گزارش تلویزیونی

مقدمه: هدف این تحقیق تحلیل گزارش تلویزیونی بازی فوتبال ایران و ژاپن در رقابت های جام ملت های آسیا 2019 بود. این رقابت، به دلیل تماشاگران تلویزیونی بسیار، موقعیت زمانی خاص، عدم موفقیت مکرر در دوره های پیشین (بیش از40 سال) و عملکرد قابل قبول در مسابقات قبلی این دوره، انتخاب شد. مسابقه با شکست 3 بر صفر برای ایران به پایان رسید. پژوهش در پی پاسخگویی به این پرسش بود که چه راهبردهای زبانی برای گزارش این رویداد به کار گرفته شد؟ و این راهبردها پس از تغییر نتیجه بازی چگونه تغییر کردند؟روش پژوهش: روش این پژوهش کیفی و با رویکرد تحلیل گفتمان است. تحلیل ها با الگوی مربع ایدئولوژیک وندایک (2004) و در دو سطح کلان و خرد انجام گرفت.یافته ها: تحلیل سطح کلان مربع ایدئولوژیک وندایک «تأکید و پررنگ کردن ویژگی های مثبت خودی» را با بالاترین بسامد نشان داد. راهبردهای کلان و خرد پس از تغییر نتیجه بازی، تغییر کردند؛ برای مثال «عدم تأکید و کمرنگ سازی ویژگی های منفی خودی» به طور چشمگیری افزایش یافت. گزارشگر همچنین از راهبردهای سطح خرد «واژه گزینی»، «قربانی شدن»، «همدلی» و «دراماتیزه شدن» استفاده کرد.نتیجه گیری: به نظر می رسد اقتضای گزارشگری در فضای تلویزیون، حفظ انگیزه، غلبه بر ناامیدی و احساس شکست بوده و تا حدودی تلاش در جهت توجیه و تعدیل شرایط شکست را داشته است.