امنیت ورزشی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تبیین وضعیت امنیت زیرساخت های ورزشگاه های فوتبال ایران با تأکید بر فناوری بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، متخصصان و صاحب نظران برگزاری مسابقات لیگ برتر فوتبال کشور بودند که در مجموع 120 نفر به پرسشنامه تعدیل شده امنیت ورزشگاه های فوتبال فرجی (2014) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون تی تک نمونه ای و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد.یافته ها: طبق نتایج، زیرساختار ورزشگاه (05/0P< ,82/8 t=) از عوامل مهم تأمین امنیت استادیوم های فوتبال است و فناوری (05/0P< ,81/10 t=) و طراحی و ساخت ورزشگاه (05/0P< ,27/9 t=) به ترتیب با بارهای عاملی 84/0 و 75/0 دو عامل فرعی مربوط به زیرساختارند که در ایجاد امنیت استادیوم ها مؤثرند. طبق نتایج وضعیت زیرساختار و فناوری پایین تر از حد متوسط و عامل طراحی و ساخت در حد متوسط ارزیابی شدند.نتیجه گیری: براساس نتایج، زیرساختارهای ورزشگاه های فوتبال کشور به خصوص از نظر فناوری، از وضعیت مناسبی برخوردار نیست، بنابراین به مسئولان ورزش فوتبال پیشنهاد می شود به منظور ارتقای وضعیت امنیت ورزشگاه های فوتبال توجه به زیرساختارهای این رشته ورزشی را در اولویت قرار دهند و در بازسازی و یا ساخت ورزشگاه های جدید، به نحوه طراحی و ساخت ورزشگاه و نیز استفاده از فناوری های پیشرفته در ساخت، کنترل و اداره آنها توجه کنند.

هدف: به منظور بهبود جو استادیوم های فوتبال و افزایش لذت تماشای بازی برای تماشاگران، لازم است طیف وسیعی از سازمان ها در جهت ارتقای آداب حضور در استادیوم ها با یکدیگر تعامل و همکاری داشته باشند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف شناسایی سازمان ها و نهادهای نقش آفرین در توسعه ی فرهنگ و آداب حضور در استادیوم های فوتبال ایران با هدف ارتقای امنیت آن ها انجام شده است.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع اکتشافی و روش تحقیق کیفی از نوع تحلیل محتوای عرفی بود. سیزده مصاحبه ی نیمه ساختاریافته عمیق با متخصصان حوزه مدیریت و جامعه شناسی ورزشی، تا رسیدن به حد اشباع نظری، انجام شد. داده های به دست آمده با استفاده از کدگذاری باز و محوری تجزیه و تحلیل شدند. اعتبار کدگذاری ها نیز با بازبینی و کنترل صحت کدهای استخراج شده و کدگذاری مجدد مصاحبه ها توسط دو نفر متخصص همکار مورد تأیید قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون فوتبال، باشگاه های فرهنگی- ورزشی و مجموعه پلیس و نیروهای انتظامی به عنوان متولیان مستقیم و مجلس شورای اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، رسانه ها، نهاد مذهب، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری، خانواده ها، شهرداری ها، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان های مردم نهاد و چهره های سرشناس به عنوان متولیان غیرمستقیم می توانند در الگوسازی فرهنگی و توسعه آداب حضور افراد در استادیوم های فوتبال دخیل باشند.نتیجه گیری: تعامل و اتحاد استراتژیک و ارتباطات شبکه ای سازمان ها و نهادهای شناسایی شده در این پژوهش می تواند به واسطه توسعه فرهنگ و آداب حضور افراد در استادیوم های فوتبال، سطح خشونت و پرخاشگری تماشاگران و سایر افراد حاضر در استادیوم ها را کاهش داده و از وقوع حوادث امنیتی پیشگیری نماید.