درس های عملی

هدف از اجرای این پژوهش، طراحی و اعتبار یابی فرم های ارزشیابی عملکرد استادان و فرم های ارزشیابی گروه های آموزشی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری شامل همه اعضای هیئت علمی به تعداد 312 نفر و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج به تعداد 10500 نفر بود. بر اساس فرمول کوکران، تعداد نمونه لازم 386 نفر بود که به منظور بالا بردن دقت و کاهش خطای نمونه گیری این تعداد 400 نفر (334 دانشجو و 66 عضو هیئت علمی) در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. بر اساس نتایج به دست آمده، تفکیک نکردن فرم های ارزشیابی استادان در درس های بالینی، تئوری تخصصی و عمومی، تکمیل فرم ها توسط دانشجو بدون احساس مسئولیت و حوصله، توجه نکردن به تخصص استادان در انتخاب درس ها برای ارزشیابی، نامشخص بودن وزن شاخص ها و نظرات دانشجویان، همکاران، مدیر گروه، معاون آموزشی و بازخورد ندادن نتایج ارزشیابی از مهم ترین نقاط ضعف فرم های موجود بودند. با ترکیب نظرات دانشجویان و استادان، شاخص های ارزشیابی درس های نظری، عملی، بالینی و ارزیابی عملکرد گروه های آموزشی پیشنهاد شد. همچنین پیشنهاد شد که در ارزشیابی استادان به ترتیب دانشجویان ممتاز، خود استادان، مدیر گروه و همکاران گروه برای ارزیابی استادان در نظر گرفته شوند.