ریاضی دانان

همه دانش آموزان می توانند به صورت ریاضی وار فکر کنند و عمق و پیچیدگی ایده های ریاضی خود را به عنوان هدف مهم آموزش ریاضی، افزایش دهد. هر چند این مهم هنوز به طور گسترده، در کلاس های ریاضی اتفاق نیفتاده است، زیرا ارتقای تفکر ریاضی با چالش هایی روبروست که یکی از آن ها، تبیین مفهومی تفکر ریاضی است. لذا این مطالعه، بر آن است که چیستی، چرایی و چگونگی چالش های تفکر ریاضی را از طریق مرور رویکردهای مختلف به تفکر ریاضی، تبیین کند. ، به طور نظام وار مرور شده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند. از بین رویکردهای موجود، توصیف ریاضی دانان از تفکر ریاضی برای تبدیل آن به فعالیت های یاددهی و یادگیری ریاضی، به تفصیل شرح و بسط داده شده است. علاوه براین، چالش های پیش رو برای توسعه تفکر ریاضی نیز بیان شده است. این مقاله، چشم انداز روشنی برای محققان آموزشی در حالت کلی و برای محققان آموزش ریاضی در حالت خاص، ترسیم می کند.

هدف این مقاله بازنگری نقش و سهم ریاضی دانان و متون هندسه عملی در هنر و معماری دوران اسلامی است. مدعای اصلی مقاله این است که نقش ریاضی دانانی چون ابوالوفا و رساله اعمال هندسی می بایست در فضای عقلانی- علمی و بافتار اجتماعی علم در سده چهارم هجری بررسی و تحلیل شود. به نظر می رسد جریان نانوشته و تأثیرگذار گفتگوی علم و عمل در این قرن در سایه شمار اندکی از متون ریاضیاتِ معماری قرار گرفته است. در این مطالعه تفسیری تاریخی از ارتباط دو حوزه علم [ریاضیات] و عمل [صناعات معماری] و صاحبان آنها مبتنی بر تاریخ ذهنیت ارائه می شود. بر پایه شواهد تاریخی، صنعت گران سده چهارم از طریق گفتگو و مباحثه با فلاسفه و ریاضی دانان در حلقه هایی موسوم به «مجالس العلم» ذهنیت علمی و دانش ریاضی خود را ارتقا دادند. از این منظر رساله اعمال هندسی را فارغ از میزان بهره گیری صنعت گران از آن، می بایست به عنوان نماد مساعی دانشوران در آوردن فلسفه و ریاضیات (هندسه) به حوزه عمومی به شمار آورد.