توسعه ی ورزشی

مقدمه و هدف. با توجه به نفوذ ابعاد مختلف ورزش، بالاخص ورزش قهرمانی در جامعه، به عنوان یکی از شاخص های توسعه ی اقتصادی و اجتماعی، تحقیق حاضر درصدد است تا با شناسایی مناطق کم توسعه یافته و توسعه نیافته، منجر به برنامه ریزی های صحیح، جهت کاهش نابرابری های منطقه ای گردد. روش شناسی. این تحقیق، از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه و نمونه ی آن برابر و شامل سازمان های ورزش و جوانان 30 استان کشور می باشد. داده های تحقیق که شامل شاخص های ورزش قهرمانی استان ها؛ از جمله تعداد ورزشکاران سازمان یافته، مربیان، مدال های کسب شده، اماکن ورزش و ... می باشند، توسط پرسشنامه ی محقق ساخته، جمع آوری گردید. تعداد شاخص ها با کمک تحلیل عاملی، وزن دار شده و هم خطی بین آن ها رفع گردید. سپس برای تعیین کیفیت و درجه ی توسعه یافتگی ورزش قهرمانی، از روش تاکسونومی استفاده شد. یافته ها. نتایج نشان داد که در سال 88، 34/10 درصد استان های کشور (فارس، اصفهان و مازندران) توسعه یافته، 27/48 درصد کم توسعه یافته و 37/41 درصد نیز توسعه نیافته می باشند. همچنین استان تهران در میان استان های کشور، به دلیل شدت توسعه یافتگی ورزشی، نسبت به سایر استان ها ناهمگن است. بحث. نتایج این تحقیق به مسئولان ورزش کشورکمک می کند تا با شناخت استان های کم توسعه یافته و توسعه نیافته در امر ورزش قهرمانی، اولویت برنامه ریزی خود در این بخش را، به این مناطق اختصاص دهند.