جاده سلامت

شهر یزد به عنوان یکی از شهرهای ایران بیشترین آسیب را از رشد پرشتاب و پراکنده متحمل شده است که با انسجام و فشردگی در مرحله پیدایش، رشد طبیعی آن امروز گرفتار ساختاری بیمارگونه است چراکه شهر یزد به منزله یک شهر میانی، بیشتر و سریع تر از مراکز بزرگ به سمت رشد اسپرال پیش رفته است. بنابراین هدف از اجرای این پژوهش امکان سنجی مسیرهای دوچرخه سواری و تأثیر آن بر ایجاد شهر دوستدار دوچرخه شهر محدوده موردمطالعه است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی- توسعه ای و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع پیمایشی است. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به شیوه کتابخانه ای، اسنادی و پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش شهروندان شهر یزد است برای برآورد حجم نمونه از روش تخمین شخصی استفاده شده است که 120 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شده است. در این پژوهش از روش های هدفمند (گلوله برفی و متواتر نظری) برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری AHP (تابع ترجیحی گاوسی)، پرومته و رگرسیون (آنوا) بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش حاکی از آزمون AHP (تابع ترجیحی گاوسی)، مشخص شد که شاخص های شیب مسیر حرکت و روشنایی و دید کافی در مسیر باید در اولویت اول قرار گیرند و همچنین شاخص استفاده از شیوه سفر ترکیبی دوچرخه و حمل ونقل همگانی باید در اولویت آخر قرار گیرد. در ادامه با استفاده از روش پرومته، به اولویت بندی معیارها و شاخص های پژوهش پرداخته شد، مشخص شد که معیار امنیت با رتبه بندی نهایی 382/0 در رتبه اول و معیار پیوستگی با رتبه بندی نهایی 081/0 در رتبه آخر قرار دارد. درنهایت، با استفاده از آزمون رگرسیون (آنوا) مشخص شد که بین تقویت قابلیت مسیر دوچرخه سواری جاده سلامت با ایجاد شهر دوستدار دوچرخه شهر یزد همبستگی معناداری وجود دارد. بنابراین تقویت قابلیت مسیر دوچرخه سواری جاده سلامت می تواند به ایجاد شهر دوستدار دوچرخه شهر یزد منجر شود.

هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر استفاده از جاده های سلامت برای گذران اوقات فراغت به روش داده بنیاد بود.روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ روش جمع آوری داده ها کیفی با رویکرد داده بنیاد بود. جامعه آماری شامل تمام مدیران ورزش شهرداری و اداره ورزش و جوانان شهر بابک کرمان بود که تعداد آنها بیش از 30 نفر بودند و نمونه گیری به شیوه گلوله برفی تا 15 نفر ادامه یافت تا پژوهش به اشباع نظری رسید. ابزار پژوهش، مصاحبه با سوالات نیمه ساختاریافته بود. اعتبار ابزار پژوهش از طریق اعتمادپذیری، تأییدپذیری، وثوق و انتقال پذیری و پایایی آن به روش ضریب پی اسکات بررسی و تأیید شد. جهت تحلیل اطلاعات از روش داده بنیاد استراوس-کوربین و کدگذاری سیستماتیک (باز، محوری و گزینشی) استفاده شد.یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که بهترین راه حل با توجه به الگوی داده بنیاد پژوهش، دارای هفت عامل در سه شرایط علّی، مداخله گر و زمینه ای و 37 مؤلفه مرتبط با کل الگو است که شامل عوامل مرتبط با ورزش ویژه بانوان، اجتماعی، محیط ورزشی، توصیه های رفتاری، تبلیغات، آگاهی دادن و عوامل انگیزشی بود.نتیجه گیری: افزایش استفاده از جاده های سلامت برای گذران اوقات فراغت مستلزم بهبود زیرساخت ها، تبلیغات موثر، ارتقای آگاهی عمومی و ایجاد انگیزه های مالی و غیرمالی است. پیشنهاد می شود سیاست گذاران و مدیران شهری با برنامه ریزی هدفمند و ارتقای کیفیت خدمات، مشارکت عمومی را افزایش دهند.