کیفیت تجربه شده

 کیفیت آموزش مهندسی بحث انگیز شده است. نوعی فراموشی نسبت به روایت های اصیل علم ورزی بر نظام آموزش عالی ما سایه انداخته است. نیاز به داستان کیفیت داریم. این مطالعه کوششی برای فهم حافظه های جمعی منتهی به تولید مکرر کیفیت در دوره های رشد و پویایی آموزش مهندسی در کشورمان است. مطالعه مبتنی بر رهیافت زمینه کاوی تاریخیِ «کیفیتِ تجربه شده آموزش مهندسی» است. مورد دانشکده فنی دانشگاه تهران انتخاب شده است. رویکرد روش شناسی تلفیقی به صورت بررسی اسنادی، مراجعه به خبرگان و مطلعان کلیدی و تحلیل محتوای کیفی روایت ها و اسناد و متون و منابع به کار رفته است. با استادان و مدیرانی که تجربه درخور توجهی از تحصیلات در رشته های مختلف فنی- مهندسی دانشگاه تهران را داشتند، تا 21 نفر بر مبنای چارچوب نمونه هدفمندی در حد اشباع داده ها و اشباع نظری گفتگوهای عمیق کیفی به عمل آمده است. این یافته با بهره گیری از چارچوب سیپ به دست آمد که کانون کیفیت آموزش مهندسی طی دوره رشد و شکوفایی، تجربه نافذ علم آموزی بود. وجوه زمینه ای دغدغه کیفیت آموزش مهندسی، اعم از برون دانشگاهی و درون دانشگاهی شناسایی شد. نهاده ها، فرایندها و ستانده ها به دست آمد.