فیلم جستار

سبک استعلایی رویکردی مخصوص در تمامی هنرهاست که در طلب نائل شدن به امر متعال و نامحسوس در قامت امر محسوس، سنتی پر از پیشینه از خود برجای گذاشته است. امکان بهره وری از این رویکرد در هنرهای دیداری دغدغه ایست که هنرمندان و منتقدان زیادی همچون واسیلی کاندینسکی در نقاشی یا پل شریدر در سینما، بخشی از پژوهش ها یا آثار خود را منعطف به این رویکرد کرده اند. همچنین یکی از مهم ترین گونه هایی که غالبا در ارتباط با شهود دانسته می شود، فیلم تجربی (در این مقاله، اختصاصا فیلم جستار) است. این پژوهش با استفاده از روش کیفی در صدد پاسخ به نقاط مبهم سبک استعلایی و جای گذاری آن بر بستر فیلم های جستارانه با هدف بازنمایی امر متعال و شناخت خصیصه نماهای سبکی در تلاقی گاه سبک استعلایی و فیلم جستار است. این پژوهش به روش مطالعات تطبیقی صورت گرفته و با مطالعه ی داده های موجود در این حوزه و ساختاربخشی آن ها از بدایت امر فیلم جستار و سبک استعلایی تا تلقی های مدرنشان، آن ها را تشریح می کند و به تلاقی گاه این سبک با فیلم جستار و توانایی های سینمایی آن از دریچه ی آراء پل شریدر می پردازد. فراچنگ آوردن این مفاهیم چندجانبه طبیعتا نیازمند نگاهی جدید است که این منظور به صورت مطالعه ی تطبیقی حاصل می گردد. نتایج پژوهش، تحقق بخش این انگاره هستند که تمهیدات فرمی فیلم جستار رویکردی نوین در برخورد با سبک استعلایی ست و فیلم جستار دارای توانایی بالقوه در نائل آوردن مخاطب به تماشای امر متعال در قاب تصویر است.