متوسط و کلان

بازی های المپیک، بزرگترین رویداد ورزشی جهان می باشد و کشورها سال ها قبل از برگزاری مسابقات، با برنامه ریزی های بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت سعی در به دست آوردن بهترین نتایج دارند؛ به همین دلیل، پیش بینی مؤلفه های موفقیت کشورها در این مسابقات از اهمیت زیادی برخوردار است. با عنایت به ماهیت اکتشافی موضوع، از روش پژوهش کیفی به منظور تعیین مهم ترین مؤلفه های پیش بین بر موفقیت کشورها استفاده گردید. نخست از طریق مطالعات اولیه، فهرست مقدماتی شاخص های موثر شناسایی گردید. سپس مصاحبه های نیمه ساختار یافته با (28(n= از نخبگان آگاه از موضوع پژوهش انجام شد. نتایج نشان می دهد 185 شاخص می تواند پیش بینی کننده موفقیت کشورها در بازی های المپیک باشد. علاوه براین، تحلیل های انجام شده شاخص ها را در 5 مؤلفه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، فناوری و ورزشی (PEST+S) طبقه بندی می کند. همچنین، با استفاده از مدل پیشنهادی دی بوسچر و همکاران (2006) مؤلفه های مذکور در سه سطح خرد، متوسط و کلان تقسیم بندی می شوند. با توجه به یافته ها، سیاستگذاران ورزش کشورها می توانند در برنامه ریزی های آتی خود به منظور حضور موفق تر در بازی های المپیک، از شاخص ها و مؤلفه های شناسایی شده استفاده نمایند.

جام جهانی فوتبال به دلیل جذابیت های ویژه آن به عرصه ای برای نشان دادن برتری های کشورها بر رقبای آنها تبدیل شده است. به همین دلیل شناسایی عوامل موفقیت کشورها در این مسابقات برای سیاستگذاران ورزشی حائز اهمیت است. با عنایت به ماهیت اکتشافی موضوع از روش پژوهش کیفی به منظور تعیین مهم ترین عوامل پیش بین بر موفقیت کشورها استفاده شد. نخست از طریق مطالعات اولیه، فهرست مقدماتی شاخص های مؤثر شناسایی شد. سپس مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 24 = n نفر از نخبگان آگاه از موضوع پژوهش انجام گرفت. نتایج نشان داد 232 شاخص از جمله سرانه تولید ناخالص داخلی، جمعیت، ساختار سنی، مدت زمان تأسیس فدراسیون فوتبال در کشورها، مدت زمان پیوستن فدراسیون فوتبال کشورها به فیفا، میزبانی جام جهانی و هزینه نظامی می توانند پیش بینی کننده موفقیت کشورها در جام جهانی فوتبال باشند. تحلیل انجام گرفته شاخص ها را در پنج عامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، فناوری و ورزشی (PEST+S) طبقه بندی کرد. همچنین با استفاده از مدل پیشنهادی دی بوسچر و همکاران (2006) عوامل مذکور در سه سطح خرد، متوسط و کلان دسته بندی شد. در نهایت برای مدیران این امکان فراهم می شود تا با توجه به امکانات و منابع بالقوه کشور و مقایسه با کشورهای دیگر سیاست ها و برنامه های مناسب اتخاذ کنند.