آموزش کیفی

هدف تحقیق حاضر؛ طراحی الگوی توسعه کیفی آموزش مربیان استان آذربایجان غربی براساس گراند تئوری با ماهیت اکتشافی- بنیادی بود. روش پژوهش کیفی بوده که براساس نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین است. جامعه آماری تحقیق: کلیه مدیران، معاونین و کارشناسان مجرب و صاحب نظر در حوزه تحقیق در اداره کل و ادارات ورزش و جوانان شهرستان های استان آذربایجان غربی، مربیان ورزشی نخبه و فعال شاغل زیر نظر باشگاهها و هیئت های ورزشی استان و همچنین اساتید مجرب و صاحب نظر دانشگاهی می باشند. نمونه آماری نیز به شیوه اشباع نظری و رعایت حد اشباع از نظرهای 27 نفر از افراد نخبه و متخصص نمونه تحقیق استفاده شد. ابزار مورد استفاده تحقیق مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. خروجی پژوهش مدل پارادایمی بررسی عوامل توسعه کیفی آموزش مربیان بود که از شرایط علی، مقوله محوری، شرایط مداخله گر، شرایط زمینه ای، راهبردها و پیامدها تشکیل شده است. موارد ذکرشده از کدهایی در مرحله اول کدگذاری؛ یعنی کدگذاری باز در چند مفهوم نظیر کاریزما و ویژگی های شخصیتی، اخلاق حرفه ای، سواد شناختی، شایستگی مهارتی ورزشی و نهایتاً عوامل مدیریتی بدست آمده اند. همچنین در مرحله دوم کدگذاری نیز، کدگذاری محوری توسعه کیفی آموزش مربیان و سطوح فرعی نظیر مهارت های عملکردی-رفتاری فردی، تخصصی-شغلی و عمومی-سازمانی شناسایی شد. نتیجه اجرای راهبردهای تحقیق حاضر در سه سطح تخصصی، فردی و عمومی، باعث توسعه کیفی آموزش مربیان و مشخصاً استقرار نظام توانمند سازمان دانش بنیان مربیان و هویت و شخصیت بخشی به حرفه مربیگری و افزایش مربیان نخبه در سطح و کلاس جهانی می شود.

جوانان، نیروی بالنده و موتور محرکه توسعه هر کشور و یکی از ابزارهای قدرت استراتژیک هر واحد ملی به حساب می آیند. اما داشتن این نیروی انسانی در وضعیتی بالقوه قرار دارد که تبدیل آن به نیروی فعال، نیازمند برنامه ریزی دقیق در کلیه بخش ها از سوی سیاستگذاران است. مسئله بیکاری در حوزه جوانان امروزه پدیده ای جهانی است، ولی کشورهای پیشرفته از طریق اتخاذ سیاست های گوناگون درصدد کاهش آن هستند که یکی از مهم ترین آن، توجه به مسئله آموزش کیفی است. آموزش باعث ارتقای استعداد، خلاقیت، توانمندی و کارآفرینی می شود. همچنین جوانان دارای تخصص، از آمادگی بهتری برای جذب در بازار کار داخلی و خارجی برخوردارند. از آنجا که سنگ بنای اصلی هویت فردی در مردان، داشتن اشتغال و در زنان، انجام ازدواج و تشکیل خانواده می باشد، آموزش کیفی می تواند منجر به اشتغال و اشتغال نیز منجر به ارتقای توانایی برای تشکیل خانواده در میان جوانان گردد. جوان دارای کار و خانواده از نگاه کارشناسان اجتماعی احتمال کمتری برای گرایش به سمت آسیب های اجتماعی خواهد داشت. با ایجاد این رابطه علاوه بر نیل به جامعه سالم و جوانان پویا در بازار کار، کشور از رشد اقتصادی و امنیت ملی بیشتری برخوردار خواهد بود. هدف این تحقیق از این مهم نشات می گیرد که ترکیب کنونی جمعیت 15 تا 29 سال ایران، 1/25 درصد است. لذا این فرصتی تاریخی است که با احصای اولویت های سیاستگذاری در حوزه جوانان، علاوه بر توانمندسازی آنان در ساخت زندگی فردی، نقش به سزایی در توسعه و پیشرفت ایران اسلامی داشته باشند.