اقناعگری

زمینه و هدف: تأمین امنیت اخلاقی توسط پلیس، با مناقشاتی روبرو بوده که عملکرد و کارایی آن را تحت تأثیر قرار داده است. این امر مستدعی است مداخلات در جرائم اخلاقی به صورت مؤثر و تخصصی انجام شود و مداخله گران، به حیطه اخلاقیات و برخورد متناسب با آنها تسلط داشته باشند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد نقش اقناعی پلیس امنیت اخلاقی در مواجهه با متخلفان، جهت افزایش عملکرد و کارایی آن است.روش: تحقیق از نوع کیفی و اسنادی، زمینه ای یا داده بنیاد است. جامعه آماری آنرا کارشناسان امنیت اخلاقی تشکیل دادند که به صورت هدفمند تا حد اشباع، 28 نفر انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاری محقق ساخته و برای تحلیل داده ها از کدگذاری باز، مقوله ای و انتخابی استفاده شده است.یافته ها: با کدگذاری بر 129 مفهوم، 5 مقوله و 21 زیرمقوله حاصل گردید که در قالب ابعاد پنجگانه مدل نقش اقناعی پلیس امنیت اخلاقی و بر محور مقوله «اقناعگری پلیس» یا «پلیس اقناعگر» تنظیم شده اند. این ابعاد عبارتند از: «مؤلفه های اقناعگری» ، «منابع اقناعگری» ، «زمینه های اقناعگری» ، «راهکارهای اقناعگری» ، «چالشها و موانع اقناعگری».نتیجه گیری: بر اساس مدل اقناعگری پیشنهاد شد ساختار و عملکرد پلیس امنیت اخلاقی بر اساس نقش اقناعی مورد طراحی و بازنگری قرار گرفته و به عنوان یکی از پلیس های تخصصی کشور در قالب تشکیلات پلیس امنیت فرهنگی فعالیت نماید. همچنین به نیروهای موجود مهارت اقناعگری آموزش داده شده و بر اساس پنج سبک پلیس اقناعگر، گزینش جدید صورت گیرد.