمیخته اکتشافی بود و به روش پیمایشی انجام شد. نمونه آماری در بخش کمّی، فعالان حوزه نانوفناوری در شهر تهران بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 83 تن از آن ها انتخاب شدند. ابزار بخش کیفی، مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند و ابزار بخش کمی، پرسش نامه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS18 استفاده شد. نتایج نشان داد که عوامل دانشی، سازمانی، فناورانه، ارتباطی، آموزش نیروی انسانی و شناخت محیط فیزیکی، مهم ترین مولفه های موثر بر انتقال موفق نانوفناوری هستند. این عوامل در سازمان گیرنده و دهنده فناوری، اهمیت متفاوتی دارند. عوامل فناورانه، سازمانی، دانشی، ارتباطی، آموزش نیروی انسانی و شناخت محیط فیزیکی اولویت های اول را در سازمان گیرنده به خود اختصاص دادند و عوامل فناورانه، سازمانی، ارتباطی، دانشی، شناخت محیط فیزیکی و آموزش نیروی انسانی در سازمان دهنده دارای بیشترین اولولیت بودند.
چالش های به نظم کشیدن نانوفناوری و ضرورت حرکت به سوی تنظیم گری جهانی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات حقوقی معاصر سال سیزدهم بهار ۱۴۰۱ شماره ۲۶
183 - 212
حوزه های تخصصی:
اگرچه هدف فناوری ها آسان تر کردن زندگی بشر و افزایش رفاه است، اما هر فناوری جدیدی مسائلی را به همراه دارد که می تواند اثار مخرب کوتاه مدت یا دراز مدت بر حیات انسان و دیگر موجودات داشته باشد. هر قدر این آثار و خطرها بیشتر و گسترده تر باشد لزوم به نظم کشیدن آن فناوری از جانب حقوق بین الملل و به عنوان پاسخی به یک نگرانی مشترک جهانی ملموس تر خواهد بود. فناوری نانو به عنوان یک فناوری که بشر را قادر به دست کاری و مهندسی مواد در ابعاد مولکولی و زیرمولکولی کرده، ازجمله مهم ترین فناوری های مفید اما توأم با خطرهای شناخته شده و ناشناخته فراوان است که باید قواعد حقوقی آنها را به نظم بکشد. پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش اساسی است که چرا به رغم پیشرفت سریع و سرعت خیره کننده انتقال نانوفناوری از تحقیقات آزمایشگاهی به خطوط تولید و تجاری سازی محصولات مرتبط با آن، روند تنظیم گری این فناوری در حقوق بین الملل با چالش مواجه شده است و آیا راه حلی برای غلبه بر این چالش وجود دارد؟ یافته اصلی مقاله این است که با توجه به جهانی بودن خطرهای نانومواد و نیز دانش ناکافی بشر درباره خواص بدیع آنها از یک سو و کافی نبودن معاهدات موجود جهت پوشش نانومواد از سوی دیگر، تنظیم گری این فناوری باید با هدف مدیریت خطر و اتخاذ رویکرد احتیاطی و با استفاده از الگوی تنظیم گری جهانی یعنی با مشارکت همه بازیگران اعم از دولتی و غیردولتی انجام شود.
بین المللی سازی راهبردی در بنگاه های دانش بنیان جدید در ایران: موردکاوی فرآیندی با هدف خلق دانش کاربردی(مقاله علمی وزارت علوم)
بین المللی سازی راهبردی در بنگاه های دانش بنیان جدید در بستر در حال توسعه، هم یک ضرورت است و هم یک چالش عمده نیازمند مطالعات عمیق فرآیندی که به خلق دانش کاربردی در این خصوص برای مدیران و سیاست گذاران منجر شود. این تحقیق به دنبال یافتن پاسخ این سؤال است که چگونه یک بنگاه دانش بنیان جدید در بستر در حال توسعه می تواند بر چالش های بین المللی شدن غلبه کند و چگونه می توان حاصل مطالعات فرآیندی در این خصوص را در قالب دانش کاربردی ارائه داد. در این پژوهش با یک مطالعه موردی یگانه طولی، فرآیند بین المللی سازی از جنبه های مختلف و با لحاظ تأثیرات زمینه ای و بافتی در یک بنگاه نمونه مورد واکاوی قرار گرفته است. همچنین مدلی تجویزی برای بین المللی سازی راهبردی بنگاه های دانش بنیان جدید در بافت یک کشور در حال توسعه استخراج و پیامدهای مدیریتی و سیاست گذاری آن مورد بحث قرار گرفته است. آزمایش هم زمان مدل های متفاوت کسب وکار در بافت های مختلف، همراه با پذیرش انعطاف در مدل حاکمیتی و مالکیتی بنگاه، اجزاء کلیدی مدل حاصل می باشند. برای ارزیابی روایی تحقیق از منابع چندگانه برای جمع آوری داده ها استفاده شده و مشاهده مشارکتی نیز منجر به درک عمیق تر پدیده در بافت واقعی آن شده است.
شناسایی شیوه های یادگیری فناورانه و عوامل موثر بر آن در شرکت های دانش بنیان نانوفناوری(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
سیاست علم و فناوری سال ۱۶ تابستان ۱۴۰۲ شماره ۲ (پیاپی ۵۸)
97 - 114
حوزه های تخصصی:
صنایع مبتنی بر دانش و فناوری های پیشرفته، پایه گذار تحولات گسترده ای در اقتصادهای صنعتی و نوظهور بوده اند. عوامل مختلفی بر این تحولات تاثیر گذارند که یکی از مهم ترین عوامل درون بنگاهی، یادگیری های فناورانه است. هدف این مقاله، شناسایی شیوه های یادگیری فناورانه و عوامل موثر بر آن در شرکت های دانش بنیان نانوفناوری است. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از منظر نوع داده، تحقیقی کیفی است. شرکت کنندگان، متخصصان فعال در بخش های مرتبط با یادگیری فناورانه شرکت های دانش بنیان نانوفناوری بوده که به روش نمونه گیری هدفمند و حجم نمونه بر اساس اصل اشباع نظری، انتخاب شده اند. در فرایند تحلیل متون و اسناد، از تحلیل محتوای کیفی جهت دار و برای غربال گری از دلفی فازی استفاده شده است. نتایج نشان داد شیوه های یادگیری فناورانه در این شرکت ها، اغلب با آنچه در پیشینه موضوع آورده شده، مشابه است اما تفاوت هایی نیز وجود دارد. در یادگیری مبتنی بر علم، ارتقاء بنیان های علمی شرکت، تحقیق و توسعه داخلی و فعالیت های پژوهشی مشترک، مهم ترین شیوه های یادگیری فناورانه می باشند. در یادگیری مبتنی بر تجربه، ارتباطات فردی کارکنان، تعاملات شرکت با محیط بیرون، تجربه انجام کار، آموزش های فنی و مهارتی، کار گروهی و انعطاف پذیری سازمانی، از مهم ترین شیوه های یادگیری هستند. در بخش نوآوری، در کنار نوآوری در محصول، فرایند و فناوری، اخذ تاییدیه ها و گواهی نامه ها یکی از شیوه های متفاوت در این شرکت ها بوده است. از مهم ترین عوامل موثر بر یادگیری فناورانه، می توان به فرهنگ یادگیری در بخش پیشران های داخلی و محدودیت های داخلی و بین المللی و ظرفیت های قانونی و مداخلات دولت، در بخش پیشران های خارجی اشاره کرد.
موانع تجاری سازی در نانوفناوری
منبع:
توسعه تکنولوژی صنعتی سال ۸ بهار ۱۳۸۹ شماره ۱۳
67 - 72
حوزه های تخصصی:
در چند سال اخیر فعالیت های سازماندهی شده در کشور به ایجاد رشد و پیشرفت در پاره ای از شاخص های علمی و فناوری کشور در زمینه نانو انجامیده است. توسعه نیروی انسانی، ارتقاء سطح یافته های علمی در قالب مقالات از این جمله اند. اما تحقق ثروت و توسعه رفاه اجتماعی در پرتو توسعه و کاربست نانو فناوری هنگامی محقق می شود که یافته های تحقیقاتی در چارچوب فناوری به توسعه بنگاه های جدید و یا بهبود کارایی و رقابت پذیری بنگاه های موجود منجر گردد. این نوشتار چالش ها و فرصت های فرا روی این موضوع را مرور می کند.
شناسایی و وزن دهی عوامل هزینه ای تاثیر گذار در قیمت گذاری دانش فنی به روش AHP
منبع:
توسعه تکنولوژی صنعتی سال ۱۲ پاییز و زمستان ۱۳۹۳ شماره ۲۴
60 - 68
حوزه های تخصصی:
نرخ سریع تغییرات فناورانه در عصر مفهومی حاضر موجب بروز اختراعاتی در سطوح و حوزه های مختلف علمی و فناوری می شود. تا زمانی که این اختراعات وارد بازار نگردند، نه تولید ثروتی معنا دارد و نه تولید فناوری. در این راستا یکی از عوامل موثر بر تجاری سازی اختراعات مسئله ارزش گذاری فناوری است و این مهم در بازار فناوری با توجه به مشخصه های منحصربه فرد آن، از پیچیدگی فراوانی برخوردار است. برخورداری از مشتریان خاص، منحصربه فرد بودن خدمات و تولیدات قابل ارائه در این حوزه، ویژگی های فنی و تخصصی موجود در محصولات، از مصادیق پیچیدگی و نحوه قیمت گذاری در این بازار است. از آنجا که گاهی فناوری از ارزش کیفی برخوردار است، تبدیل کردن آن به صورت کمی و بیان آن به واحد پول، دشواری این امر را افزایش می دهد. نکته دیگر، مشخص نبودن تمامی عوامل تاثیرگذار بر قیمت فناوری و نیز شفاف نبودن میزان تاثیر هر کدام از عوامل فوق در تعیین قیمت است. در این مقاله، از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان و به کمک روش AHP به شناسایی، تبیین و وزن دهی عوامل هزینه ای پرداخته شده است و چهار عامل به ترتیب اولویت هزینه اولیه، هزینه تولید مجدد، هزینه انتقال و جذب و هزینه انتخاب دانش فنی نتیجه این پژوهش است.
تحلیلی بر موانع پیاده سازی بهبود مستمر در شرکت های مستقر در پارک علم و فناوری(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
توسعه تکنولوژی صنعتی سال ۱۶ زمستان ۱۳۹۷ شماره ۳۴
17 - 24
حوزه های تخصصی:
در محیط پیچیده و آشفته امروز نیاز به بهبود مستمر در محصولات، خدمات و فرایند ها به طور گسترده ای به رسمیت شناخته شده است، اما موانعی وجود دارد که موجب می شود این برنامه به خوبی پیش نرود و مطابق با اصول پیاده سازی نشود. هدف از انجام این پژوهش شناسایی موانع پیاده سازی بهبود مستمر در شرکت های پارک علم و فناروی است. با بررسی های صورت گرفته در ادبیات تحقیق، 18 عامل به عنوان موانع پیاده سازی بهبود مستمر شناسایی شد و با توجه به نظرات خبرگان و اساتید دانشگاهی با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی به رتبه بندی موانع پرداخته و مهم ترین مانع پیاده سازی بهبود مستمر معرفی شد. نتایج حاصل از تکنیک تاپسیس فازی نشان می دهد که "مشارکت پایین کارکنان در فعالیت های بهبود مستمر" مهم ترین مانع در پیاده سازی بهبود مستمر می باشد.
سنجش تعاملات دانشگاه، صنعت و دولت در مقالات علمی بخش نانو با رویکرد مدل تریپل هلیکس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف: هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل پویایی تعاملات بین ارکان سه گانه در تولیدات علمی بخش نانوی ایران با استفاده از مدل تریپل هلیکس می باشد. روش: وضعیت تعاملات پویای 3رکن اساسی دانشگاه-صنعت-دولت، با استفاده از داده های مقالات ISI ایرانی در حوزه نانو، سنجش و تحلیل شده است و با استفاده از رهیافت اطلاعات متقابل و بهره- برداری از نرم افزارهای مربوط به مدل تریپل هلیکس ( th.exe , th4.exe ) به محاسبه و تعیین میزان رسانش عدم قطعیت تعاملات داخلی و بین المللی پرداخته شده است. یافته ها: نتایج پژوهش قابلیت مدل تریپل هلیکس در بهبود سیاست گذاری علم، فناوری و نوآوری را به ویژه در بخش نانو و سایر بخش های فناورانه نشان می دهد. با وجود سرمایه گذاری بالای دولتی و اولویت گذاری اسنادبالادستی کشور در بخش نانو، روند تولیدات علمی ایران در این زمینه وضعیت مناسبی جهت ارتقای نوآوری در کشور ندارد و لازم است که سیاست گذاران امر، ضمن استفاده از نتایج پژوهش حاضر و مبتنی بر بررسی های دقیق علمی انجام شده به اتخاذ تصمیمات لازم جهت پویایی بیشتر تعاملات مربوطه بپردازند.
ارائه ی مدل ارتقاء عملکرد تجاری شرکت های دانش بنیان حوزه ی نانو فناوری مبتنی بر شیوه های یادگیری فناورانه(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مدیریت دانش سازمانی سال ۷ بهار ۱۴۰۳ شماره ۲۴
191 - 226
حوزه های تخصصی:
نقش دانش سازمانی در توسعه ی اقتصادی کشورها و خلق ارزش افزوده، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، مورد توجه محققان حوزه ی اقتصادی و سیاست مداران توسعه محور، بوده است. در این نگرش، صنایع دانش محور و مبتنی بر فناوری های نوین جایگاه ویژه ای داشته و رشد شرکت های دانش بنیان مبتنی بر این صنایع اهمیت بالایی دارند. یادگیری فناورانه یکی از موضوعات مورد توجه برای توسعه ی نوآوری و ارتقاء عملکرد تجاری این شرکت ها، می باشد. هدف از این تحقیق، ارائه مدلی یکپارچه برای ارتقاء عملکرد تجاری شرکت های دانش بنیان فعال در حوزه ی نانو فناوری بر پایه ی شیوه های یادگیری فناورانه است. این تحقیق از منظر هدف، کاربردی، از منظر روش گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی و از منظر ماهیت داده ها، تحقیقی کمی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزارهای SPSS و SMART PLS استفاده شده است. خروجی حاصل از اجرای مدل در حالت تخمین استاندارد نشان داد که جهت و شدت رابطه ی میان همه ی متغیرها، قابل قبول بوده و مدل از اعتبار مناسب برخوردار است. یافته های این تحقیق وجود ارتباط مثبت و معنادار بین توسعه ی شیوه های مختلف یادگیری فناورانه و ارتقاء عملکرد تجاری شرکت های نانو فناوری را بطور مستقیم و نیز با نقش میانجی نوآوری، تایید نمود. همچنین، شیوه ی یادگیری مبتنی بر تجربه نسبت به شیوه ی یادگیری مبتنی بر علم تاثیر بیشتری بر نوآوری و عملکرد تجاری این شرکت ها داشته و پیشران های خارجی نسبت به پیشران های داخلی، تاثیر بیشتری بر شیوه های یادگیری فناورانه شرکت های نانو فناوری داشته اند.