ترک تحصیل

از عوامل مؤثر در عملکرد تحصیلی دانش آموزان توجه به یادگیری و آگاهی است. بنابراین، تأثیر ذهن آگاهی در یادگیری مهم است. هدف از این پژوهش، تدوین الگوی ذهن آگاهی براساس عملکرد خانواده و خودراهبری یادگیری با میانجیگری ترک تحصیل دانش آموزان تهران است. روش پژوهش هم بستگی توصیفی و از نوع الگو یابی معادلات ساختاری به ویژه معادلات رگرسیون ساختاری (آمیخته ای از تحلیل مسیر و تحلیل عاملی) است. جامعه آماری متشکل از دختران نوجوان 12 تا 18ساله تهران در سال 1399 در مقطع متوسطه (اول و دوم) است (۱۵۱۸۹۹۸=N). روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای است. ابزار پژوهش عبارت اند از پرسش نامه های مقیاس محیط پویایی خانواده (2007)، سنجش خودراهبری در یادگیری دانش آموزان (2001)، پنج عاملی ذهن آگاهی (۲۰۰۶) و پرسش نامه ترک تحصیل (۲۰۱۵). یافته های به دست آمده از پژوهش بیانگر آن است که بین مؤلفه های محیط پویایی خانواده با ذهن آگاهی و خودراهبری یادگیری با ذهن آگاهی و خودراهبری یادگیری با پویایی و محیط خانواده رابطه مثبت و معنی داری (0/001≥P) است. همچنین بین پویایی محیط خانواده (۲۸۴/0-=r)، خودراهبری یادگیری (۳۵۹/0-=r) و ذهن آگاهی (۴۲۷/0-=r) رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. هرچه محیط خانواده پویا و خودراهبری یادگیری و ذهن آگاهی دانش آموزان بیشتر باشد احتمال ترک تحصیل آنان کمتر است و برعکس.