کلاسهای مجازی

پژوهش حاضر با هدف فرآیند یادگیری درس تربیت بدنی در آموزش و پرورش از طریق آموزش مجازی می باشد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل اساتید و متخصصان حوزه تربیت بدنی مدارس به تعداد 14 نفر می باشد و از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل عوامل اثر بخش در آموزش مجازی درس تربیت بدنی در آموزش و پرورش ایران از رویکرد کمی مدلسازی ساختاری تفسیری و جهت تأثیرپذیری و تأثیرگذاری از ترسیم نمودار MICMAC استفاده گردید. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل نشان داد که محدویت آموزشی حرکات و درس عملی، نبود نظارت و تمرکز حواس در آموزش مجازی، ضعف تعامل ارتباطی بین معلم و دانش آموزان، پوشش کلاسهای مجازی، مسائل اقتصادی، ضعف تکنولوژی نرم افزای و سخت افزاری و زیرساختی، بهره گیری از فناوری اطلاعات در آموزش مجازی، شناخت ناکافی از فضا و قابلیت های آموزش مجازی، نبود نظارت و محدویت بر توانایی بدنی و اجرای دروس و قابلیت های آموزش مجازی دسته بندی شدند. در نهایت با استفاده از ماتریس دسترسی نهایی با استفاده از روش ساختاری- تفسیری سطح بندی مضمونهای فرعی طراحی آموزش مجازی درس تربیت بدنی در آموزش و پرورش ایران انجام شد که در بالاترین سطح پوشش کلاس های مجازی قرار دارد و در پایین ترین سطح قابلیت های آموزش مجازی تدریس قرار دارد باید توجه داشت عواملی که در سطح بالا از تأثیر پذیری کمتری برخوردار هستند.