ورزشکاران ناشنوا

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی طراحی مدل ارتباطی سبک های مدیریت تعارض با موفقیت ورزشکاران تیم های ملی فدراسیون ناشنوایان ایران بود. جامعه آماری پژوهش حاضررا کلیه ورزشکاران تیم های ملی ناشنوایان ایران تشکیل داده است که تعداد آن ها 220 ورزشکار می باشد و نمونه آماری تحقیق را ورزشکاران اعزامی به مسابقات برون مرزی به تعداد 150نفر تشکیل داده اند. دراین تحقیق از پرسشنامه مدیریت تعارض رابینز (1998) و پرسشنامه موفقیت ورزشکاران (اس اس اس) موسوی و واعظ موسوی (۱۳۹۴) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها و اولویت بندی وتعیین سبک غالب مدیریت تعارض ازآزمون فریدمن وبرای تعیین ارتباط بین متغیرها و میزان تاثیرهرشاخص و متغیر برسایرمتغیرها ضمن استفاده از نرم افزار(اس پی اس اس) ازضریب معناداری وتاثیرنرم افزار (اسمارت پی ال اس) نیزاستفاده شد. همچنین جهت طراحی و برآزش مدل ارتباطی ازنرم افزار (اسمارت پی ال اس) استفاده شد. نتایج نشان دادکه مربیان تیم های ملی ناشنوایان جهت مدیریت تعارضات بیشتراز سبک عدم مقابله استفاده می کنند و سبک کنترل کمترین استفاده رادارد. ازمیان ابعاد موفقیت ورزشکاران ،به ترتیب ابعاد تعهد (5.10) و تکنیک (5.00) دارای بالاترین میانگین وبعد پیشرفت (4.29) دارای کمترین میانگین بوده است.همچنین ازمیان استراتژی های مدیریت تعارض مربیان،بین استراتژی راه حل گرایی(3.44=t ، 0.32=f) با موفقیت ورزشکاران ارتباط مثبت و معناداروجودداشت و بین استراتژی های عدم مقابله (0.02=t ) و کنترل (0.35=t) با موفقیت ورزشکاران ارتباط مثبت و معناداری مشاهده نشد.