امنیت ورزشی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تبیین وضعیت امنیت زیرساخت های ورزشگاه های فوتبال ایران با تأکید بر فناوری بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، متخصصان و صاحب نظران برگزاری مسابقات لیگ برتر فوتبال کشور بودند که در مجموع 120 نفر به پرسشنامه تعدیل شده امنیت ورزشگاه های فوتبال فرجی (2014) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون تی تک نمونه ای و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد.یافته ها: طبق نتایج، زیرساختار ورزشگاه (05/0P< ,82/8 t=) از عوامل مهم تأمین امنیت استادیوم های فوتبال است و فناوری (05/0P< ,81/10 t=) و طراحی و ساخت ورزشگاه (05/0P< ,27/9 t=) به ترتیب با بارهای عاملی 84/0 و 75/0 دو عامل فرعی مربوط به زیرساختارند که در ایجاد امنیت استادیوم ها مؤثرند. طبق نتایج وضعیت زیرساختار و فناوری پایین تر از حد متوسط و عامل طراحی و ساخت در حد متوسط ارزیابی شدند.نتیجه گیری: براساس نتایج، زیرساختارهای ورزشگاه های فوتبال کشور به خصوص از نظر فناوری، از وضعیت مناسبی برخوردار نیست، بنابراین به مسئولان ورزش فوتبال پیشنهاد می شود به منظور ارتقای وضعیت امنیت ورزشگاه های فوتبال توجه به زیرساختارهای این رشته ورزشی را در اولویت قرار دهند و در بازسازی و یا ساخت ورزشگاه های جدید، به نحوه طراحی و ساخت ورزشگاه و نیز استفاده از فناوری های پیشرفته در ساخت، کنترل و اداره آنها توجه کنند.