حصار ناصری

بافت تاریخی شهرها جزئی ازشناسه و خاطره مردم آن منطقه است. در فرآیند توسعه شهری و روند تغییرات بافت، مناطق تاریخی و مرکزی شهرها دستخوش ایده های متنوعی در قرن اخیر بوده است.  بافت تاریخی شهر تهران در دوره های مختلف تاریخی، قلب اتفاقات تاریخ ساز که بستری مناسب برای رشد گردشگری ادبی در این شهر خواهد بود، را در خود جای داده است. اما علی رغم این پتانسیل درمحدوده، مشکلاتی سبب عدم انطباق انتظارات در واقعیت شده است که می توان از این بین به بازآفرینی های ناصحیح که نتیجه عدم هماهنگی بین هویت تاریخی و عملکردی توسط اجرا کنندگان طرح های بازنگری می باشد اشاره کرد. هدف پژوهش، طراحی بافت تاریخی شهر تهران با رویکرد گردشگری ادبی است. روش تحقیق این پژوهش سیاستگذاری و چشم انداز نویسی برای طرح پیشنهادی است. بنابراین در این پژوهش ابتدا با استفاده از رویکرد گردشگری ادبی، فضاهای شهری واقعی گذشته را از داستان ها، رمان ها و روایت ها، بازنمایی شده وبعد ازپی بردن به شکل صحیح این فضاها درگذشته، براساس تصویر موجود ازآنها وابرازهای طراحی درهویت بخشی ادبی بافت های تاریخی، به طراحی پرداخته شده است. بدین ترتیب می توان حس مکان، هویت، معنا، خاطرات جمعی ازدست رفته این فضاها را دوباره بازگرداند.